เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 15
สรุปบท บทที่ 15 เลื่อนระดับสู่ขั้นสามระดับหก!: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]
สรุปตอน บทที่ 15 เลื่อนระดับสู่ขั้นสามระดับหก! – จากเรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] โดย Internet
ตอน บทที่ 15 เลื่อนระดับสู่ขั้นสามระดับหก! ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 15 เลื่อนระดับสู่ขั้นสามระดับหก!
มีแผนสำหรับรับมือ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้
หญ้าเซียนยังต้องใช้เวลาอีกสองวันกว่าจะโตเต็มที่ ถ้าเข้าไปจัดการตอนนี้จะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น
“ถ้างั้นไว้เจอกันวันมะรืน!”
ซูเย่ยิ้มเยาะ โบกมือลามอนสเตอร์ยักษ์ทั้งสองที่อยู่ห่างออกไป จากนั้นหันหน้าไปทิศตรงข้าม
มีเส้นทางนำไปสู่ส่วนที่ลึกที่สุดของพื้นที่ระดับสี่ทั้งหมด
สิ่งที่ขวางหน้าเขาอยู่คือภูเขาสูงขนาดมหึมา ซึ่งใหญ่มากจนไม่สามารถมองเห็นภูเขาทั้งลูกได้ชัด
ขณะนี้ ตำแหน่งของซูเย่คือตรงตีนเขา
แม้จะได้รับอนุญาตให้เข้าพื้นที่ระดับ 42 แต่ซูเย่ไม่ได้คิดที่จะหยุดอยู่เพียงเท่านี้ตั้งแต่ต้น!
เขารออยู่ครู่หนึ่ง
เมื่อเห็นว่ากองทัพมอนสเตอร์เคลื่อนผ่านไปไกลแล้ว ซูเย่จึงเริ่มเคลื่อนไหว กระโดดเหยียบกิ่งก้านของต้นไม้ตามทาง ทำให้เขามุ่งหน้าไปได้อย่างว่องไว
ใช้เวลาไม่นาน ซูเย่ปีนขึ้นสู่ยอดเขา
“ฟุดฟิด……”
ขณะยืนอยู่บนยอดเขา ซูเย่เปิดใช้งานนาสาสวรรค์สูดดมกลิ่นที่ล่องลอยอยู่ในอากาศอย่างละเอียด และเริ่มตามหาจุดที่มีพลังปราณสูง
ผลคือเขาไม่พบสิ่งใดเลย
เขาออกเดินทางต่อ ผ่านไปหลายสิบกิโลเมตร ซูเย่ลองอีกครั้ง ยังคงไม่ได้กลิ่นอะไร
หลังจากทำอยู่หลายครั้ง เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังปราณรุนแรง
“ในที่สุด!” ดวงตาของซูเย่ลุกโชน
เขาเรียกเฉิงหวงออกมาและรีบมุ่งหน้าสู่ทิศที่เขาพบพลังปราณ!
เฉิงหวงควบฝีเท้าอย่างว่องไว
ในไม่ช้าก็มาถึงหุบเขาลึก
ทันทีที่เข้าใกล้ ซูเย่สัมผัสได้ถึงความผิดปกติและความเข้มข้นของพลังปราณได้อย่างชัดเจน
เมื่อยิ่งเข้าไปใกล้ ซูเย่พบกับมอนสเตอร์ขนาดยักษ์ที่รูปร่างหน้าตาเหมือนหมาป่าจำนวนมากอยู่รอบตำแหน่งที่มีพลังปราณ
เขารู้สึกได้ว่าพวกมันมีพลังที่สูงไม่เบา หากแปลงเป็นค่าระดับใน Fantasy Dream แล้ว จะเทียบเท่ากับระดับ 48
แม้จะเป็นเขา การเผชิญหน้ากับฝูงมอนสเตอร์จำนวนขนาดนี้ก็ถือเป็นเรื่องยาก
คิดได้เช่นนั้น เขาจึงปิดกั้นพลังปราณในร่างทันทีเพื่อซ่อนตัว
จากนั้นแอบย่องเข้าไป
เนื่องจากการปิดกั้นพลังปราณ ทำให้ร่างของชายหนุ่มเสมือนไร้ตัวตน
ซูเย่แอบผ่านเข้าไปอย่างเงียบเชียบโดยไม่ปลุกฝูงมอนสเตอร์ระดับ 48 จนถึงส่วนลึกของพื้นที่นั้น
เป็นตำแหน่งที่เขาสัมผัสได้ถึงพลังปราณอันผิดปกติจากนาสาสวรรค์!
เขามองไปรอบกายและขมวดคิ้วเล็กน้อย
มีเพียงทุ่งหญ้าเขียวขจีตรงจุดนี้
ไร้สิ่งอื่นใด
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
พลังปราณมากขนาดนั้น อย่างน้อยควรจะมีหญ้าเซียนหรือสายแร่หยกปราณ
ไร้ซึ่งหญ้าเซียน แล้วไหนล่ะหยกปราณ?
ซูเย่ลองสัมผัสอย่างละเอียดแล้ว จึงพบว่าอันที่จริงแล้วพลังปราณอันผิดปกตินั้นออกมาจากใต้พื้นหญ้า
“หรือว่าจะมีหยกปราณอยู่ใต้ดิน?” ซูเย่แสดงสีหน้าเบิกบาน
หากมีหยกปราณอยู่ใต้ดิน มันคงไม่ได้มีแค่หนึ่งหรือสองก้อน บางทีอาจจะเป็นสายแร่หยกปราณขนาดย่อมก็ได้!
ความหนาแน่นของปราณที่เขาสัมผัสได้จากสายแร่นี้เองก็ไม่ใช่น้อย
แม้ว่าจะต้องส่ง 60% เข้ากองกลาง อย่างน้อยก็น่าจะได้เกือบพันก้อน!
“มาถูกที่แล้ว!” ซูเย่ระงับความดีใจของเขาไว้ก่อนและสำรวจพื้นดินทันที คิดหาวิธีการขุด
ทว่า
เพียงสายตาของเขาทอดผ่านออกไปยังเนินที่อยู่ไม่ไกลนัก
เขาก็ต้องตกตะลึงกับต้นหญ้าที่อยู่แถบนั้น
เขาพบกับหญ้าปราณตรงพื้นที่บริเวณนั้นเต็มไปหมด!
ยิ่งไปกว่านั้นยังมีอยู่หลากหลายสายพันธุ์อีกต่างหาก ซูเย่พบทั้งต้นสะพานก๊นและดอกสายน้ำผึ้งที่เขาต้องการสำหรับการสร้างโอสถเรียกปราณ
“โห รวยแน่!” ดวงตาของซูเย่เป็นประกาย
นี่น่าจะเป็นหญ้าปราณที่หล่อเลี้ยงโดยสายแร่หยกปราณใต้ดิน
ทว่าในไม่นาน ซูเย่กลับต้องขมวดคิ้ว
“ของพวกนี้มันก็ดีนะ แต่มันมีเยอะเกินไป!”
“ขนกลับไปคนเดียวไม่ไหวแน่ และไม่มีอะไรบรรทุกด้วย”
เขาเพียงคนเดียวไม่สามารถขุดเจาะสายแร่ได้ด้วยซ้ำ ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องอื่น
ซูเย่ไม่คาดเลยว่าเพียงวันแรกก็ทำให้เขากังวลเนื่องจากค้นพบทรัพยากรมากเกินไป
แน่นอนว่าเขาจะไม่ปล่อยมันหลุดมือไป แต่เขาจะนำกลับไปได้อย่างไร?
โดยเฉพาะการที่ตำแหน่งนี้อยู่ห่างจากมหานครตะวันออกเป็นอย่างมาก และยังต้องฝ่าฝูงมอนสเตอร์นับไม่ถ้วน ชายหนุ่มไม่สามารถทำด้วยตัวเองได้
ซูเย่ครุ่นคิด
“ถ้ามีกำลังคนไม่พอ ก็ต้องเรียกมาเพิ่ม!” เป็นความคิดที่เกิดขึ้นในหัวของเขา
เขาคิดหาวิธีอย่างรวดเร็วและกล่าวขึ้นแผ่วเบา “ยังไม่ใช่ตอนนี้! ไว้ถึงเวลาเมื่อไร ค่อยมาทำการใหญ่กัน!”
ซูเย่จดจำตำแหน่งไว้และแอบมุ่งหน้าเข้าไปต่อ
ลึกลงไปยังพื้นที่ซึ่งเป็นแดนลับของพื้นที่ระดับสี่ ใน Fantasy Dream นั้นเขาได้นำสิ่งของบางอย่างออกมาจากแดนลับที่ว่า จะยังคงมีของสิ่งนั้นในสถานที่เดียวกันของดินแดนภูผามหานทีหรือไม่?
ควบคุมอสูร!
คือสิ่งที่ซูเย่ต้องการที่สุด
และยังคงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากในแผนการของเขา
ใน Fantasy Dream นั้น ควบคุมอสูรมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมซึ่งใช้ในการควบคุมมอนสเตอร์
แต่เขายังไม่มั่นใจว่าสิ่งที่ใช้ได้ใน Fantasy Dream จะสามารถนำมาใช้งานจริงในโลกนี้ได้หรือไม่
รีบเข้าไปยังแดนลับและไปนำมันออกมาเลยดีกว่า!
เขาไปถึงใจกลางของแดนลับอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ย่างกรายไปยังสถานที่นี้ ซูเย่รู้สึกวิงเวียนขึ้นมากระทันหัน
เขารู้สึกอย่างกับว่าเลือดทั้งเดือดพล่านและทำให้ปราณแผ่ออกมาทั่วร่าง
“หือ?”
ร่างของเขากระสับกระส่าย ซูเย่รู้ได้ทันทีว่านี่เป็นผลข้างเคียงจากหินสีเขียวที่ฝังอยู่ตามพื้นดิน!
เขาสัมผัสเข้ากับแสงเหมือนเหล่ามอนสเตอร์ที่ถูกกระตุ้นจนเกิดอาการคลั่ง
“ตูม!”
ด้วยแรงระเบิดของพลังปราณ
พลังของซูเย่ได้เลื่อนสู่ขั้นสามระดับหกอย่างเป็นทางการ
“ฮู่ว~”
ด้วยพลังที่ได้รับมาจากการเลื่อนขั้น ซูเย่อดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นยืนและกำหมัดแน่น
ด้วยพลังนี้ การเลื่อนขั้นไปยังขั้นสี่จะง่ายยิ่งขึ้น
แต่เผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ระดับ 48 ทั้งสองตัวอาจจะยังยากอยู่!
ซูเย่เก็บหินสีเขียวซึ่งถูกทิ้งไว้โดยเหล่ามอนสเตอร์กึ่งมนุษย์ในแดนลับเข้ากระเป๋า มันเป็นส่วนสำคัญอีกอย่างสำหรับแผนของเขา
เมื่อเขาจัดการเสร็จ ซูเย่ได้พยายามออกจากแดนลับเงียบ ๆ
ทันทีที่เขาออกมา เขารู้สึกถึงพลังปราณที่ผิดปกติจากทิศทางหนึ่ง
“เปิดใช้งานนาสาสวรรค์!”
หลังจากซ่อนตัวเรียบร้อย เขาเปิดใช้งานนาสาสวรรค์ทันที
มีหนึ่งกลิ่น
เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นที่มีความพิเศษ
มันไม่เหมือนกับปราณทั่วไป แต่เหมือนกับปราณของแดนลับ
“หืม?”
“หรือเป็นไปได้ว่ายังมีแดนลับอยู่บริเวณนี้อีก?” ซูเย่ขมวดคิ้ว
หากมีแดนลับอื่นอยู่ เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหาไม่พบใน Fantasy Dream
แต่พลังปราณนี้เป็นของจริง
เขาเชื่อมั่นในความรู้สึกของตัวเองมากกว่า!
ทว่า
มีเวลาไม่มากพอ
ชายหนุ่มต้องรีบไป
การเดินทางต้องใช้เวลา
การขุดเจาะสายแร่เองก็เช่นกัน
และยังมีมอนสเตอร์ระดับ 48 อีกสองตัว หญ้าเซียนที่พวกมันเฝ้าอยู่เองก็ใกล้จะโตเต็มที่ เขาต้องนำมาให้ได้!
“แดนลับต้องไว้คราวหน้าแล้วล่ะ” ซูเย่ถอนใจเบา ๆ ก่อนจะมุ่งหน้ากลับมหานคร
ระหว่างการซ่อนปราณและรีบเดินทาง
แผนของเขานั้นง่ายมาก
หากมีกำลังคนไม่พอก็เรียกมาเพิ่ม!
ซูเย่ใช้เวลาครึ่งวันในการเดินทางกลับสู่พื้นที่สำรวจระดับ 41 โดยยังไม่ได้ติดต่อกับใคร ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคย
เป็นเสียงของซูชือและคนอื่น ๆ
ในขณะนั้น ซูชือได้นำทุกคนออกมาตามหาซูเย่
พวกเขาไม่ได้เจอซูเย่เป็นเวลากว่าวันครึ่ง จึงทำให้เหล่าพี่น้องเกิดกังวลมาก เกรงว่าซูเย่จะเกิดเป็นอะไรไปจากการค้นพบกองทัพมอนสเตอร์ในพื้นที่ระดับสี่
ซึ่งช่วงขณะที่ทุกคนไม่แน่ใจว่าควรจะเข้าไปต่อหรือไม่นั้น
ก็ได้มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าพวกเขา!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]