เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 107
บทที่ 107 หกล้าน มาทดลองกันอีกรอบ!
ภายใต้สายตาจดจ้องของทุกคน ใบหน้าของหลี่จื้อหงยิ่งบิดเบี้ยวน่าเกลียดมากขึ้นไปอีก
ตอนแรกเขาก็ไม่ได้อยากจะทำให้แพทย์แผนจีนขายหน้า แต่ตอนนี้ตัวเองกลับเป็นฝ่ายขายหน้าแทน!
หลี่จื้อหงสูดหายใจเข้าลึกและกัดฟังมองไปที่ซูเย่ พลางเอ่ยตอบ “อาจมีข้อผิดพลาด เพราะยังไงผลการทดลองก่อนหน้านี้ไม่มีทางผิด ฉันยังคงเชื่อในผลการทดลอง และยังไม่เชื่อในศาสตร์แพทย์แผนจีน!”
“ไม่อย่างนั้น… นายจะอธิบายการรักษาไมเกรนในผลการทดลองได้ยังไง?”
“ผมบอกแล้วไงว่าวิธีของคุณมันผิด”
ซูเย่ยักไหล่เบา ๆ พลางเอ่ยตอบ “ยิ่งไปกว่านั้น แพทย์แผนจีนคือการรักษาอย่างวิภาษ ผมไม่ทราบว่าทำไมแพทย์แผนจีนที่คุณเชิญมาถึงไม่ได้ใช้วิธีนี้ หมอแพทย์แผนจีนมีระดับความสามารถสูงต่ำต่างกันไป และระดับของแพทย์หนึ่งคนที่ไม่ดี ก็ไม่ได้หมายความว่าศาสตร์แพทย์แผนจีนจะไม่ดี”
“ฉันไม่เชื่อ!”
หลี่จื้อหงจ้องไปที่ซูเย่และกล่าวอย่างดื้อรั้น “มาทดลองอีกรอบ รักษาผู้ป่วยไมเกรน”
ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา
ชาวเน็ตทุกคนที่ดูถ่ายทอดสดก็สาปแช่งอีกฝ่ายทันที!
‘นี่มันไร้ยางอายเกินไปแล้ว ซูเย่ได้พิสูจน์ไปแล้ว ยัง
จะอีกรอบหาพ่องเหรอ!’
‘ถ้ายอมรับความพ่ายแพ้แล้วจะตายรึไง’
……
ในห้องโถง ซูเย่ก้าวเท้าเดินจากไป
“ฉันเพิ่มเงินอีกหนึ่งล้าน!”
หลี่จื้อหงโพล่งขึ้นมา
คิดจะใช้เงินซื้อเขารึไง? ซูเย่พลันคำนวณในใจ หนึ่งล้านยังน้อยไป เขาเดินออกไปเรื่อย ๆ
“สองล้าน!”
“สามล้าน!”
“สี่ล้าน!”
“ห้าล้าน!!”
ทุกก้าวที่ซูเย่เดินจากไป หลี่จื้อหงก็โพล่งขึ้นมาด้วยจำนวนเงินที่สูงขึ้น ในตอนที่ซูเย่กำลังจะก้าวพ้นห้องโถงไป หลี่จื้อหงกัดฟันพูดห้าล้านอกมา ทว่า ซูเย่ยังเดินออกไปอยู่ดี
“หกล้าน!!!”
เสียงของหลี่จื้อหงดังลอดไรฟัน
ทุกคนในห้องโถงมองไปที่ซูเย่ ไม่แข่งกันแล้วจริงเหรอ?
เปิดราคามาขนาดนี้แล้ว ถ้าเขาไม่ตอบรับก็จะตกเป็นขี้ปากคนอื่นว่าไม่มีหัวจิตหัวใจ
“ตกลง”
ขณะนี้ เสียงฝีเท้าของซูเย่หยุดลง เขาหันศีรษะกลับมาเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้ม
เมื่อเห็นว่าซูเย่ตอบตกลง หลี่จื้อหงพลันตกตะลึง เขากำหมัดแน่น และจะไม่ปล่อยโอกาสให้ซูเย่หนีไปได้ จึงจ้องเขม็งไปที่ซูเย่แล้วพูด “พรุ่งนี้เลย ฉันยังมีอาสาสมัครบางส่วนอยู่!”
“ผมได้หมด”
ซูเย่เอ่ยตอบ
เมื่อเห็นว่าซูเย่ตอบรับคำท้า ทุกคนในห้องและผู้ชมจากหน้าจอก็อดตกใจไม่ได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไปในตอนนี้
ไม่มีใครคาดคิดว่าซูเย่เต็มใจที่จะรับคำท้าอีกครั้ง
‘ทำไมกันนะ? คุณได้พิสูจน์แล้วว่าการฝังเข็มแบบแพทย์แผนจีนมีประสิทธิภาพ คุณไม่ต้องรับปากเขาอีกรอบก็ได้’
‘นี่คือคุณธรรมของแพทย์แผนจีน และนี่คือการทำความดี ซูเย่ยินดีที่จะแบกรับแรงกดดันมากขึ้นสำหรับการบริจาคเงินจำนวน 6 ล้าน ช่างเป็นคนดีเหลือเกิน!’
‘ซูเย่ ฉันเป็นแฟนคลับนายแล้ว!’
ชาวเน็ตที่เข้าใจเหตุผลในที่สุด ก็เข้าแถวสนับสนุนซูเย่
แต่แพทย์แผนจีนบางคนกลับหน้านิ่วคิ้วขมวด และมองว่าในเมื่อชนะแล้วก็ไม่มีเหตุผลให้ต้องแข่งกันอีก
แต่นับว่าซูเย่ตัดสินใจได้ดีจริง ๆ ด้วยเงินจำนวนมหาศาลถึง 6 ล้าน ยังไงซะเขาก็มีความสามารถติดตัว ท้าอีกครั้งแล้วไง ผลก็ยังเหมือนเดิม
ทุกคนถอนหายใจยาว พลันส่งแรงเชียร์ชายหนุ่มในใจ
ในห้องโถง
หลังจากตอบรับคำท้าครั้งที่สองของหลี่จื้อหงแล้ว ซูเย่ก็หันหลังกลับและเดินออกไป
ที่หน้าประตูมีหลี่เคอหมิงยืนยิ้มรอเขาอยู่ “ไม่เลวเลย”
หลี่เคอหมิงกล่าวชมเชยพร้อมรอยยิ้ม “ระดับของเธอ ไปเป็นหมอได้เลยนะ”
ซูชือและจินฟานเดินเข้ามาหาพวกเขาทันที โดยในมือยังคงถือป้ายเชียร์อยู่
“สุดยอดไปเลยเสี่ยวเย่”
ซูชือพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันรู้ว่านายทำได้แน่นอน ไม่เสียแรงที่ทำป้ายเชียร์มาให้”
“อย่างอื่นไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เพื่อนกันก็ต้องเชื่อกันอยู่แล้ว”
จินฟานตบหน้าอกของเขาพลางกล่าว “ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ ครั้งต่อไปนายก็ต้องชนะด้วยแน่นอน!”
“ซูเย่ยอดเยี่ยม แพทย์แผนจีนเยี่ยมยอด!”
ซูชือยังคงอ้าปากตะโกนสโลแกนไม่หยุด
ซูเย่รีบเรียกให้พวกเขาเอาป้ายเชียร์ลง นี่มันน่าอายเกินไปแล้ว…
……
บนเวยป๋อ เมื่อซูเย่พิสูจน์ให้ทุกคนเห็น ฝ่ายที่สนับสนุนแพทย์แผนจีนก็คลายคิ้วที่ขมวดแน่นได้อย่างสมบูรณ์
‘แล้วพวกแอนตี้แพทย์แผนจีนล่ะ ไหนไถหน้าแหก ๆ มาซิ!’
‘รู้แล้วใช่ไหมว่าแพทย์แผนจีนที่แท้จริงเป็นยังไง ตลกชะมัด คนที่ไม่ได้เรียนแพทย์แผนจีนแต่ทำการทดลองฝังเข็ม แถมยังเอามาใส่ร้ายป้ายสีอีก’
‘หลายคนบอกว่ายาจีนคือขยะ ยาจีนเป็นยาหลอก และยาจีนไม่ได้ผล? ไหนออกมาโชว์หน้าหน่อยซิ!’
‘แอนตี้ทั้งหลาย ขยี้ขี้ตาแล้วดูให้ดี แพทย์แผนจีนคือแบบนี้!’
ทว่า ผู้ที่ไม่ชอบและต่อต้านแพทย์แผนจีนก็ไม่หลบซ่อน พวกเขาออกมาคอมเมนท์ด่ากลับแบบไม่สนใจผลการทดลองใด ๆ และเปิดสงครามน้ำลายกับอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ
‘แกจะโวยวายอะไรนักหนา ก็แค่โชคดี ให้มันชนะซักครั้ง อะไรจะเจ๋งขนาดนั้น’
‘ไม่ว่ายังไงยาจีนก็ยังเป็นขยะในสายตาของฉันอยู่ดี’
‘ให้ซูเย่ชนะครั้งเดียว คราวนี้ไม่ได้รักษาไมเกรนเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะรู้ความจริง! เจอกันพรุ่งนี้!’
ทั้งสองฝ่ายถกเถียงกันไม่หยุด และด้วยความนิยมที่เพิ่มขึ้นของการค้นหายอดนิยม หลายคนเลยเริ่มตั้งตารอความท้าทายในบ่ายวันถัดไป
ซูเย่ชนะครั้งหนึ่งแล้ว แต่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น หากในวันพรุ่งนี้เขาทำพลาด ก็จะพลาดโดยสิ้นเชิง
ถ้าพลาดแล้วก็คือพลาดเลย ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ไม่มีคนเชื่ออีก
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ผลจะเป็นอย่างไร!
……
เช้าวันที่สองมาถึงอย่างรวดเร็ว
เวลาบ่ายโมงครึ่ง ทุกอย่างพร้อมแล้ว สื่อมวลชนก็ปรากฏตัวอีกครั้ง แถมวันนี้ยังมากกว่าเมื่อวานอีก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]