เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1489

บทที่1488 ทำไมลิปสติกจางหายไปหมดเลย

ต่อจากนี้ก็คือทำตามขั้นตอนแล้ว เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวใกล้กันเข้ามา สร้างบรรยากาศอย่างไม่หยุด

ส่วนความเงียบสงบเล็กน้อยที่เป็นของเจียงเสี่ยวไป๋และเซียวซู่ก็ได้จางหายไปตามๆกัน ตอนที่เซียวอ่านหนังสือรับประกันฉบับนั้น คนที่อยู่รอบๆต่างก็เอามือถือออกมาถ่ายวิดีโอและโพสต์ลงMoment

เจียงเสี่ยวไป๋เห็นสถานการณ์แล้ว ได้พูดกำชับ:“พวกคุณโพสต์แล้วห้ามลบเด็ดขาดนะ ถึงเวลาส่งมาให้ฉันด้วย ต่อไปถ้าเขาไม่ได้ทำตามที่อ่าน ฉันก็จะเอาคลิปวิดีโอรับประกันนี้ตบหน้าเขาทุกวัน”

พริบตาเดียว คำพูดนี้ก็ได้ทำเอาคนอื่นๆหัวเราะกันขึ้นมา

อ่านหนังสือรับประกันจบ ท่ามกลางเสียงโห่ร้องเจียงเสี่ยวไป๋ได้รับปากแต่งงานกับเขา เซียวซู่ช่วยเธอใส่รองเท้า ตอนที่ก้มหน้า แววตาท่าทางของเขาตั้งใจ ท่าทางเบาและอ่อนโยน รองเท้าคู่สวยก็ได้ใส่มาที่เท้าของเจียงเสี่ยวไป๋

ไม่รอให้เจียงเสี่ยวไป๋ดึงสติกลับมา เซียวซู่ก็ได้โน้มตัวจูบมาที่ริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้นคนที่อยู่รอบๆส่งเสียงโห่ร้องออกมา

ตอนที่เซียวซู่ถอยออกมา เจียงเสี่ยวไป๋ก็เห็นริมฝีปากบางของเขาติดสีลิปสติกของตัวเองนิดหน่อย ต่อมาเธอก็ถูกอุ้มขึ้นมา

ขั้นตอนแรก รับตัวเจ้าสาวก็เสร็จสิ้นแล้ว

ต่อจากนี้ก็จะไปสถานที่จัดงานแต่งแล้ว ที่จริงหลังจากนี้ยังได้เตรียมชุดแต่งงานไว้ เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ค่อยชอบชุดแต่งงานสักเท่าไหร่ แต่เป็นความต้องการของเหลียงหย่าเหอ ให้เธอลองดู ใส่ตอนที่จัดงานแต่ง ดังนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็เลยตอบตกลง

ระหว่างทางไปสถานที่จัดงานแต่ง เจียงเสี่ยวไป๋ช่วยเซียวซู่เช็ดลิปสีแดงที่ติดอยู่บนปากเขา จากนั้นถามเขาเสียงต่ำ:“ลิปของฉันติดใส่ปากคุณเยอะขนาดนี้ หน้าตาพังหมดแล้วใช่มั้ยคะ?”

เซียวซู่ก้มหน้ามองเธอทีหนึ่ง แววตาของเขาค่อนข้างจริงจัง เสียงแหบเล็กน้อย:“เปล่า ยังโอเคอยู่”

ตอนที่พูด มือของเขาจับคางของเธออย่างไม่รู้ตัว โน้มตัวเข้าใกล้เธออย่างห้ามใจไม่ได้

เจียงเสี่ยวไป๋มองแว๊บเดียวก็อ่านความคิดเขาออก เธอยื่นมือบังอยู่ที่ตรงหน้าของเซียวซู่ทันที ขัดขวางเขาเข้าใกล้ต่อ

“คุณทำอะไรคะ? เดี๋ยวยังต้องจัดงานแต่งนะ คุณทำแบบนี้จะทำให้ลิปสติกของฉันจางหายหมดนะ”

เซียวซู่กระพริบตา เหมือนกำลังสอบถาม แต่ก็เหมือนกำลังแน่ใจอะไรอยู่

“ลิปสติกสามารถเติมได้ไม่ใช่เหรอครับ?”

เจียงเสี่ยวไป๋ฟังแล้วอึ้งไปครู่หนึ่ง ขนตาคอยกระพริบเบาๆ:“เติมได้ แต่ว่า.......”

“งั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว”

เซียวซู่จูบลงมาอย่างไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกอวัยวะทั้งห้าของเขาที่อยู่ตรงหน้าขยายอย่างไร้ขีดจำกัด ต่อจากนี้ก็คือเรื่องที่ริมฝีปากตัวเองถูกปิดก็ได้เกิดขึ้นอีกแล้ว ต่างกับจูบที่อยู่ในห้อง

จูบที่อยู่ในห้อง คือจูบแห่งการพิสูจน์ เบามาก แตะแป๊บเดียวก็ถอยออกมาแล้ว แต่วันนี้เจียงเสี่ยวไป๋ทาปากเข้มมาก แถมเป็นสีแดงที่สวยสด ดังนั้นถึงเซียวซู่แค่แตะทีเดียวสีก็ติดใส่ปากแล้ว

ตอนนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เซียวซู่จูบอย่างดูดดื่มมาก ตอนแรกเธอยังคอยต่อต้าน แต่หลังจากช่องปากถูกดันออก เจียงเสี่ยวไป๋ก็พูดไม่ออกสักคำแล้ว ร่างกายอ่อนยวบยาบคลอเคลียอยู่ในอ้อมกอดของเซียวซู่ มือข้างหนึ่งของเขาประคองเอวของเธอไว้ มืออีกข้างกุมไหล่เธอไว้ ถ่ายทอดพลังให้เธอ

พอการจูบนี้จบ เซียวซู่ถอยออกมา เจียงเสี่ยวไป๋เห็นริมฝีปากและฟันของเขาเปื้อนลิปสติกสีแดงเยอะมาก แป๊บเดียวหน้าก็แดงก่ำ แถมยังค่อนรังเกียจ“น่าขยะแขยงจังเลย เปื้อนคราบลิปสติกหมดแล้ว”

เซียวซู่ไม่รู้สึกมีปัญหาอะไร และไม่รังเกียจ แค่ยื่นมือช่วยเจียงเสี่ยวไป๋เช็ดมุมปาก พร้อมพูดด้วยเสียงแหบแห้ง“สวย”

“หืม?”

ตอนแรกเจียงเสี่ยวไป๋ไม่เข้าใจจู่ๆเขาพูดคำนี้ออกมาหมายความว่ายังไง ระบายคำพูดครู่หนึ่งก็ดึงสติกลับมาได้แล้ว“คุณว่าฉันทาลิปแล้วสวย?”

เซียวซู่อืมเบาๆเสียงหนึ่ง เขาก็ยังเหมือนก่อนหน้านี้ ที่หูแดงเถือก

เจียงเสี่ยวไป๋ก็เลยอดแกล้งเขาไม่ได้อีก