เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 192

บทที่ 191 ยั่วโมโหผมสนุกมั้ย

ปล่อยเพื่อให้ตายใจ?

เสิ่นเฉียวกัดริมฝีปากล่าง ใช้แรงดึงมือของตัวเองกลับมา

“คุณคิดมากไปแล้ว ฉันไม่มีกะจิตกะใจแบบนั้นหรอก”

ไม่มีเหรอ? เย่โม่เซินตรึงเธอด้วยแววตาที่คมกริบ น้ำเสียงข่มขู่เล็กน้อย

เสิ่นเฉียวเม้มริมฝีปาก จ้องมองเย่โม่เซินด้วยสายตาที่ไม่กะพริบ

“คุณก็รู้ว่าฉันถูกวางยา ฉันก็เลยสะลึมสะลือ ดังนั้นถึงทำเรื่องเหล่านั้น สิ่งเหล่านั้นคุณก็จะนับรวมด้วยเหรอ?”

“อ้อ?” ฝีปากบางของเย่โม่เซินริมยกโค้งขึ้นอย่างชั่วร้าย ทันใดนั้นเขาได้ยื่นมือไปดึงเสิ่นเฉียวเข้ามาในอ้อมอก มืออีกข้างจับอยู่ที่ท้ายทอยของเธอ ระยะห่างระหว่างเขาทั้งสองจู่ๆก็ใกล้กันมาก

“สะลึมสะลือ? คุณทำไมถึงยังปฏิเสธเย่หลิ่นหานได้อธิบายให้ผมฟังหน่อย? ยัยผู้หญิงแต่งงานรอบสอง ยังไม่ยอมรับเหรอว่าคุณชอบผม?”

ในขณะนี้เหมือนมีสายฟ้าฟากที่ตัวของเสิ่นเฉียว เธอมองดูเย่โม่เซินที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม หัวใจเต้นเร็วขึ้นทันที เขามีคิ้วที่คมเข้มและจมูกที่โด่ง ยังมีริมฝีปากที่บางเหมือนมีด

เขาทั้งสองใกล้กันมาก ลมหายใจได้รวมเป็นหนึ่งเดียว เสิ่นเฉียวยังเห็นความรู้สึกลึก ๆ ในดวงตาสีดำของเขา

ที่น่าแปลกคือ เสิ่นเฉียวเหมือนโดนมนต์สะกด มองไปที่เขาอย่างเหม่อลอยและถาม

“แล้วคุณล่ะ?”

เย่โม่เซินอึ้งไปทันที

เสิ่นเฉียวมองเขา: “คุณชอบฉันมั้ย?”

เย่โม่เซินชะงัก แล้วหรี่ตาลง

เสิ่นเฉียวหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แล้วจ้องมองเขาที่อยู่ใกล้เอื้อมอย่างไม่ขยับ: “เย่โม่เซิน ความรักของฉันจะไม่มีทางมอบให้กับคนที่ไม่ได้รักฉัน หรือคนที่เกลียดฉัน คุณไม่ชอบฉัน แล้วทำไมฉันต้องชอบคุณ?”

“หึ” เย่โม่เซินยิ้มอย่างเยาะเย้ย: “ที่แท้นี่คือเหตุผลที่คุณไม่ยอมรับความจริง? ยัยผู้หญิงแต่งงานรอบสอง ทั้งๆที่คุณหวั่นไหวแล้ว ขณะที่คุณปฏิเสธเย่หลิ่นหานแล้วเดินมาทางผม คุณก็รู้แล้วว่าใจคุณต้องการอะไร ไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ ฉันรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ฉันก็รู้ว่า ฉันต้องการพิสูจน์อะไร? ฉันเคยมีอะไรกับคุณแล้ว ดังนั้นจะมีอีกครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นไร ตอนนี้คุณฟังเข้าใจหรือยัง?”

เสิ่นเฉียวรู้ดีว่า เย่โม่เซินไม่มีทางชอบเธอ

แค่เรื่องลูกในท้องของเธอ เขาก็ไม่มีวันยอมรับเธอได้

ดังนั้น........เธอจะ ไม่สามารถแสดงออกว่าตัวเองมีใจให้กับเย่โม่เซินได้แม้แต่นิดเดียว เพื่อหลีกเลี่ยง.......การเยาะเย้ยและความปากร้ายของเขาที่ไม่รู้จะจบสิ้น

แน่นอนมือของเย่โม่เซินที่อยู่หลังคอของเธอได้เพิ่มแรงบีบขึ้นมาทันที ใกล้กันแค่นี้ เสิ่นเฉียวรับรู้ได้ถึงไฟโกรธในตัวเขา

“ยัยผู้หญิงแต่งงานรอบสอง ยั่วโมโหผมแล้วสนุกมากมั้ย?”

เสิ่นเฉียวเม้มปาก พูดอย่างจริงจัง: “ฉันก็แค่พูดความจริงเท่านั้น”

แผ่นอกเย่โม่เซินกระพือขึ้นลง สายตาที่คมกริบจ้องเขม็งเธอ จู่ๆก็ยิ้มอย่างเย็นเยือก: “ดี ขอให้คุณรักษาทัศนคติแบบนี้จนกว่าจะออกจากบ้านตระกูลเย่ ก่อนที่คุณจะออกไปจากบ้านตระกูลเย่ หากให้ผมรู้เข้าว่าคุณไปมาหาสู่กับผู้ชายคนไหนหรือมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมล่ะก็ ผมจะทำให้คุณร้องไห้จนต้องขอร้องผม”

“คุณวางใจได้ ฉันไม่มีทางทำให้ตระกูลเย่ต้องขายหน้า แน่นอนหากคุณเห็นว่าฉันอยู่ที่นี่แล้วรกหูรกตาคุณ งั้นเรา......สามารถเลื่อนเวลา.........”

“พอแล้ว ออกไปได้แล้ว”

เสิ่นเฉียวยังไม่ทันพูดจับก็ถูกเย่โม่เซินพูดขัดจังหวะอย่างหยาบคาย

เสิ่นเฉียวอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเม้มปากแล้วพยักหน้า:“ได้ ฉันไปนอนห้องข้างๆ”

จากนั้นเธอก็หันหลังเดินออกไปข้างนอก ขณะที่หันหลังเด็ดเดี่ยวมาก ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย