เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1476

บทที่1475เธอวางแผนไว้ยังไง

ถ้าเหลียงหย่าเหอโทรบอกสถานการณ์นี้กับเซียวซู่จริงๆ งั้นเซียวซู่จะคิดยังไง?

เขาจะคิดเหมือนผู้ใหญ่หรือเปล่า เพราะยังไงซะสำหรับเขาแล้ว ตัวเองอาจจะไม่สำคัญ ถ้าเปลี่ยนเป็นเสี่ยวเหยียนล่ะก็

เมื่อกี๊เจียงเสี่ยวไป๋ก็อารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่

เธอได้โทรหาฟางถังถังโดยตรง เรียกเธอออกมาดื่มเหล้า

ตอนที่ฟางถังถังรับสายเธอยังนอนอยู่ ถูกสายเรียกเข้าของเธอปลุกจนตื่น ตอนที่พูดจายังเบลอๆไม่ชัดเจน

“ใครอ่ะ? มารบกวนฝันหวานของฉันแต่เช้าเลย?”

“ถังถัง ออกมาดื่มเหล้า”

ฟางถังถังครุ่นคิดไปครู่นึง จำได้ว่านี่เป็นเสียงของเสี่ยวไป๋เพื่อนรักเธอ เธอพลิกหน้าและพูดอย่างไปต่อไม่ถูกกับการกระทำของเธอ:“ตอนนี้เนี่ยนะ? เธอคงไม่ใช่ถูกประตูหนีบสมองมั้ง กลางวันแสกๆ อีกอย่างยังเป็นตอนเช้าตรู่อีก เธอบอกเธอจะออกไปดื่มเหล้า ไม่ทราบว่ามีผับร้านไหนเปิดประตูให้เธอบ้าง?”

เจียงเสี่ยวไป๋ฟังถึงตรงนี้แล้ว เงียบไปเสี้ยววินาที จากนั้นถึงพูด:“งั้นไม่ไปดื่มเหล้าก็ได้ ไปร้านเล็กๆก็มีเหล้าให้ดื่มแน่นอน”

ฟางถังถังพลิกตัวนั่งอยู่บนเตียงอย่างค่อนข้างโกรธ

“เธอเกิดบ้าอะไรขึ้นมา?”

ฝ่ายตรงข้ามไม่พูด

ฟางถังถังพูดต่อ: “ทะเลาะกับผู้ชายของเธออีกแล้วเหรอ?”

“เปล่า”

“เปล่าแล้วเธอจะดื่มเหล้าทำไม? แถมยังไปดื่มแต่เช้าตรู่อีก พี่สาว เราสองคนเอาแต่ใจขนาดนี้ไม่ได้ โอเคมั้ย? เป็นผู้ใหญ่แล้วมีสติหน่อย ครั้งก่อนฉันพาเธอไปดื่มเหล้าคลายความกดดัน ไม่ใช่ให้เธอทำแบบนี้ทุกครั้งตอนอารมณ์ไม่ดี?”

เจียงเสี่ยวไป๋หลับตา: “งั้นฉันควรจะทำยังไงดี?”

เสียงของเธอฟังแล้วเหนื่อยล้าและจนปัญญา ฟางถังถังตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ถึงแม้เธอยังง่วงเหมือนหมา แต่ตอนนี้กลับจำเป็นต้องพูด:“ช่างเหอะๆ ฉันถือว่าชาติที่แล้วติดค้างเธอก็แล้วกัน ตอนนี้เธออยู่ไหน? ฉันไปซื้อของกินและเครื่องดื่มที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วค่อยไปหาเธอ โอเคมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไป๋ก็เลยเอาที่อยู่ให้เธอ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ฟางถังถังถือถุงเล็กถุงใหญ่ไว้ ในที่สุดก็มาถึงบ้านของเจียงเสี่ยวไป๋ ถ้าพูดอย่างชัวร์ๆคือบ้านของเซียวซู่

ตอนที่เจียงเสี่ยวไป๋เปิดประตูให้เธอเข้ามา เห็นเธอถือของไว้มากมาย ยังกะจะช่วยเธอถือสักหน่อย

ใครจะไปรู้ฟางถังถังจะพูดโดยตรง:“พอเหอะ ฉันถือเองพอ เธอดูหน้าตาหมดอาลัยตายอยากของเธอซิ ไปนั่งที่โซฟาเลยไป”

เจียงเสี่ยวไป๋เม้มริมฝีปากแดง จากนั้นก็ได้ไปนั่งที่โซฟาจริงๆ

ฟางถังถังโมโหจะแย่:“เธอไปนั่งจริงๆเหรอเนี่ย ไม่เกรงใจเลยจริงๆ! เพื่อนเลว!”

แต่สุดท้ายเธอก็แค่บ่นไปคำนึง ก็หาที่เอาของทั้งหมดวางลง จากนั้นพอจัดวางเรียบร้อยแล้ว จัดวางไปด้วยและดูการตกแต่งของบ้านไปด้วย “ของพวกนี้เป็นของที่ห้องเธอก่อนหน้านี้ใช่มั้ย? เธอนี่ย้ายบ้านก่อนหน้านี้ของเธอมาจนโล่งเลยเหรอ?”

“ก็ประมาณนั้นมั้ง” เจียงเสี่ยวไป๋ตอบอย่างไม่มีเรื่อยไม่มีแรงคำนึง

ฟางถังถังไม่ได้พูดต่อจากเธอ หลายนาทีผ่านไปได้นั่งมาที่ข้างกายเธอ ยื่นนมแก้วนึงและแซนวิชให้เธอ

เจียงเสี่ยวไป๋เห็นแล้วขมวดคิ้วขึ้นมา: “ฉันไม่อยากกินของพวกนี้”