เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1486

บทที่1485 คุณหลงตัวเองเกิน

หานชิงมองเจียงเสี่ยวไป๋อย่างจริงจังทีหนึ่ง พยายามมองหาความเจ็บใจและอารมณ์อย่างอื่นจากแววตาและใบหน้าของเธอ

แต่ไม่มี เธอใจกว้างจริงๆ ตอนที่พูดคำพูดเหล่านี้ก็จริงใจ ไม่มีอารมณ์อย่างอื่นปะปนอยู่ในนั้นเลย

เดิมทีเธอยังเป็นห่วงความปลอดภัยของเสี่ยวเหยียน แต่ตอนนี้เห็นเจียงเสี่ยวไป๋เป็นแบบนี้ เขาก็วางใจแล้ว

ดังนั้นหลังจากเข้ามาในบ้าน หานชิงก็เหลือพื้นที่ให้สาวๆทั้งสอง

เจียงเสี่ยวไป๋วางการ์ดเชิญงานแต่งและลูกอมมงคลไว้บนโต๊ะ จากนั้นได้มองดูรอบๆ และขยิบตาให้เสี่ยวเหยียน“สามีคุณแคร์คุณจังเลยนะคะ”

หน้าตาซุกซนเหมือนเด็กผู้หญิงพูดคุยกัน เดิมทีเสี่ยวเหยียนยังค่อนข้างเกร็ง เห็นเธอใจกว้างเป็นมิตรไมตรีขนาดนี้ เธอก็ค่อยๆผ่อนคลายลงมา

“ขอโทษด้วยนะคะ เขาไม่มีเจตนาร้ายหรอก แต่ครั้งก่อนตอนที่อยู่ในงานแต่งคุณก็เห็นแล้ว ตอนนั้นพอเกิดเรื่องนั้น ดังนั้นตอนนี้เขาก็มีความเคลือบแคลงใจ ไม่ว่าเผชิญเรื่องอะไรกับคนอะไรก็ล้วนเป็นแบบนี้ ไม่ใช่จ้องเล่นงานคุณนะ”

“ฉันรู้”เจียงเสี่ยวไป๋ผายมืออย่างไม่เป็นไร:“ฉันไม่เป็นไรหรอก เพราะฉันไม่ได้ชอบเขาสักหน่อย เขาจะมองฉันยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก แต่งานแต่งครั้งนั้น สามีคุณโหดมากเลย”

“คุณรู้ด้วยเหรอ?”

“แน่นอน คุณเกิดเรื่องก่อน ต่อมาก็มี บริษัทตระกูลเห้อร่วงหล่นมาทีหลัง ฉันได้ดูบนโซเชียลอยู่บ้าง”พูดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวยกนิ้วโป้งให้เสี่ยวเหยียน“เขาดีกับคุณจังเลย สามีดีเด่น”

เสี่ยวเหยียนยิ้มอย่างเก้อเขิน จากนั้นพูดกับเธอ:“เซียวซู่ก็คงดีกับคุณมากเลยใช่มั้ย?”

“อืม”เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า และพูดอย่างเป็นธรรมชาติ:“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ฉันให้เขาไปทางไหนก็ไป ให้เขาทำอะไรก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเด็ดขาด ฉันชอบแบบนี้แหละ~”

“ยินดีกับพวกคุณด้วย ฉันดีใจแทนพวกคุณจริงๆ”

“ฉันว่าเรื่องครั้งก่อนคุณคงตกใจไม่เบาเลยมั้ง? ครั้งนี้ให้คุณไปร่วมงานแต่ง ฉันคิดว่าสามีคุณน่าจะไม่เห็นด้วย แต่ขั้นตอนนี้ยังไงฉันก็ต้องทำ การ์ดเชิญและลูกอมมงคลฉันล้วนส่งมาแล้ว คำอวยพรของคุณฉันก็ได้รับแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าคุณไม่ไป ฉันก็ไม่โกรธหรอกค่ะ”

เสี่ยวเหยียนมองผู้หญิงตรงหน้าที่พูดคุยหัวเราะ ดูยังไงก็รู้สึกอิจฉา ในขณะเดียวกันก็รู้สึกชื่นใจ เพราะเรื่องของเซียวซู่ เธอรู้สึกตัวเองติดค้างเซียวซู่มาโดยตลอด เพราะเมื่อก่อนเขาดีกับตัวเองจริงๆ ตอนที่อยู่ต่างประเทศก็เคยอยู่เคียงข้างตัวเอง

สุดท้ายถ้าตัวเองได้รับความสุข แต่เซียวซู่ไม่ได้รับความสุข เธอก็จะรู้สึกเป็นห่วง

ตอนนี้เห็นเซียวซู่สามารถหาผู้หญิงที่ละเอียดถี่ถ้วนขนาดนี้ เสี่ยวเหยียนรู้สึกดีใจจริงๆ เธอได้พูดอวยพรเจียงเสี่ยวไป๋ยาวรวดหลายคำเลย

แต่เจียงเสี่ยวไป๋เป็นคนที่คบง่ายจริงๆ ไม่นานก็เปลี่ยนประเด็นไปที่ด้านอื่น

ถึงขั้นสุดท้ายยังพูด “อุ๊ย ถ้าคุณรู้สึกเกรงใจจริงๆ ต่อไปพวกเราก็มาเป็นทองแผ่นเดียวกันเลยสิ”

เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่าโอเค“โอเคเลยค่ะ”

พูดคุยกันถึงสุดท้าย ทั้งสองได้เป็นเพื่อนกัน อีกอย่างเสี่ยวเหยียนแสดงเจตจำนง ตัวเองจะไปงานแต่งแน่นอน

ปรากฏเจียงเสี่ยวไป๋กลับพูดอย่างรังเกียจ:“คุณอย่ามาดีกว่า ถ้าคุณมาแล้วเซียวซู่ล้มเลิกงานแต่งจะทำยังไง?”

พอพูดจบยังไม่รอให้เสี่ยวเหยียนดึงสติกลับมา เจียงเสี่ยวไป๋ก็หัวเราะฮ่าๆขึ้นมาก่อนแล้ว

ทั้งๆที่เรื่องที่พูดนี้ไม่ตลกเลย แต่เธอกลับหัวเราะได้อย่างกำเริบเสิบสาน ในที่สุดทีนี้เสี่ยวเหยียนก็สามารถแน่ใจแล้วว่าเธอไม่แคร์ที่เซียวซู่เคยชอบตัวเองจริงๆ

ในขณะที่รู้สึกเธอไร้หัวจิตหัวใจ แต่ก็รู้สึกสงสารเธอ ถึงขั้นรู้สึกตัวเองต้องเรียนรู้จากเจียงเสี่ยวไป๋เยอะๆ

คนเราอยู่บนโลกนี้ เรื่องมากมายล้วนไม่ได้ดั่งใจตัวเอง บางทีสู้คิดปลงหน่อยดีกว่า ไม่ต้องดื้อดึงทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ตลอด นั่นมันการหาความทุกข์ให้ตัวเองจริงๆ