บทที่1648 ไม่เป็นมือที่สาม
การแต่งหน้าครั้งนี้ใช้อายแชโดว์สีขาวในการแต่ง ที่เปลือกตานั้นทาด้วยกากเพชรสีทอง และสวมชุดสีทองเงิน
ดวงตาของสาวน้อยนั้นใสสะอาด เพราะเพิ่งผ่านการร้องไห้มา ดวงตาก็เลยใสสะอาดราวกับเพิ่งล้างมา ช่างแต่งหน้าได้ลงไพรเมอร์ให้กับเธอ ไม่ต้องใช้แบบมีสีก็เห็นเป็นสีแดงจางๆ เพราะช่างแต่งหน้านั้นมีฝีมือที่ยอดเยี่ยม จึงแต่งหน้าออกมาดูดีมาก ลอยแดงจางๆนั้นทำให้เหมือนทาอายแชโดว์ไว้ ดูไม่ออกว่าเพิ่งผ่านการร้องไห้มา
“สวยจริงๆเลยค่ะ”ช่างแต่งหน้า มัดผมไปข้างหลังให้เธอ “แต่งเป็นแบบนี้แล้ว อีกเดี๋ยวอย่าลืมยิ้มด้วยนะ”
“โอเคค่ะ”
ถางหยวนหยวนในตอนนี้ สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้แล้ว จะไม่ให้น้ำตาไหลออกมาโดยง่าย ทว่า ถ้าให้เธอยิ้มนั้น มันยังคงยากไปเล็กน้อย
“งั้นยิ้มให้พี่ดูหน่อยได้ไหมคะ? พี่จะดูว่าโอเคหรือเปล่า”ช่างแต่งหน้าพูดขึ้น
หลังได้ยิน ถางหยวนหยวนก็อึ้งไปเล็กน้อย และมุมปากของเธอก็ค่อยๆยกขึ้น แต่มันก็ยากที่จะยิ้มออกมา สุดท้ายเธอก็มองไปยังช่างแต่งหน้าอย่างท้อแท้
“โอเค ไม่สามารถยิ้มได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ และไม่ต้องฝืนตัวเองหรอก อีกเดี๋ยวถ้าเข้าไปในงานแล้วจะมีคนมากมาย บางที ถ้าได้เจอกับคนรู้จัก ก็จะยิ้มออกมาเอง”
หลังจากนั้นช่างแต่งหน้าและผู้ช่วยก็ช่วยเช็คหน้าผมให้เธอ เมื่อเช็คให้แน่ใจแล้วว่าไม่มีปัญหา ถึงจะจูงมือเธอออกไป
“รองเท้าที่ใส่ในวันนี้ส้นสูงเล็กน้อย ตอนที่เดินก็ระวังๆหน่อยนะคะ อย่าสะดุดล้มล่ะ”
“โอเคค่ะ”ถางหยวนหยวนพยักหน้า จากนั้นช่างแต่งหน้าก็จูงมือเธอแล้วเดินออกไปด้านนอก
คนทางโน้นก็ยังคงรออยู่ เมื่อเห็นถางหยวนหยวนเดินออกมา ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความดีใจ เดินเข้าไปแล้วพูดขึ้นว่า “คุณหนูถางแต่งหน้าเสร็จแล้วเหรอคะ?”
“อืม เสร็จแล้ว ไปบอกข้างล่างได้แล้วว่า เริ่มงานเลี้ยงได้”
“โอเคค่ะ”
“มันยังไม่ล่าช้าจนทำให้คนอื่นเสียเวลาใช่ไหม?”ถางหยวนหยวนถามขึ้นอย่างเป็นกังวล เพราะเหมือนเธอจะล่าช้าไปกว่าเวลาที่กำหนดมาก
คนๆนั้นรีบยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “คุณหนูถางพูดอะไรคะ ทุกคนที่มางานเลี้ยงในวันนี้ ก็ล้วนมาสังสรรค์กัน และคุณนายถางกับคุณนายเย่ก็กำลังทักทายคนในงาน เดี๋ยวดิฉันจะไปแจ้งข้างล่างก่อน คุณหนูถางค่อยๆมานะคะ”
“ขอบคุณค่ะ”
แขกที่มาในวันนี้เยอะมาก ส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลถาง ไม่ใช่พวกที่เข้าหาเพื่อผลประโยชน์ คนที่มาร่วมงานนั้นส่วนมากจะมีของขวัญมามอบให้ด้วย แต่ก็ไม่มีใครพูดว่างานเลี้ยงก้าวผ่านวัยจะเริ่มเมื่อไหร่ รอมาเนิ่นนานก็ยังไม่เริ่มเสียที แต่ก็ไม่มีใครถาม
งานในวันนี้ไม่ใช่เพียงแค่ตระกูลเย่ที่มา แม้แต่ตระกูลหานก็มา งานที่ตระกูลใหญ่ๆสามตระกูลมารวมกันแบบนี้ หาได้ยากมาก
ดังนั้น คนบางกลุ่มจึงอดไม่ได้ที่จะจับกลุ่มกันคุยเสียงเบา
“ลูกสาวตระกูลถางจัดงานเลี้ยงก้าวผ่านวัย คนในตระกูลเย่ก็มาร่วมด้วย และคุณชายบริษัทตระกูลเย่กับลูกสาวตระกูลถางก็โตมาด้วยกัน ถ้าไม่มาก็คงจะไม่ดี แต่ว่า ตระกูลหานนั้นเกี่ยวอะไรด้วย? ไม่เคยได้ยินเรื่องมิตรภาพระหว่างคุณชายทั้งสองของตระกูลหานและลูกสาวตระกูลถางเลย?”
“เรื่องนี้เธอคงยังไม่เข้าใจสินะ ทำไมลูกสาวตระกูลถางถึงได้โตมาด้วยกันกับคุณชายตระกูลเย่ ถ้าไม่ใช่เพราะเจตนาของคุณหญิงเย่ ไม่เช่นนั้นทำไมไม่ถึงคราวของลูกสาวตระกูลอื่นเสียที? และฉันได้ยินมาว่า ตอนที่ประธานเย่ไปบริษัทตระกูลถาง บอกเจตนาโดยตรงว่าต้องการหาคู่ให้ลูกชายตัวเอง และลูกสาวตระกูลถางเป็นคนที่ถูกเลือก”
“จริงเหรอ? ตระกูลถางนั้นโชคดีมากเลยนะ ก่อนหน้านี้ที่ยังไม่สนิทกับตระกูลเย่ บริษัทตระกูลถางนั้นอย่างมากก็แค่หนึ่งในตระกูลใหญ่ของเมืองเป่ยเท่านั้น ทว่า ตอนนี้กลับสามารถเข้ามาเป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ได้”
“ดังนั้น แวดวงสังคมนั้นสำคัญมากจริงๆ ลูกสาวตระกูลถางคงจะเป็นสะใภ้ที่บริษัทตระกูลเย่ยอมรับ และผู้รับผิดชอบบริษัทตระกูลหานก็คือหานชิงซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆคุณหญิงเย่ เขาไม่ใช่เป็นเพียงราชาปีศาจที่รักเมียมาก แต่ยังเป็นปีศาจที่รักน้องมากเหมือนกัน คนที่น้องสาวของเขาเลือกแล้ว คนเป็นพี่ชายอย่างเขาจะไม่มายินดีได้อย่างไร?”
“งั้นก็หมายความว่า ถ้าตระกูลเย่ถูกใจ ก็เท่ากับว่าเป็นพันธมิตรกับตระกูลเย่และตระกูลหานทั้งสองตระกูล”
“ไม่เพียงเท่านี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่