เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 980

เอริกหัวเราะหนักมากจนหายใจแทบไม่ทัน เขาเกือบจะจับไม้กอล์ฟผิดท่าไปเลยด้วยซ้ำ “เป็นไปได้ยังไงที่นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภรรยาตัวเองชอบอะไร? นายอยู่กับเธอมานานกว่าสิบปีแล้วนะ ในฐานะเพื่อน ฉันเองไม่คิดว่านายหยิ่งหรือเอาแต่ใจเกินไปเลย

แต่ยังไงก็ตาม นายจะต้องพิสูจน์ให้ฉันเห็นด้วยว่านายไม่ได้เป็นแบบนั้นจริง ๆ การรักใครสักคนเป็นมากกว่าการมีเธออยู่ในหัวใจเท่านั้น นายต้องเข้าอกเข้าใจเธอด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็มีบางอย่างที่ฉันสังเกตเห็นนะ

ในเมื่อนายเลี้ยงเธอมา เธอจึงมีความคล้ายกับนายในบางแง่มุม คนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเธอเช่นกัน แต่ฉันว่านายสามารถเข้าใจเธอได้อย่างเที่ยงแท้เลยเพราะเธอก็เหมือนกับนายนั่นแหละ นายลองคิดและมองเรื่องนี้จากมุมมองที่ต่างออกไปดูสิ”

'ลองคิดดูจากมุมมองที่ต่างออกไปเหรอ?' ในไม่ช้า มาร์คก็จมอยู่กับความคิดของเขา 'ถ้าฉันเป็นแอเรียน ฉันจะต้องการอะไร? ฉันจะทำให้เธอกลับมาสนใจฉันอีกครั้งได้อย่างไร?’ เขาไม่รู้ว่าจะรับมือกับเธออย่างไรดีเลย เมื่อเทียบกับเรื่องในที่ทำงาน การรับมือกับภรรยาตัวเองกลับยากกว่ามากสำหรับเขา

...

ในขณะเดียวกัน แจ็คสันขับรถนานถึงสองสามชั่วโมงเพื่อส่งทิฟฟานี่กลับไปที่อพาร์ตเมนต์ที่เธอเช่าอยู่ในเซาธ์ พาร์ก อพาร์ตเมนต์เธอไม่ได้ใหญ่มากนัก และเนื่องจากเธอเพิ่งจะย้ายเข้าไป สิ่งของหลายสิ่งจึงยังไม่ได้ถูกจัดแจง ข้าวของและเครื่องใช้บางอย่างของเธอยังอยู่ในกล่องด้วยซ้ำ มันจึงค่อนข้างรกเลยทีเดียว

แม้ว่าแจ็คสันจะไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับความสะอาดเป็นพิเศษ แต่เขาก็ชอบที่จะเห็นสถานที่ที่สะอาดและเป็นระเบียบเหมือนที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า ซึ่งเป็นบ้านที่เขาอาศัยอยู่ในปัจจุบัน ที่ซึ่งมีพื้นที่กว้างขวางและเรียบง่ายและมีสิ่งอำนวยความสะดวกไม่มากนัก แต่สำหรับเขา นั่นคือคำจำกัดความของสถานที่ที่สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อยในอุดมคติที่เขามอง

ทันทีที่เขาเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ ใบหน้าเขาก็บูดบึ้งและคิ้วขมวดทันที “คุณไม่ว่างขนาดนั้นเลยเหรอ? ห้องของคุณจะรกเกินไปแล้วนะ มันดูเหมือนคุณแทบไม่ได้ทำความสะอาดมันเลยด้วยซ้ำ” เขาบ่น

ทิฟฟานี่กลอกตาใส่เขา “ก็ใช่น่ะสิ ฉันแทบไม่มีเวลาว่างเลยนะ คุณคิดว่าวัน ๆ ฉันไม่มีอะไรทำเลยหรือไง? ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันจะไม่เอาน้ำให้คุณดื่มแม้แต่แก้วเดียวเลยนะ แล้วก็เชิญคุณกลับไปได้เลย”