เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) นิยาย บท 32

Chapter 32 ปกป้องด้วยชีวิต

ทันทีที่สายสืบรายงานหูถิงฟางก็แค่นยิ้มเยือกเย็น ก่อนจะส่งถุงเงินให้สายสืบที่ทำงานได้อย่างน่าพอใจ

เงินที่มีอยู่น้อยนิดเพราะสกุลหูถูกยึดทรัพย์สินไปจนหมดสิ้น กระนั้นก็ยังมีหีบเงินบางส่วนที่มารดาแอบฝังไว้ที่อื่น เพียงแต่ว่าต้องรอจนผู้คนเลิกสนใจเรื่องราวในตระกูลหูเสียก่อน จึงจะไปแอบขุดมาใช้ได้

ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมานางและมารดาซึ่งเป็นถึงภรรยาเอกแห่งสกุลหูต้องตกระกำลำบาก อาศัยอยู่ในเรือนหลังเล็กราวกับกระท่อม

ไม่มีเกียรติ

ไม่มีศักดิ์ศรี

ไปไหนผู้คนก็ดูแคลนสาปแช่ง พี่น้องของนางหลายคนยอมไปเป็นอนุภรรยาของพวกคหบดีที่มีเงินแต่ไม่มียศศักดิ์เพื่อเอาตัวรอด หลายคนผูกคอตายหนีอายซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือมารดาและพี่ชายของนางนั่นเอง

เวลานี้สกุลหูไร้ซึ่งบุตรชายสืบสกุล รอวันจางหายไปจากโลกใบนี้ ช่างน่าอดสู

แน่นอนว่านางไม่ยอมตายหรอก นางจะมีชีวิตอยู่เพื่อแก้แค้นคนที่มันทำให้สกุลของนางต้องพินาศย่อยยับ

‘สกุลถาง’

‘เส่าหลิง’

นังเนรคุณที่คอยยุแยงสามีให้กำจัดสกุลหู ทั้งที่สกุลหูมีบุญคุณท่วมหัวเลี้ยงดูมันจนเติบใหญ่แท้ๆ ต่อให้มันหนีหายหลบหนีไปที่ไหน นางก็จะตามล้างแค้น จะเอาเลือดของมันมาสังเวยท่านพ่อและท่านแม่ให้จงได้

และวิธีที่นางใช้ตามหาเส่าหลิงก็คือจ้างนักสืบให้คอยติดตามดูการเคลื่อนไหวของแม่ทัพถางเล่อถง หากเขาพบเส่าหลิงเมื่อไหร่ นั่นก็หมายความว่าชะตาชีวิตของนังลูกคนใช้ได้สิ้นสุดลงแล้ว

ถิงฟางเป็นเพียงไม้ซี่ไม่อาจงัดไม้ซุงอย่างสกุลถาง ในเวลานี้นางไม่มีอำนาจ ไม่มีเงิน ไม่มีใครคอยหนุนหลัง นางจึงไม่อาจแก้แค้นสกุลถางได้โดยตรง

แต่ถ้าเส่าหลิงตายก็จะเท่ากับว่านางทำให้แม่ทัพถางตายไปด้วยเช่นกัน

คิดเช่นนั้นนางก็ยิ้มกริ่ม หยิบกริชสั้นออกมาจากปลอก มองความแวววาวของคมมีดแล้วแสยะยิ้มออกมา

เสี่ยวเหรินนอนหงายอยู่บนเปลกำลังยื่นมือไขว่คว้าไปมา ยกขาสองข้างถีบอากาศ ดวงตาใสแจ๋วมองตามปลาสานจากไม้ไผ่ที่เอามาร้อยห้อยเป็นพวงระย้าอย่างชอบอกชอบใจ

ปลาสานนี้เป็นฝีมือของแม่ทัพถาง ข้อนี้เส่าหลิงรู้ดี แต่เมื่อบิดาเลี้ยงอุตส่าห์ช่วยโกหกว่าตนเองเป็นคนสานเองกับมือ นางจึงต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปเสีย เพื่อให้เสี่ยวเหรินได้เล่นปลาสานเหล่านี้

กว่าสามเดือนแล้วที่แม่ทัพถางย้ายมาปักหลักแล้วสร้างกระท่อมหลังเล็กๆ อาศัยอยู่ที่ท้ายสวนโดยไม่มีทีท่าว่าจะไปไหน

โชคดีช่วงนี้บ้านเมืองสงบสุขไม่มีศึกสงคราม อีกทั้งแม่ทัพหนุ่มเพิ่งทำคุณงามความดีกำจัดการทุจริตของสกุลหูจนสิ้นซาก องค์ฮ่องเต้จึงประกาศยกเลิกพระราชโองการที่ให้ทั้งสองหย่าขาดต่อกันเป็นอันโมฆะ อีกทั้งยังปล่อยให้เล่อถงได้ออกตามหาภรรยาอย่างไม่มีกำหนดจนกว่าจะมีพระราชสาสน์เรียกตัวกลับเข้าไปรายงานตัวในวัง

เส่าหลิงมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นคนตัวโตกำลังยืนตากผลไม้อบแห้งอย่างขยันขันแข็งแล้วก็นึกเอ็นดู คราแรกนางคิดไว้ว่าเขาคงไม่สามารถทนได้นานเกินหนึ่งเดือน หากนางไม่พูดไม่คุยด้วยเขาคงล่าถอยกลับไป

แต่ทุกอย่างกลับผิดคาด เขาดูปรับตัวเข้ากับที่นี่ได้ดีจนน่าประหลาดใจ

ระยะหลังนางแสร้งไปอาบน้ำนานๆ ปล่อยให้เขาได้ย่องเข้ามาอุ้มเสี่ยวเหรินบ้างเป็นบางครา นางยังจำเรื่องคราวก่อนได้ วันที่เขาแอบอุ้มเสี่ยวเหรินเป็นครั้งแรกแล้วนางไปขอลูกคืน คนตัวโตยืนหงอยจนหัวใจของนางเกือบจะไหววูบ