เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1354

บทที่1353 ไม่หลงเหลืออะไรไว้

บ้านตระกูลหาน

“แค่กๆ ……”

“คุณผู้ชาย ไม่สบายเหรอครับ? หรือว่าไปโรงพยาบาลหน่อยไหมครับ? ”ลุงหนานยืนอยู่ข้างๆ หานชิงพร้อมกับแสดงความคิดเห็น สีหน้าดูกังวล

“แค่กๆ ……”

การตอบสนองของเขาคือการไออย่างต่อเนื่อง ทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกปวดใจ

ลุงหนานเห็นหานชิงเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก

เมื่อคืนตอนที่คุณผู้ชายกลับมานั้น ตัวก็อุ่นๆ อากาศก็เย็น หลังจากนั้นเขาก็แนะนำให้คุณชายรีบไปอาบน้ำ แต่ว่าคุณชายกลับนั่งเงียบๆ อยู่ที่โซฟาคนเดียวอยู่นานสองนาน ลมปราณทั่วร่างของเขาต่ำมาก ทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้

หลังจากนั้นวันนี้ตื่นมาตอนเช้าเขาก็ป่วยเลย

ลุงหนานปวดใจอย่างมาก “คุณผู้ชายครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมรถ ไปส่งคุณผู้ชายไปโรงพยาบาลครับ”

“ไม่จำเป็น” หานชิงไออยู่ครึ่งวัน สุดท้ายก็คลายลงบ้าง เสียงของเขาหนักและแหบแห้ง “แค่เรื่องเล็ก ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก”

“คุณผู้ชายครับ คุณไอจนเป็นขนาดนี้ยังจะไม่ไปโรงพยาบาลอีกเหรอ? ตอนนี้คุณกำลังไม่ให้ความสำคัญกับร่างกายของตัวเองเลยนะ! ” ลุงหนานพูดอย่างจริงจัง “ต่อให้คุณผู้ชายยังหนุ่มอยู่ แต่ว่าถ้าป่วยแล้วก็ต้องได้รับการรักษาให้ทันเวลา โรคมันก็เริ่มจากอาการเล็กน้อยเพียงเท่านั้นแหละ”

แต่อย่างไรก็ตามหานชิงก็ไม่ได้สนใจคำบ่นของเขา ลุกขึ้นและเดินออกไปด้านนอก สีหน้าของลุงหนานเปลี่ยนไป “คุณผู้ชายจะไปไหนครับ? ”

“มีเรื่องให้ต้องไปจัดการนิดหน่อย”

ลุงหนานอยากจะไปกับหานชิง แต่ว่าหานชิงไม่ให้เขาตามไป สุดท้ายเขาก็ต้องอยู่ที่บ้านอย่างจำใจ

ระหว่างทางที่ไปหาเสี่ยวเหยียนนั้น หานชิงก็โทรหาเสี่ยวเหยียนอย่างต่อเนื่อง

เหมือนกับเมื่อคืน โทรศัพท์ของเธอยังคงปิดอยู่ ดูท่าทางเหมือนกับว่าเธอยังคงโกรธอยู่ ยังไม่อยากจะสนใจเขา

เมื่อคืนหลังจากที่เขากลับมาแล้วก็นอนไม่หลับทั้งคืน ตาสว่างจนถึงรุ่งสาง

สำนึกถึงความผิดร้ายแรงที่ตัวเองทำเมื่อตอนกลางวัน

แม้ว่าตอนนั้นเสี่ยวเหยียนจัดงานวันเกิดให้เขา จุดชนวนความทรงจำที่เขาไม่อยากจะจำอีกต่อไป แต่ว่าสาวน้อยนั้นไม่ได้ตั้งใจ แล้วตัวเขาเองก็ไม่เคยเล่าให้เธอฟังมาก่อน ดังนั้นเธอก็เลยไม่รู้ว่าจัดงานวันเกิดให้เขาแล้วจะทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

เขาผิดเอง เขาไม่ควรจะปิดบังเธอ

ในเมื่อตัวเองเลือกเธอแล้ว ก็ควรจะมอบทุกอย่างให้เธอทั้งหมดโดยที่ไม่เหลืออะไรทิ้งไว้สิถึงจะถูก

แต่ว่าเขากลับซ่อนเร้นบาดแผลของตัวเองไว้อย่างเห็นแก่ตัว

พอนึกถึงว่าในช่วงนี้สาวน้อยได้เตรียมตัวอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่ผลก็คือถูกเขาทิ้งไว้ที่ร้านอาหาร ทำให้เธอถูกหัวเราะเยาะ หานชิงรู้สึกเหมือนหัวใจของเขานั้นถูกมีดกรีด

เมื่อเอาทั้งสองฝั่งมาเปรียบเทียบกัน อดีตพวกนั้นกลายเป็นไม่สำคัญอีกต่อไป

มันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด ก็คือการมีเธออยู่ข้างกาย

แต่ว่าตอนนี้เหมือนกับว่าสาวน้อยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เรื่องนี้ทำให้เธอโกรธมาก ยิ่งเธอโกรธยิ่งเห็นว่าเธอถูกทำร้ายอย่างหนัก

หานชิงก็ไม่ได้วางแผนจะใช้กำลัง เขาวางแผนจะรอให้สาวน้อยค่อยๆ หายโกรธ หลังจากนั้นก็เล่าเรื่องราวให้เธอฟังทีละนิด

โทรศัพท์โทรไม่ติด แต่ว่ารถของเขาก็มาถึงด้านล่างตึกของบ้านเสี่ยวเหยียนแล้ว

ตอนที่หลัวหุ้ยเหม่ยเตรียมจะออกจากบ้านนั้น ก็เห็นรถที่คุ้นเคยจอดอยู่ที่ด้านล่างของบ้านเธอเงียบๆ ฝีเท้าของเธอก็หยุดลงทันที

นั่นคือรถของหานชิงไม่ใช่เหรอ?

นี่เขามาหาเสี่ยวเหยียนอีกแล้วงั้นเหรอ?