เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 650

บทที่649 หลงเสน่ห์เขาเข้าเหรอ

“พูดจริงนะ ถึงเวลานั้นอย่าลืมส่งการ์ดเชิญมาให้ตระกูลตวนมู่ด้วยนะ ผมจะพาน้องสาวของผมคนนี้ไปร่วมงานแต่งของคุณ เพื่อหาเจ้าบ่าวในงานที่หล่อกว่าคุณเป็นร้อยเท่าให้เธอ แต่ว่าคุณคงไม่เห็นว่าเพราะเป็นงานแต่งของคุณ ก็เลยห้ามไม่ให้คนในงานหล่อกว่าคุณหรอกใช่ไหม”

พูดถึงตรงนี้ ตวนมู่เจ๋อก็ยังเท้าคางแล้วทำท่าเหมือนกำลังครุ่นคิด

หานมู่จื่อได้ยินแล้วก็รู้สึกมึนงงไปหมด ผู้ชายตรงหน้าที่รูปโฉมงดงามแต่ดูไม่เบี่ยงเบนคนนี้แท้จริงแล้วคือพี่ชายของตวนมู่เสว่อย่างนั้นหรือ ?

ทั้งสองคน......

หน้าไม่เห็นจะเหมือนกันเลยสักนิด

ถึงแม้ว่าตวนมู่เสว่จะเป็นคนสวยเหมือนกัน แต่บรรยากาศต่างจากตวนมู่เจ๋อเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นองค์ประกอบบนใบหน้า หรือว่าคิ้วกับตา ก็ไม่มีส่วนไหนคล้ายกันเลยแม้แต่น้อย

พอตวนมู่เสว่ได้ยินตวนมู่เจ๋อพูดแบบนี้ ก็กระวนกระวาย ดึงแขนเสื้อของเขา

“พี่คะ พี่พูดอะไรของพี่ ใครจะไปร่วมงานแต่งของเขากัน ใครจะไปเลือกผู้ชายในงานแต่ง ตวนมู่เจ๋อ พี่เห็นน้องสาวของตัวเองเป็นคนยังไงกัน”

สีหน้าของตวนมู่เจ๋อออกแววดูถูก เขายิ้มอ่อนๆ “เธอก็ถูกใจผู้ชายคนนี้เพราะใบหน้าของเขาไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ชาวบ้านเขาจะแต่งงานแล้ว เธอยังจะตื๊อเขาอยู่แบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่อง ดังนั้นพี่ชายก็เลยจะพาเธอไปหาคนที่หน้าตาดีกว่าให้พากลับบ้านไง”

ที่จริงเธออยากจะแสดงให้คู่แข่งเห็นถึงความยิ่งใหญ่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะถูกตวนมู่เจ๋อทำให้ป่นปี้ไปหมดแล้ว

“ใครบอกว่าฉันสนใจเขาเพราะใบหน้านี้กัน พี่ไม่เข้าใจเลยสักนิด”

พอพูดจบ ตวนมู่เสว่ก็จ้องไปที่หานมู่จื่ออย่างแค้นเคือง จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปทันที

“ไม่ต้องส่งการ์ดเชิญไปที่ตระกูลตวนมู่ ฉันไม่มีทางไปร่วมงานแต่งของพวกเธอหรอก”

หานมู่จื่อขยับปาก พ่นคำสองคำออกมา

ตวนมู่เสว่ “......”

“เชิญตามสบาย”

เย่โม่เซินมองไปทางเธออย่างเย็นชา “ตามที่เธอปรารถนา”

ตวนมู่เสว่เดินออกไปทันที ตอนที่ถึงหน้าประตูเหล่าคนรับใช้ก็เข้ามาพยุงเธอไว้ “คุณหนูตวนมู่ คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ ?”

ตวนมู่เสว่เดินยืดอก เย่อหยิ่งเหมือนนกยูง เหล่าคนรับใช้รีบตามไป

หลังจากเดินออกไปหลายก้าว จู่ๆตวนมู่เสว่ก็ยกมือขึ้น “รีบมาพยุงฉันเร็ว ฉันโมโหจนแทบยืนไม่อยู่แล้ว”

“คุณหนูตวนมู่เสว่! ! !” เหล่าคนรับใช้รีบพุ่งเข้าไป พยุงเธออย่างรวดเร็ว

“น่าโมโหเป็นที่สุด กว่าจะเจอผู้ชายที่ถูกใจ ทำไมถึงได้โดนคนตัดหน้าได้ ก่อนหน้านี้พวกนายคนไหนที่เป็นคนบอกฉัน ว่าเย่โม่เซินยังโสดอยู่ ทำไมจู่ๆถึงได้มีคู่แต่งงานโผล่ออกมาได้ ทำเอาฉันเสียหน้ายกใหญ่ขนาดนี้ !”

“อาจ อาจจะเป็นข้อมูลที่ผิดพลาดก็ได้ครับ คุณหนูตวนมู่ กลับไปแล้วผมจะจัดการฆ่าคนที่ส่งข้อมูลนี้มาให้เองครับ”

“ใช่ ต้องฆ่าให้ตาย”

“ช่างเถอะ รีบพยุงฉันกลับก่อน ฉันจะไปสงบสติอารมณ์ แล้วค่อยวางแผนใหม่”

เดิมทีตวนมู่เสว่คิดว่าคงจะเป็นแค่ผู้หญิงที่ไล่ตามเย่โม่เซินคนหนึ่งเท่านั้น ยังไงเธอก็ต้องสู้ได้ เพราะยังไงเธอในฐานะคุณหนูตวนมู่เสว่ ทั้งฐานะและรูปลักษณ์ ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จีบไม่ติดแน่

แต่ว่าตอนนี้ พอได้ยินว่าเขาจะแต่งงาน ปฏิกิริยาแรกของตวนมู่เสว่ก็คือโอกาสที่จะไล่ตามเขาแทบจะหมดแล้ว

แต่ความอัปยศในใจก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว

ชาวบ้านกำลังจะแต่งงานอยู่แล้ว เธอจะไปตื๊อเขาอยู่อีกทำไม แถมยังพูดจาโหดร้ายแบบนั้นกับคู่หมั้นชาวบ้านอีก เมื่อคิดว่าเธอกำลังพูดกับตัวเองในฐานะของคู่หมั้น ตวนมู่เสว่ก็รู้สึกว่าตัวเองโง่มาก ! โง่มากที่สุด! ! !

“น้องสาวผมถูกทำให้โมโหจนหนีไปแล้วเหรอ พวกคุณนี่มีความสามารถจริงๆ งั้นผมก็ขอตัวไปก่อนนะ” ในที่สุดตวนมู่เจ๋อก็ไม่พิงโซฟาอีกต่อไป เขาล้วงกระเป๋าข้างหนึ่งแล้วลุกขึ้น “เย่โม่เซิน เดือนหน้าอย่าลืมส่งการ์ดเชิญมาให้ผมนะ น้องสาวผมไม่เอา แต่ผมเอา”

ดวงตาจิ้งจอกที่ชี้ขึ้นของเขามองมาที่ใบหน้าของหานมู่จื่อ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“ไม่ทราบว่าคุณนายเย่ในอนาคตยังมีพี่สาวน้องสาวเหลืออยู่หรือเปล่าครับ”

มุมปากของหานมู่จื่อขยับขึ้น แต่ยังไม่ทันได้ตอบเขา ก็ได้ยินเสียงเย็นชาของเย่โม่เซินดังขึ้นก่อน “ไม่เกี่ยวกับคุณ ธุระของคุณหมดแล้ว ไสหัวออกไปได้แล้ว”