เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 106

บทที่ 106 ผู้เล่น X เลเวล 27

“ผมมีเงินนะครับ!”

มีคนหนึ่งวิ่งเร็วมากจนเกือบจะมาถึงตัวซูเย่แล้วด้วยซ้ำ

พวกเขาหลุดพ้นออกมาจากเขตแผนที่ระดับ 21 และเข้าสู่เขตแผนที่ระดับ 22

เมื่อเหลียวหน้ามองกลับไป ซูเย่จึงได้เห็นว่าขบวนผู้ติดตามของเขาบางตาลงไปมากแล้วเพราะเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดประจำแผนที่

แต่จำนวนผู้คนที่วิ่งตามเขาตอนนี้ก็ยังถือว่าเยอะอยู่ดี

สถานการณ์ของชายหนุ่มในขณะนี้ก็คือ

ข้างหลังมีกลุ่มผู้เล่นด้วยกันวิ่งไล่ตามเป็นขบวนใหญ่ ส่วนข้างหน้าก็มีสัตว์ประหลาดประจําเขตแผนที่ยืนขวางทาง

ซูเย่ไม่ลังเลอีกต่อไป

เขายกดาบขึ้นฟันลงไปสังหารสัตว์ประหลาดประจำเขตแผนที่ระดับ 22 ตายในดาบเดียว

“สุดยอด! ในที่สุดฉันก็ได้เห็นฝีมือของท่านเทพ X ด้วยตาของตัวเองแล้ว! สมควรแล้วที่ทุกคนจะตั้งฉายาให้เขาว่าท่านเทพ!”

“ท่านเทพ X โคตรโหดเลย!”

“ไม่ว่าท่านเทพ X ปรากฏตัวขึ้นที่ไหน ความสนุกย่อมปรากฏขึ้นที่นั่น!”

“เขามีความเก่งกาจมากถึงขนาดนี้ ต้องทำยังไงนะ ฉันถึงจะเป็นลูกศิษย์ของเขาได้สักที”

“กระจอกอย่างนายน่ะอย่าไปหวังเลย ต่อให้ตายแล้วเกิดใหม่ เขาก็ไม่มีทางรับนายเป็นลูกศิษย์อยู่แล้ว”

กลุ่มผู้เล่นที่ยังคงติดตามซูเย่มาไม่เลิกรา ถึงกับยืนตกตะลึงไปตาม ๆ กันกับทักษะการใช้ดาบที่ยอดเยี่ยมของท่านเทพ X

การเยินยอเป็นสิ่งที่ทำได้โดยไม่ต้องเสียเงิน

ทุกคนล้วนคิดเป็นอย่างเดียวกันว่า

ถือเป็นโชคดีของพวกเขาที่คมดาบในมือท่านเทพ X ไม่ได้หันมาเล่นงานพวกเดียวกันเอง

ช่างเป็นการโจมตีที่รุนแรงนัก

แต่อย่างไรก็ตาม

กว่าที่ทุกคนจะทันรู้ตัว ซูเย่ก็สังหารสัตว์ประหลาดในเขตแผนที่ระดับ 22 หมดสิ้น และเขาก็อาศัยจังหวะนี้มุ่งหน้าไปยังเขตแผนที่ระดับ 23 แล้ว

“พวกเรารีบตามไปเร็ว!”

กลุ่มคนร้องตะโกนบอกกันอีกครั้ง

เมื่อเทียบกับสภาพของเขตแผนที่ระดับ 22 กล่าวได้ว่าเขตแผนที่ระดับ 23 มีผู้คนรวมตัวกันอยู่มากกว่ากันเล็กน้อย

ที่ผู้เล่นจำนวนมากสามารถอัพขึ้นมาอยู่ในเลเวล 21 ได้สำเร็จ ก็มาจากการสังหารสัตว์ประหลาดประจำเขตแผนที่ระดับ 23 นี้เอง

ตอนที่พวกเขามาถึงเขตแผนที่ระดับ 23 กำลังรีเฟรชสัตว์ประหลาดชุดใหม่อยู่พอดี

กลุ่มผู้คนที่วิ่งตามซูเย่ลดน้อยลงไปหลายส่วน เพราะถูกสัตว์ประหลาดในเขตแผนที่ระดับ 22 ฆ่าตาย

แต่ก็ยังเหลือผู้คนที่วิ่งตามเขามาอีกไม่น้อยเช่นกัน

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น

ทุกคนกลับต้องหยุดเท้ายืนรักษาระยะห่าง

เพราะสิ่งที่พวกเขาพบเห็นก็คือ

ท่านเทพ X กำลังใช้ดาบฆ่าฟันสัตว์ประหลาดชุดใหม่อย่างบ้าคลั่ง เข็มกลัดทองคำที่มีหมายเลข ‘21’ บนหน้าอกของเขาเปล่งแสงสว่างเป็นประกายแวววาว และเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น หมายเลขบนเข็มกลัดก็เปลี่ยนมาเป็นเลข ‘23’

ทุกคนรีบเปิดดูข้อมูลลำดับผู้เล่น จึงได้พบว่าขณะนี้ท่านเทพ X มีชื่อติดอยู่ในท็อป 10 ของผู้ที่ทำคะแนนสูงสุดเรียบร้อยแล้ว

นี่มันอะไรกันเนี่ย!

ท่านเทพ X ปรากฏตัวขึ้นมาไม่ทันไร ก็มีชื่อติดอยู่ในอันดับท็อป 10 เสียแล้วหรือ!

แต่ที่สำคัญก็คือซูเย่ยังคงเงื้อดาบขึ้นฆ่าฟันสัตว์ประหลาดไม่ได้หยุด

อย่าว่าแต่กลุ่มคนที่วิ่งตามเขามายังไม่ทันได้ลงมือทำอะไร แม้แต่ผู้เล่นที่มารอคอยก่อนหน้านี้ก็ยังไม่ทันได้ลงมือด้วยซ้ำ สัตว์ประหลาดที่เพิ่งจะถูกรีเฟรชขึ้นมาชุดใหม่ ก็โดนท่านเทพ X ชิงตัดหน้าฆ่าตายไปหมดสิ้นในเวลาเพียงพริบตาเดียว

ทุกคนล้วนมีสีหน้าตกตะลึงระหว่างจ้องมองซากศพของเหล่าสัตว์ประหลาดบนพื้นดินค่อย ๆ เลือนหายไป

“คนอะไรจะใช้ดาบเก่งถึงขนาดนี้วะ?”

“เขาแทบจะใช้เวลาสังหารสัตว์ประหลาดวินาทีละหนึ่งตัวเลยด้วยซ้ำ!”

“ฉันว่า X แม่งต้องมีโปรแกรมช่วยโกงเกมแน่ ๆ แต่ทางทีมงานไม่ยอมพูดความจริง ไม่งั้นคนเราจะเก่งถึงขนาดนี้ได้ยังไง?”

ซูเย่ไม่เปิดโอกาสให้ใครได้ไล่ตามตนเองมาอีกแล้ว

เขาวิ่งออกจากเขตแผนที่ระดับ 23 และเข้าสู่เขตแผนที่ระดับ 24 อย่างรวดเร็ว

ความเร็วในการไล่ล่าสัตว์ประหลาดของเขาไม่ได้ลดลง

ทุกครั้งที่ยกดาบขึ้นมา ชายหนุ่มก็จะสังหารสัตว์ประหลาดได้หนึ่งตัวเป็นอย่างน้อย

ค่าประสบการณ์ของเขาจึงเพิ่มขึ้นรวดเร็วมาก

หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ

ซูเย่ก็ขึ้นมาอยู่ในเลเวล 24 แล้ว

“เรียบร้อย”

หลังจากเคลียร์แผนที่ระดับ 24 เสร็จสิ้น ซูเย่ก็เดินเข้าสู่เขตแผนที่ระดับ 25 แต่ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็นึกอะไรขึ้นมาได้จึงพึมพำกับตัวเองว่า “เราเอาแต่ใช้ดาบฆ่าสัตว์ประหลาดอย่างนี้ ค่าวรยุทธ์จะเพิ่มขึ้นด้วยหรือเปล่านะ?”

เขากดดูข้อมูลคะแนนของตนเอง

ค่าวรยุทธ์ : 0 คะแนน

ไม่มีเลยสักคะแนนเดียว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]