เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1494

บทที่1493 คนบ้า

สำหรับตรงจุดนี้ เซียวซู่ไม่มีทางยอมรับแน่นอน ถึงแม้ว่าเขาจะจงใจทำลายชุดทิ้งจริงๆ แต่พอต้องเผชิญหน้ากับการต่อว่าของเจียงเสี่ยวไป๋ เขาก็ต้องยอมรับผิดที่ตนเองทำจริงๆ

“ขอโทษ ที่ก่อนหน้านี้ผมควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ ก็เลยทนไม่ไหว แต่เรื่องชุดผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”

คุณคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอคะ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มเย็น เดิมทีเธอคิดจะค้นเสื้อยืดตัวใหญ่ออกมาใส่ แต่พอมาคิดไปคิดมา เธอก็หยิบชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำขึ้นมาใส่

พอเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ใส่ชุดเดรสสายเดี่ยว ริมฝีปากของเซียวซู่ก็กระตุกอย่างห้ามไม่ได้

เจียงเสี่ยวไป๋เดินมาหยุดตรงหน้าเขา แล้วยกยิ้มอย่างได้ใจ “คิดไม่ถึงล่ะสิ ก่อนจะมาฉันคำนึงถึงสภาพอากาศของที่นี่ ก็เลยเตรียมมาหลายชุด ถ้าคุณทำลายทุกชุดทิ้ง ตอนไปเดินซื้อของฉันก็จะซื้อใหม่ คุณทำลายหนึ่งชุด ฉันก็จะซื้อใหม่หนึ่งชุด”

เดิมทีเซียวซู่คิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่หลังจากที่เห็นร่องรอยบนตัวของเธอ เขาก็เม้มปากแล้วเอ่ยพูด “คุณแน่ใจใช่ไหมที่จะใส่ชุดแบบนี้ออกไปข้างนอกจริงๆเหรอ”

“แน่นอนสิคะ”เจียงเสี่ยวไป๋ตอบกลับอย่างมั่นอกมั่นใจ

สุดท้ายเซียวซู่จึงต้องพูดเตือนสติเธอ “คุณไปล้างหน้าล้างตา หรือว่าล้างมือในห้องน้ำก่อนดีไหม”

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมเซียวซู่ถึงได้พูดแบบนี้ แต่เธอคิดว่าการล้างมือก่อนกินข้าวเป็นเรื่องที่ควรจะทำ อีกทั้งการใช้แรงก่อนหน้านี้ก็ทำให้เธอเหงื่อท่วมตัว ตอนนี้หน้าของเธอคงจะมันมากด้วยเช่นกัน

ดังนั้นเจียงเสี่ยวไป๋จึงถลึงตาใส่เซียวซู่อย่างคาดโทษ ก่อนจะเดินตรงไปทางห้องน้ำ

เซียวซู่ระบายยิ้ม ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะอาหาร ก่อนจะนับเวลาในใจ

“ สาม สอง หนึ่ง”

หนึ่งจากนับถึงหนึ่ง ก็มีเสียงกรีดร้องอย่างโมโหของเจียงเสี่ยวไป๋ดังออกมาจากห้องน้ำ

“กรี๊ดดด เซียวซู่คนบ้า”

พอได้ยินเสียงตะโกนของเธอ เซียวซู่ไม่ได้รู้สึกโกรธหรือโมโห แต่กลับยิ้มกว้างมากขึ้น

ผ่านไปสักพัก เจียงเสี่ยวไป๋ก็ใส่รองเท้าแตะวิ่งพุ่งมาทางเขา ก่อนจะดึงปกเสื้อของเขาไว้แล้วพูด “นี่คุณจงใจใช่ไหมคะ”

“หืม”

เธอก็ว่าอยู่ ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงบอกให้เธอไปล้างมือที่ห้องน้ำ เธอยังนึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนี้ขึ้นมากะทันหัน จนถึงตอนที่เจียงเสี่ยวไป๋เดินไปล้างมือที่ห้องน้ำแล้วเงยหน้าขึ้นมามองกระจก แล้วเห็นสภาพของตัวเองในกระจก

ผิวที่เดิมทีขาวเนียนใส ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยรอยคิสมาร์ก ตั้งแต่บริเวณลำคอลามมาจนถึงบริเวณกระดูกไหปลาร้า แผ่นหลัง บริเวณหน้าขา ดังนั้นผิวบริเวณที่เผยออกมาข้างนอกล้วนแต่เห็นรอยพวกนี้ได้อย่างชัดเจน

มิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้เธอถึงรู้สึกว่าเซียวซู่ท่าทางแปลกๆ ชอบคลอเคลียบริเวณลำคอกับหน้าขาของเธอมากผิดปกติ ที่แท้ก็วางแผนไว้ก่อนแล้วนี่เอง

หรือก็คือเขาไม่ยอมให้เธอใส่ชุดแบบนี้นั่นเอง

ตอนนี้ ถึงแม้เขาจะไม่ฉีกทิ้ง เธอก็ไม่กล้าใส่ออกไปข้างนอกอยู่ดี

แต่ว่า...

ในขณะที่เจียงเสี่ยวไป๋เตรียมจะอาละวาดใส่เซียวซู่ แล้วเหมือนนึกอะไรดีๆออกมาได้ พอเซียวซู่เห็นดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์อย่างแปลกๆของเธอ เขาก็เริ่มรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีบางอย่าง

เป็นไปตามที่เขาคาดไว้ ยังไม่ทันที่เขาจะเตรียมพร้อม เจียงเสี่ยวไป๋ก็แสยะยิ้ม “คุณคงไม่ได้คิดว่าแค่นี้ ฉันก็ไม่กล้าใส่แบบนี้ออกไปข้างนอกหรอกนะคะ ฉันจะบอกคุณไว้เลย คุณเดินไปกับฉัน แล้วฉันใส่แบบนี้ออกไป ความสนใจของทุกคนจะพุ่งไปทางคุณไม่ใช่ฉันแน่นอน คุณเชื่อไหม”