เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 966

แอเรียนรู้สึกหมดหนทางเมื่อเห็นมาร์คเป็นแบบนี้ ตอนนี้มีเพียงสองสิ่งที่ทำให้เขากังวล การเจ็บป่วยของเอริกและเรื่องของอเลฮานโดร เธอช่วยในเรื่องความเจ็บป่วยของเอริกไม่ได้ แต่เธอยังพอมีโอกาสในส่วนของอเลฮานโดร เธอจำมิตรภาพระหว่างทิฟฟานี่กับอเลฮานโดรได้และสงสัยว่าเธอจะสามารถใช้มันได้หรือไม่ บางทีมาร์คอาจจะอารมณ์ดีขึ้นเมื่อปัญหาเรื่องที่ดินคลี่คลาย...

จู่ ๆ มาร์คก็จับมือเธอ “แมรี่ดูแลสมอร์อยู่เหรอ? เขางอแงหรือเปล่า?”

“อืม” เธอพยักหน้า “ตอนนี้เขาอารมณ์ดีอยู่ คุณไม่เหนื่อยเหรอ? ไปพักผ่อนเถอะ ฉันจะลงไปข้างล่างแล้ว ฉันจะได้ไม่กวนคุณ”

มาร์คดึงแอเรียนเข้าไปในอ้อมแขนและดมกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของหน้าอกเธอ “ไม่ เธอมากวนฉันแล้ว ดังนั้นเธอจะต้องรับผิดชอบด้วย”

แอเรียนนั่งลงบนตักของเขา แก้มของเธอแดงก่ำ เธอรู้ว่าเขาต้องการจะทำอะไร ความสงบเงียบและเวลาส่วนตัวเป็นสิ่งที่หาได้ยากสำหรับพวกเขา เธอจึงโอบแขนรอบคอเขาแล้วจูบเขา

ขณะที่พวกเขากำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม แมรี่ก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับแอริสโตเติลในอ้อมแขนของเธอ “แอริ ผ้าอ้อมอยู่ที่ไหน…” แมรี่เห็นฉากที่น่าละอายก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยคและถอยกลับ “เดี๋ยวฉันหาเอง! ผ้าอ้อมนายน้อยเต็มแล้ว ฉันเลยตื่นตระหนกเกินไปจนลืมเคาะประตูก่อน ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น!”

มาร์คและแอเรียนหยุดด้วยความเขินอายก่อนที่จะสบตากันแล้วหัวเราะ แอเรียนกัดริมฝีปากของเธออย่างเขินอาย “ฉันจะไปเอาผ้าอ้อมให้แอริสโตเติลก่อน คุณไปพักผ่อนเถอะ เราค่อยต่อกัน… คืนนี้”

มาร์คจูบที่มุมปากเธออย่างไม่เต็มใจ “โอเค…ไปเถอะ”