เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1474

บทที่1473อาบน้ำด้วยกันมั้ยคะ

พอเซียวซู่ออกมาจากห้องน้ำ เจียงเสี่ยวไป๋พบว่าเขาได้อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมเผ้าก็เปียกชุ่ม ยังมีน้ำหยดลงมา

เธออดแขวะเขาไม่ได้:“คุณสระผมเสร็จก็ไม่รู้จักเอาผ้าขนหนูเช็ดหน่อยเหรอ? ฤดูหนาวแบบนี้น้ำหยดลงมาคุณไม่หนาวหรือไง?”

ร่างกายของเซียวซู่ไม่เลว สัดส่วนไขมันก็พอดี อีกทั้งเพิ่งอาบน้ำร้อนเสร็จ บนตัวกำลังร้อนระอุอยู่ ไม่หนาวเลยสักนิด

แต่หลังฟังเจียงเสี่ยวไป๋แขวะเสร็จ เขาก็ได้เอาผ้าขนหนูมานั่งที่ข้างๆของเสี่ยวไป๋ และคอยเช็ดผมไปด้วย

เจียงเสี่ยวไป๋ชายตามองเขา และถามหยั่งเชิงไปด้วย:“เอ่อ เมื่อกี๊มีคนโทรหาคุณ แต่คุณไม่อยู่ ฉันก็เลยช่วยคุณรับสายแทนค่ะ”

“อืม”เซียวซู่ไม่มีปฏิกิริยาอะไร ยังคอยเช็ดผมอีกเช่นเคย ผ่านไปสักพักเขาถาม:“ใครโทรมาครับ?”

“คุณลองทายดูสิ?”

เซียวซู่ฟังแล้วหันไปมองเธอ สายตาลุ่มลึกและเงียบสงบ

ภายใต้การสบตากัน จู่ๆเจียงเสี่ยวไป๋ยกมุมปากขึ้น “คนรักของคุณโทรมา”

พอพูดจบ เธอรู้สึกสายตาของเซียวซู่ตื่นเต้นไปครู่นึง จากนั้นก็ไม่มีเสียงแล้ว ท่าทางของมือก็หยุดลงมาตาม

ในใจของเจียงเสี่ยวไป๋เหมือนมีมดกำลังไต่อยู่ เธอเป็นฝ่ายกระเถิบขึ้นไปนั่งที่บนตักของเซียวซู่

“ทำไม? เสียใจที่ให้ฉันรับสายของคุณใช่มั้ย? ฉันจะบอกคุณนะเซียวซู่ ถ้าคุณเสียใจ ตอนนี้โทรกลับไปยังทันนะ”

แต่เซียวซู่กลับไม่หือไม่อือสักคำ แค่เอามือประคองมาที่แผ่นหลังของเจียงเสี่ยวไป๋ เพื่อป้องกันไม่ให้เธอล้มลงไป

เจียงเสี่ยวไป๋เป็นฝ่ายรุกใกล้เข้าไป จ้องมองเขาอย่างละเอียด:“ทำไมไม่พูดล่ะ?”

เซียวซู่เม้มปากและพูดเสียงเบา:“คุณเป็นแฟนของผม ผมไม่มีความลับกับคุณหรอก ใครโทรมาคุณก็รับสายได้ และผมก็ไม่เสียใจด้วย”

เขารู้ว่าตอนนี้เขาเป็นแฟนของเจียงเสี่ยวไป๋แล้ว เรื่องมากมายต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเอง และทำหน้าที่ๆแฟนควรจะมี

ฟังคำพูดเหล่านี้ของเขาแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋สูญเสียใจที่ไปคิดเล็กคิดน้อยกับเขา

เธอคิดๆแล้วได้ยื่นมือเอาผ้าขนของเซียวซู่มา และเป็นฝ่ายเช็ดผมให้เขาเอง

“ฉันช่วยคุณค่ะ”

เซียวซู่ไม่ได้ปฏิเสธ ปล่อยให้เธอคอยเช็ดผมของตัวเอง ส่วนตัวเองก็หลุบตาลงไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

ทั้งสองรักษาความสงบแบบนี้ไปประมาณหนึ่งนาที เดิมทีผมของเซียวซู่ก็สั้นอยู่แล้ว ดังนั้นไม่นานเจียงเสี่ยวไป๋ก็ช่วยเขาเช็ดจนแห้ง พอเช็ดเสร็จเธอได้ผลักเขาทีนึง: “แห้งพอสมควรแล้ว ใช้ไดร์เป่าผมเป่าแป๊บเดียวก็โอเคแล้ว”

เซียวซู่อืมคำนึง จากนั้นได้พูดว่า:“อากาศหนาว คุณไปอาบน้ำเถอะ”

เจียงเสี่ยวไป๋คิดๆแล้ว จู่ๆยื่นมือกอดคอของเซียวซู่ไว้ แล้วยกมุมปากพูด: “ได้ค่ะ แต่ฉันไม่อยากเดิน คุณอุ้มฉันไปดีกว่า แล้วก็ต้องช่วยฉันเอาเสื้อผ้าด้วยนะ”

เมื่อก่อนเซียวซู่ไม่รู้ ที่แท้ผู้หญิงออดอ้อนเก่งขนาดนี้เลย แต่หลังจากอยู่ด้วยกันกับเจียงเสี่ยวไป๋ เจียงเสี่ยวไป๋มักจะอัพเดทความรู้และความเข้าใจที่เขามีต่อผู้หญิงอย่างไม่ขาดสาย

ดังนั้นเขาจึงไม่มีการลังเลใดๆเลย เอามือทะลุผ่านช่วงเอวของเจียงเสี่ยวไป๋โดยตรง และอุ้มเธอขึ้นมาเดินไปที่ทิศทางของห้องน้ำ

หลังจากอุ้มเธอมาถึงห้องน้ำ เซียวซู่ถึงขั้นยังถามว่า: “จะให้ผมช่วยคุณเปิดน้ำในอ่างมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไป๋ก็นั่งอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าอย่างเกียจคร้าน มองเขาแล้วยิ้มหวาน: “ดีค่ะ”

จากนั้นเซียวซู่ก็ได้ไปช่วยเธอเปิดน้ำ เจียงเสี่ยวไป๋มองแผ่นหลังของเขาแล้วยิ้มมุมปากขึ้นช้าๆ หลังจากเขาเปิดน้ำเสร็จ เจียงเสี่ยวไป๋ได้ถอดรองเท้าและถุงเท้าออกแล้ว ทีนี้ได้ยื่นเท้าที่ขาวผ่องไปแตะแผ่นหลังของเซียวซู่

“คุณยังไม่ได้ช่วยฉันเอา เสื้อผ้าเลย”

ตอนที่เซียวซู่หันมาเห็นเท้าขาวเนียนของเธอได้นิ่งไปครู่นึง จากนั้นพูดเสียงทุ้มต่ำ: “ผมจะไปเอาเดี๋ยวนี้เลย”