เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 13

บทที่13 เขาทำอะไรน่ะ

ขณะที่เย่โม่เซินเงยหน้าขึ้นอย่างหงุดหงิดคิดอยากจะดุว่าเธอสักหลายคำ เขากลับพบว่าเธอกังวลจนเหงื่อออกเต็มหน้าผาก แม้แต่ตาก็แดงก่ำแล้ว

ดังนั้นเมื่อคำพูดมาถึงริมฝีปากก็ได้แต่หยุดอยู่แค่นั้น เย่โม่เซินได้แต่ขมวดคิ้ว

เขาเป็นอะไรไปเนี่ย

สำหรับวิธีการไร้ยางอายเช่นนี้ ผู้หญิงที่แต่งงานเข้าตระกูลเย่แทนน้องสาวของเธอแถมยังตั้งท้องอีก เขาควรที่จะโยนเธอออกไปซะถึงจะถูก จะยังให้โอกาสเธอพักอาศัยอยู่ที่นี่ต่อไปอีกจริงๆหรือ

อยู่ๆเย่โม่เซินก็ได้สติขึ้นมา เขากำข้อมือของเสิ่นเฉียวเอาไว้ พร้อมกับผลักเธอออกไป

เสิ่นเฉียวคาดการณ์ไม่ถึง ไหล่อันบอบบางของเธอปะทะเข้ากับกำแพงอันแข็งแกร่ง เธอเงยหน้าขึ้นจ้องเย่โม่เซินนัยน์ตาอันเย็นเยือกของเย่โม่เซิน

“ไสหัวออกไปซะ”

เธอเอามือโอบไหล่ที่เจ็บของตนเองเอาไว้ และมองเขาอย่างประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง

“ทำอะไรก็ไม่เป็นสักอย่าง แล้วจะอยู่ที่นี่ทำไมกัน หาเรื่องให้ผมอารมณ์เสียเปล่าๆ ออกไปซะ!”

“คุณ!” เสิ่นเฉียวกำกำปั้นแน่น เธอรู้สึกว่าเย่โม่เซินพูดมากเกินไป แต่เมื่อคิดดูแล้ว มันก็จริงที่สองนานแล้วเธอก็ยังไม่ได้ช่วยทำอะไรเลยสักอย่าง ความโกรธในดวงตาเธอจึงได้มลายหายไป จากนั้นจึงได้เดินกุมไหล่ตัวเองออกจากห้องอาบน้ำไป

“เซียวซู่!” เสียงอันเย็นเยือกดังตามติดมาราวกับไม้ไผ่ที่กำลังจะกะเทาะแตกออกมา เซียวซู่ซึ่งคอยพิงกำแพงแอบฟังอยู่ที่ด้านนอก วินาทีถัดมาเธอก็ตัวแข็งทื่อ

“ยังไม่รีบเสนอหน้าเข้ามาอีก”

เซียวซู่รีบปีนป่ายกระเสือกกระสนเข้าไปในห้องอาบน้ำ

“คุณชายเย่ นายรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่ข้างนอกครับ”

คิดไม่ถึงเลย ว่าเย่โม่เซินจะรู้ว่าเขาไม่ได้ไปไหน ตอนที่เซียวซู่เข้ามาเห็นเสิ่นเฉียวจ้องมองตนเอง เขาก็รู้สึกเขินอาย

พอเย่โม่เซินเรียกปุ๊บ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นในทันที นั่นก็แสดงให้เห็นได้ชัดเลยว่าเขาแอบฟังอยู่ที่ด้านนอก นั่นก็แปลว่าเขารู้ความเคลื่อนไหวข้างในทั้งหมดเลยใช่รึเปล่า

เย่โม่เซินจ้องจนเขาตกใจสะดุ้ง เซียวซู่ได้แต่ปิดหลับตาลงในทันที

…

หลังจากที่เสิ่นเฉียวออกมาแล้ว เธอก็ตรงไปยังที่นอนของตนเอง และเอาออกโทรศัพท์ออกมาดูเล่น

เธอเลื่อนดูในกลุ่มเพื่อน จึงได้เห็นว่าหลินเจียงสามีเก่าโพสต์รูปอันหวานซึ้ง มือเขากำลังโอบหญิงสาวอันทรงเสน่ห์คนหนึ่งอยู่ ทั้งคู่ดูใกล้ชิดสนิทสนมกัน ข้อความเขียนกำกับว่ารักเธอจนวันตาย ไม่มีวันเปลี่ยนใจไปตลอดกาล

เมื่อเห็นสิ่งเหล่านี้ เสิ่นเฉียวรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

แต่งงานมาสองปี เขาได้แต่อ้างว่างานยุ่งไม่แตะต้องเธอเลยแม้แต่น้อย แรกๆเสิ่นเฉียวก็คิดว่าแต่งงานกับเขาแล้ว ยังไงก็ต้องอยู่ให้ได้ จึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แต่ชั่วพริบตาก็ผ่านไปแล้วสองปี

อยู่ๆสามีของเธอหลินเจียงก็ถูกลอตเตอรี่รางวัลห้าล้าน แต่ผลปรากฏว่าเธอไม่ได้มีความสุขตามไปด้วย เพราะว่าเขาได้ยื่นขอหย่ากับเธอในทันที ส่วนเหตุผลนั้นก็คือเพราะว่าเธอไม่สามารถทำหน้าที่ภรรยาให้สมบูรณ์ได้

เธอไม่สามารถทำหน้าที่ภรรยาให้สมบูรณ์ได้มันคืออะไร ทุกวันเธอแหกตาตื่นแต่เช้าเพื่อมาทำอาหารให้เขา งานบ้านทุกอย่างก็ล้วนเป็นเธอที่ทำ เงินทั้งหมดก็ล้วนเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน ต้องเปลี่ยนจากลูกคุณหนูมาเป็นภรรยาที่แต่งกายสุภาพเรียบร้อย

ทั้งหมดนี่ก็เพื่อใคร

ที่จริงแล้วเสิ่นเฉียวก็รู้ว่านี่มันเป็นแค่เพียงข้ออ้างเท่านั้น

เพราะว่าเธอเคยเจอผู้หญิงในรูปภาพนั้นมาก่อนแล้ว

วันนั้นหลินเจียงไม่อยู่บ้าน มีผู้หญิงท้องโตคนหนึ่งมาหาเธอ

“ในท้องของฉันเป็นลูกของหลินเจียง เสิ่นเฉียวถ้าหากว่าเธอฉลาดก็รีบออกไปซะ อย่าให้ฉันต้องลงมือด้วยตัวเอง”

ตอนนั้นเสิ่นเฉียวยังมึนๆงงๆ ไม่รู้ว่าจะตอบโต้ด้วยวิธีไหนอย่างไร ที่สำคัญก็คือเธอยังไม่เชื่อ

“เป็นไปไม่ได้ สองปีมานี้หลินเจียงไม่เคยไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่ไหน คุณคิดจะมาหลอกฉันใช่มั๊ย”

“ถ้าอย่างนั้นแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็ไม่เคยได้แตะเนื้อต้องตัวคุณเลยใช่ไหมล่ะ เมื่อสองปีก่อนตอนที่พวกคุณแต่งงานกันฉันก็บอกเขาแล้วว่า ไม่ให้เขามีอะไรกับคุณ เพราะอย่างนั้นตอนนี้ท้องคุณก็เลยยังไม่โตสักทียังไงล่ะ ตอนนี้ฉันทนมามากพอแล้ว ฉันต้องการอยู่กับเขาอย่างเป็นกิจจะลักษณะ คุณไสหัวไปซะ”

เสิ่นเฉียวตกใจสะท้าน หล่อนรู้จริงที่ว่าหลินเจียงแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเธอ

ผู้หญิงคนนั้นเห็นว่าเธอไม่เชื่อ หล่อนจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาโชว์เสิ่นเฉียวถึงคลิปที่หล่อนและหลินเจียงอยู่ด้วยกัน

ในวิดีโอนั้นเป็นภาพที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน ส่วนที่ว่าเป็นภาพอะไรนั้น คงไม่จำเป็นต้องพูดถึง ดังนั้นที่สุดแล้วเสิ่นเฉียวยังไม่ทันได้ดูจบเธอก็ผละถอยหลัง ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นจากไป