บทที่ 14 ค้นพบหญ้าเซียนระดับกลาง!
ด้วยฝีเท้าของเฉิงหวง ทำให้การสำรวจของซูเย่เร็วขึ้นมาก
“ทางนั้น!”
ซูเย่ออกคำสั่งตามสัมผัสจากพลังของนาสาสวรรค์
ใช้เวลาไม่นาน
เฉิงหวงพาซูเย่มาพบกับพุ่มหญ้า
“หญ้าปราณ?”
เมื่อได้เห็นว่าเป็นพุ่มงาดำ ดวงตาของเขาเป็นประกาย
สิ่งนี้คือวัตถุดิบจำเป็นสำหรับการทำโอสถเรียกปราณระดับสี่!
ทว่า ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน
พุ่มงานี้มีขนาดใหญ่เกินไป กว่าครึ่งของมันออกผลสุกงอม
“ถ้ามีที่เก็บก็ดีสิ จะได้เด็ดไปทั้งหมดเลย” ซูเย่ถอนใจเบา ๆ
“จำจุดนี้เอาไว้แล้วกัน ไว้กลับมาเมื่อไรค่อยเก็บเพิ่ม!”
“พื้นที่ระดับสี่นี่ดีจังเลย สมกับอยู่ในสภาพดั้งเดิม มีแต่ของดีเต็มไปหมด”
ซูเย่กล่าวกับตัวเองก่อนจะเริ่มเดินทางสำรวจต่อ
หลังจากผ่านไปหลายสิบกิโลเมตร
“ตึง ตึง ตึง…”
มีเสียงบางสิ่งกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงดังขึ้นมาจากระยะไกล
ซูเย่ได้ยินจึงรีบควบเฉิงหวงไปตามทิศของเสียง
ระหว่างทางเขาได้กลิ่นจากของสามสิ่ง
“มีหญ้าเซียนด้วยเหรอ?” ตาของเขาเป็นประกาย
เขารู้สึกได้ชัดเจนว่ามีกลิ่นหนึ่งเป็นกลิ่นของหญ้าเซียน ส่วนอีกสองเป็นของสัตว์ประหลาด
สัตว์ประหลาดสองตัวต่อสู้แย่งหญ้าเซียน?
ซูเย่เก็บเฉิงหวงและมุ่งหน้าต่อไปด้วยตัวเอง วิ่งต่ออีกเล็กน้อย
และจึงหยุดลง
เขาหลบอยู่หลังต้นไม่ใหญ่
เห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของเขาชัดเจน
สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์สองตัวกำลังปะทะกันอยู่อย่างน่าเกรงขาม!
ฝั่งหนึ่งเป็นตะพาบที่ปกคลุมไปด้วยหินแหลมยาว ขนาดตัวกว่าสามเมตร มีร่างสีน้ำเงินเข้ม ไร้หาง และหนามแหลมที่หน้าตาคล้ายหินงอกอยู่บนกระดองเหมือนภูเขา!
อีกฝั่งเป็นแรดที่ขนาดใกล้เคียง สีน้ำเงินเข้มเช่นกัน มีเขาแหลมงอกอยู่บนหัวเรียงกันสามเขา
“สัตว์ประหลาดระดับ 49 ?”
ซูเย่ขมวดคิ้ว ทั้งสองตัวเปรียบได้ดั่งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ระดับหก
ทั้งสองตัวยังแผ่พลังปราณออกมาอย่างหนาแน่นอีกด้วย
ไม่ใช่พลังปราณธรรมดา!
พลังปราณไม่สามารถออกมารุนแรงขนาดนี้ได้ ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นด้วยบางอย่าง
ระหว่างการปะทะกันอย่างบ้าคลั่งของสัตว์ประหลาดทั้งสอง
ซูเย่มองหาต้นกำเนิดของกลิ่นที่สาม ซึ่งพบเป็นต้นไม้เรียวบางงอกเงยออกมาจากโคลน ต้นหญ้าเซียนสีฟ้าขาว!
หญ้าเซียนที่มีคุณภาพระดับกลาง!
คุณภาพดีกว่าที่เขาเคยพบมาทั้งหมด!
หญ้าเซียนเปล่งแสงจาง ๆ ออกมา ดูใกล้จะโตเต็มที่
“ดูเหมือนต้องใช้เวลาอีกสองวันกว่าจะโตเต็มที่ ดังนั้นสามารถกลับมาเก็บก่อนออกจากดินแดนภูผามหานทีได้!”
ซูเย่กระซิบแผ่วเบากับตัวเองขณะที่จ้องมองต้นหญ้าเซียน
ทันใดนั้น
สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองที่ปะทะกันได้หยุดนิ่ง และหันหน้ามองมายังทิศทางที่ซูเย่แอบอยู่!
โดนเจอตัวแล้วเหรอ?
ซูเย่ตื่นตกใจ เขาไม่คาดคิดว่าสัตว์ประหลาดทั้งสองจะรู้ตัว เนื่องจากไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ถูกพบตัวอยู่ดี
“โฮก.…..”
“โมว……”
เสียงร้องคำรามจากสัตว์ทั้งสองดังกึกก้อง!
ทั้งสองยังไม่เคลื่อนไหว
แต่เมื่อพวกมันคำราม ซูเย่รู้สึกได้ถึงหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นรอบกายเขา สัตว์ประหลาดที่อาศัยอยู่แถบนี้ทั้งหมดตาเปลี่ยนเป็นสีแดง!
ฉิบหายแล้ว!
ซูเย่หน้าเปลี่ยนสี
แม้ว่าเขาจะรู้จักพื้นที่ระดับสี่พอสมควร และเขาก็รู้ว่าสิ่งใดบ้างเป็นต้นเหตุการเกิดกองทัพสัตว์ประหลาด แต่ไม่เคยคาดคิดว่าหลังจากกำจัดมนุษย์กิ้งก่าที่ควบคุมกองทัพเรียบร้อยแล้ว พวกมันจะยังสามารถคลั่งกันได้ง่ายขนาดนี้
“คลั่งง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?”
ซูเย่ขมวดคิ้ว
“กายมายา!”
ซูเย่ใช้ความสามารถพิเศษเพื่อซ่อนพลังปราณของเขาและเข้าไปแอบอยู่ในป่าอย่างเงียบงัน
ถึงอย่างนั้น เหล่าสัตว์ประหลาดที่เคลื่อนไหวก็ยังไม่หยุด
กลับกัน พวกตาสีแดงได้มารวมกันก่อเกิดเป็นกองทัพสัตว์ประหลาดขนาดย่อม
ทุกตัวในกองทัพล้วนมีระดับมากกว่า 43!
พอได้เห็นกองทัพเกิดขึ้น เขาก็รู้สึกแน่นไปทั้งอก
“แย่แล้ว!” เขารีบเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะแล้วกล่าวรายงาน “ในพื้นที่สำรวจระดับ 42 ส่วนลึกของพื้นที่ระดับสี่มีการเคลื่อนไหว กลุ่มสัตว์ประหลาดจำนวนมากรวมตัวกันเป็นกองทัพสัตว์ประหลาดขนาดเล็ก มีความเป็นไปได้ว่าจะขยายจำนวนอย่างรวดเร็ว อพยพด่วน!! อพยพด่วน!!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]