บทที่ 1258 คนสวยอย่าพูดโกหกสิครับ
เดิมทีผู้ชายนึกว่าเธอติดกับดักแล้ว คืนนี้ไม่ต้องเหงาแล้ว
ใครจะไปรู้หลังจากใกล้เข้าไป เจียงเสี่ยวไป๋พูดคำนี้ใส่เขา ทำเอาเขาอึ้งอยู่กับที่
สักพัก เขาถึงดึงสติกลับมา“แฟนของคุณ?คงไม่ใช่หลอกคนมั้ง?ถ้าเขาเป็นแฟนของคุณ แล้วทำไมคุณถึงไม่นั่งที่เดียวกับเขา?”
“นี่เป็นรสนิยมระหว่างเราสองคน มาถึงผับแล้วเล่นแสดงละครโดยเฉพาะ ตอนนี้เราห่างกันค่อนข้างไกล แต่ถ้าคุณกล้าลงมือกับฉันล่ะก็ เดี๋ยวเขาก็จะมาแล้ว”พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ยกมุมปากขึ้น ยิ้มให้กับฝ่ายตรงข้ามด้วยความได้ใจ หน้าตามีความมั่นใจมาก “ถ้าไม่เชื่อ คุณจะลองดูก็ได้นะ”
ผู้ชาย “........”
จู่ๆเขามองทิศทางที่เจียงเสี่ยวไป๋ชี้ทีนึง แล้วหันมามองเจียงเสี่ยวไป๋ ยกมุมปากขึ้น จากนั้นก็เดินไปหาผู้ชายคนนั้น
เจียงเสี่ยวไป๋เห็นเขาไปแล้วรู้สึกโล่งอกไปที นึกว่าเขายอมแพ้แล้ว
แต่พอตอนที่เห็นทิศทางที่เขาเดินไปอย่างชัดเจนแล้ว เธอสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
คนๆนี้อยากทำอะไร? หรือว่าจะเปิดโปงเธอ? เย็ดเข้! เดิมทีเธอแค่อยากหลอกให้เขาไปเฉยๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะเรื่องมากขนาดนี้
น่ารำคาญจริงๆ
กว่าเซียวซู่จะจัดการเรื่องงานเสร็จไม่ใช่ง่ายๆ เลยตัดสินใจมาดื่มสักหน่อย เพิ่งนั่งลงมาดื่มได้แก้วเดียว ก็มีคนเดินมาโอบไหล่เขาไว้ น้ำเสียงแฝงด้วยเจตนาไม่ดี “น้องชาย มาคนเดียวหรอ?”
ผู้ชายกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งทั้งตัว ยังมีกลิ่นหอมของเครื่องสำอาง กลิ่นหอมพวกนี้ปะปนยู่ด้วยกันทำให้เซียวซู่ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ “ปล่อยมือ”เขาหันไปตำหนิคำนึง น้ำเสียงเย็นเฉียบ
เดิมทีผู้ชายอยากพูดคุยกับเขา ใครจะไปรู้หลังจากเซียวซู่หันหน้ามา ไม่นึกเลยว่าจะสีหน้าเย็นเฉียบ แผลเป็นบนใบหน้านั้นอยู่ภายใต้แสงระยิบระยับยิ่งดูร้ายกาจเข้าไปใหญ่ ทำให้เขาอึ้งไปครู่นึง
แต่ไม่นานเขาก็ดึงสติกลับมา พูดด้วยสีหน้าไม่ได้ตั้งใจ “น้องชาย นายนี่ไม่ซื่อสัตย์และจริงใจเลย พาแฟนมาที่ผับแต่ไม่สนใจเธอเลย แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนเป็นแฟนทำกันเลยนะ”
“.......”
เซียวซู่มองเขาทีนึงเหมือนมองปัญญาอ่อน จากนั้นก็ดื่มเหล้าตัวเองต่อ ไม่คิดจะพูดต่อจากเขา
ส่วนผู้ชายก็เห็นได้ชัดว่าอ่านแววตาของเขาออก รู้ว่าแววตานั้นหมายความว่ายังไง ราวกับมองปัญญาอ่อนยังไงอย่างงั้น ในใจเขาค่อนข้างโกรธกริ้ว รู้สึกตัวเองถูกหลอกแล้ว ดังนั้นเขาจึงได้หัวเราะแห้งๆทีนึง ชี้ผู้หญิงที่อยู่ทางนู้น “หรือว่าผู้หญิงที่อยู่ทางนู้นไม่ใช่แฟนนาย?เมื่อกี๊เธอบอกฉันว่านายเป็นแฟนของเธอเชียวนะ”
เซียวซู่ “……พูดพอหรือยัง?”
ผู้ชาย “……น้องชาย นายค่อยๆดื่มนะ ไม่รบกวนแล้ว”
ผู้ชายย้อนกลับมาใหม่ เจียงเสี่ยวไป๋ก็เดาได้แล้ว เดิมทีเธอแค่อยากหาเหตุผลๆนึงมาไล่ตะเพิดผู้ชายคนนั้นไปเฉยๆ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะวิ่งไปถามโดยตรง คนๆนี้ก็จริงๆเลย
แต่เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ได้ตื่นตระหนก ความคิดของเธอเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา คิดคำพูดชุดใหม่ได้ตั้งนานแล้ว ดังนั้นตอนที่ผู้ชายคนนั้นกลับมา เธอถามผู้ชายด้วยความโกรธ “ฉันถามคุณนะ เขาบอกว่าเขาไม่ใช่แฟนของฉันใช่มั้ย?”
ผู้ชายนึกว่าเจียงเสี่ยวไป๋ถูกเปิดโปงจะกระวนกระวายใจ ใครจะไปรู้ว่าเธอจะโกรธกริ้ว ทำให้คนเดาใจไม่ถูก เขาเองก็เบื่อหน่าย จึงเล่นเป็นเพื่อนเธอซะเลย
“สาวสวยท่านนี้ครับ พูดโกหกนี่ไม่ใช่นิสัยที่ดีเลยนะครับ แค่เลี้ยงเหล้าคุณแก้วเดียวเอง คุณไม่ต้องถึงขั้น........”
“คุณช่วยฉันกลับไปถามเขาคำนึง เขาบอกไม่ใช่แฟนของฉัน คืออยากเลิกกันจริงๆใช่มั้ย!” เจียงเสี่ยวไป๋เอามือทั้งสองข้างเท้าสะเอวไว้ ใบหน้าขาวใสเปลี่ยนมาเขียวซีดเพราะความโกรธ แววตามีความวู่วาม
ผู้ชายถูกหน้าตาแบบนี้ของเธอทำเอากลัว เขาอึ้งไปครู่นึงแล้วถาม “นี่ คำพูดนี้หมายความว่ายังไง?”
“คุณไม่เข้าใจหรือไง? ช่วยฉันถามหน่อย เขาจะเลิกกับฉันจริงๆใช่มั้ย ถ้าจริงล่ะก็ งั้นต่อไปฉันก็จะไม่ไปหาเขาอีก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่