เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 958

แจ็คสันเข้าไปในลิฟต์ก่อน ตามด้วยทิฟฟานี่ที่ขี้อายมาก เพื่อช่วยเธอ เขาจึงเอื้อมมือออกไปด้านข้างของประตูลิฟต์อย่างสุภาพเพื่อไม่ให้ปิดลงก่อน

มันเป็นท่าทางเล็กน้อย แต่ก็เพียงพอที่จะเพิ่มความเสียใจขึ้นอีกสองสามระดับในตัวทิฟฟานี่ เธอเริ่มสงสัยจริง ๆ ว่าเธอเมื่อเธอต้องการที่จะเลิกกับเขา เธอโดนมนต์ร้ายหรืออะไรทำนองนั้นสะกดหรือเปล่า

แจ็คสันไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดเวลาที่พวกเขาอยู่ในลิฟต์ เขาเพียงจ้องมองไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่อดทนและไม่ใส่ใจในขณะที่เขาล้วงมือทั้งสองข้างเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ของเขา เขาได้พับแขนเสื้อขึ้นจนถึงข้อศอก เผยให้เห็นส่วนเล็ก ๆ ของผิวที่ขาวเนียนของเขา ที่ข้อมือข้างซ้ายของเขามีนาฬิกาหรูราคาแพงที่สื่อถึงสถานะทางสังคมของเขา

ถ้าใครจะบรรยายออร่าที่แจ็คสันเปล่งออกมา ก็คงจะพูดได้ว่าเขามีความกล้าหาญเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ผสมผสานกับความเก่งกาจสามสิบเปอร์เซ็นต์

ระหว่างที่ลงไป แขกคนอื่น ๆ ในโรงแรมหลายคนก็ได้ขึ้นมาในลิฟต์เดียวกัน ไม่สำคัญว่าผู้มาใหม่จะเป็นชายหรือหญิง สิ่งแรกที่พวกเขาทำทันทีที่เข้าไปก็คือการจ้องแจ็คสันสักครู่ ทิฟฟานี่ค่อย ๆ ถูกผลักเข้าไปในมุมที่น่าสมเพชจนมุมมองของเธอลดลงและเห็นเพียงด้านหลังศีรษะของเขา

เมื่อในที่สุดลิฟต์ก็มาถึงที่ล็อบบี้ ทิฟฟานี่ก็เป็นคนสุดท้ายที่ได้ลงจากลิฟต์ แจ็คสันที่ยืนอยู่ข้างประตูด้านนอกแล้วแกล้งเธอว่า “เดินเร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ? หรือนี่คือปัญหาของคนเตี้ย?”

ทิฟฟานี่สวมรองเท้าส้นสูงประมาณหนึ่งนิ้วครึ่งที่มีขนาดใหญ่กว่าครึ่งไซส์ปกติของตัวเธอเอง และเธอก็ใส่ถุงน่องผ้าซาตินที่ลื่น หากเธอเดินเร็วเกินไป เท้าของเธอจะเลื่อนเข้าไปในรองเท้าลึกขึ้น และทำให้เธอเสียการทรงตัวจนอาจจะล้มลงได้ ที่แย่ไปกว่านั้น ส้นเท้าของเธอถูกพื้นผิวที่หยาบด้านหลังรองเท้าเสียดสีจนถลอกไปหมดแล้วเช่นกัน

รองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้าคู่ใหม่ แต่ทิฟฟานี่รู้สึกอยากจะเตะมันออกจากเท้าและโยนมันลงถังขยะซะเหลือเกิน

“อ่าได้ ถ้าคุณจะเรียกฉันว่าเตี้ยก็เอาเลย!” เธอบ่นอย่างขุ่นเคื้อง “งั้นก็นำหน้าฉันไปเลยสิคุณขายาว ยังไงสุดท้ายคุณก็จะต้องรอฉันอยู่ดี”

ในฐานะที่เป็นสุภาพบุรุษของสุภาพสตรีทั้งหลาย แจ็คสันจึงสามารถสรุปได้ว่าทิฟฟานี่เป็นอะไรหลังจากที่สำรวจเธออย่างรวดเร็ว รองเท้าของเธอนั้นไม่พอดีกับเธอ ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากส้นเท้าผ่านถุงน่องของเธอได้อีกด้วย

สีหน้าของเขามืดลง “ทำไมคุณถึงยังดื้อรั้นที่จะใส่รองเท้าที่ไม่พอดีกับตัวเองแบบนี้?”