บทที่ 151 ท่านเทพ X กลับมาแล้ว
ชายหนุ่มเลือกเข้าสู่เกม Fantasy Dream
ไม่ได้เลือกโหมดสังเวียนผู้กล้า
ทันใดนั้น ภาพตรงหน้าก็กลายเป็นความมืดมิด
ก่อนที่วินาทีต่อมา ลำแสงสายหนึ่งจะถูกยิงเข้ามาสแกนร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
“มีการสแกนพลังเหมือนตอนเข้าโหมดสังเวียนผู้กล้าด้วยหรือนี่?”
ซูเย่รีบปรับระดับพลังในร่างกาย ทำให้ระบบตรวจจับพบว่าเขาเพิ่งเปิดจุดลมปราณได้ 300 จุดเท่านั้น
การสแกนพลังจบลง ความมืดมิดค่อย ๆ จางหายไป
และสิ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าก็คือหุบเขาที่มีผืนป่ากว้างใหญ่
ได้ยินเสียงสายลมพัดพากิ่งไม้เสียดสีกันดังแกรกกรากออกมาจากด้านในผืนป่า
ต้นไม้ทุกต้น ดอกไม้ทุกดอก แม้แต่ต้นหญ้าบนพื้นดิน ล้วนดูมีชีวิตชีวาเหมือนโลกความจริงทุกประการ
นี่คือความรู้สึกที่ต้องเป็นผู้เล่นเลเวล 30 ขึ้นไปเท่านั้นถึงจะได้สัมผัส!
“อย่าบอกนะว่าเกม Fantasy Dream ที่แท้จริงก็คือแบบนี้เอง?”
ดวงตาของซูเย่เป็นประกายแวววาวด้วยความประหลาดใจ
จังหวะนั้น มีผู้เล่นสองคนเดินผ่านมาพอดี
“ฉันว่าเปลี่ยนเกมเหอะว่ะ เกมนี้แม่งยากเกินไป!”
“ไม่ใช่แค่ยากธรรมดานะ นายก็เห็น เขตแผนที่ระดับ 30 เปิดให้เข้าเล่นมาได้วันสองแล้ว แต่ยังไม่มีใครอัปเลเวลได้เลยสักคน เต็มที่ก็แค่เก็บค่าประสบการณ์เพิ่มได้อีก 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น!”
“เออ แถมฆ่าสัตว์ประหลาดเสร็จแล้ว ยังไม่มีไอเท็มอะไรตกลงมาสักชิ้น!”
“ไม่ตกไม่ว่า แต่ฆ่าตายยากฉิบเป๋ง กว่าจะฆ่าได้แต่ละตัว เลือดตาแทบกระเด็น”
“ไปเดินเก็บสมุนไพรกับพวกแร่หินกันดีกว่า เห็นว่าเอาไปแลกเป็นอาวุธระดับสูงได้ด้วยมั้ง บางทีมันอาจจะเป็นช่องทางที่ทำให้พวกเราเป็นเศรษฐีก็ได้”
“เฮ้อ! แต่มาคิด ๆ ดูแล้ว ถึงเกมมันจะยากขึ้น แต่ก็ยุติธรรมขึ้นด้วยนะเอาจริง ๆ นายเห็นไหมล่ะว่าเจ้าเวรกรรมกับท่านเทพ X ยังไม่มีชื่อปรากฏขึ้นบนกระดานคะแนนด้วยซ้ำ รวมถึงพวกที่ทำคะแนนสูง ๆ ได้ก่อนหน้านี้ด้วย นี่หมายความว่าถ้าเราอดทนเล่นต่อไป โอกาสที่เราจะขึ้นเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งก็มาถึงแล้ว!”
“จริงด้วยสินะ! นี่หมายความว่าทุกคนสามารถขึ้นไปอยู่บนตารางคะแนนกันได้หมด ยิ่งพวกเราเข้าเล่นเกมนี้ก่อนใครด้วย อีกไม่นานคะแนนของฉันกับนายต้องสูงมากแน่!”
“เอาเป็นว่าฉันได้ที่หนึ่ง ส่วนนายได้ที่สองก็แล้วกัน ต่อจากนี้ไป จะต้องมีสาว ๆ มาห้อมล้อมฉันมากมาย แล้วฉันก็จะมีฮาเร็มเป็นของตัวเอง!”
“มีนางรำด้วยไหม?”
“ต้องมีนางรำอยู่แล้ว!”
“มีดนตรีด้วยใช่ไหม?”
“ดนตรีอะไรวะ?”
“ก็เอาไว้เปิดตอนป้าบ ๆ กันอ่ะ”
ซูเย่ถอนหายใจ
“เดี๋ยวก่อน”
เขายื่นมือออกไปขวางหน้าชายหนุ่มทั้งสองคน
“มีอะไร?”
ชายหนุ่มทั้งสองคนนั้นหันมามองซูเย่ด้วยความมึนงงสงสัย
“ช่วยเอาดาบฟันฉันหน่อยสิ”
ซูเย่กล่าวต่อชายหนุ่มทั้งสองคน
“ว่าไงนะ?”
ทั้งสองหนุ่มถึงกับชะงักไปทันที
“ช่วยเอาดาบฟันฉันหน่อย”
ซูเย่พูดอีกครั้ง
“นี่คือครั้งแรกเลยนะที่ฉันเจอคนขออะไรแบบนี้เนี่ย”
หนึ่งในผู้ที่ถูกขอร้องจ้องมองซูเย่ด้วยแววตาเหลือเชื่อ เหมือนไม่เข้าใจว่าซูเย่ยังคงมีสติดีอยู่หรือไม่?
แต่ชายหนุ่มผู้นั้นก็ชักดาบออกมาฟันใส่ใบหน้าของซูเย่
คมดาบพุ่งเข้ามา
ซูเย่เบี่ยงกายหลบและยกมือขึ้นป้องกัน
วูบ!
คมดาบฟันเข้าใส่นิ้วมือของซูเย่
ความเจ็บปวดแล่นแปล๊บไปทั่วมือของเขาทันที
“ร่างกายสามารถรับรู้ความเจ็บปวดได้ถึง 90% จริง ๆ ด้วยแฮะ!”
ซูเย่ได้คำตอบอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาจึงชักดาบของตนเองออกมาบ้าง
“ฉัวะ!”
เขาฟันดาบตัดแขนซ้ายฝ่ายตรงข้าม
“เจ็บไหม?”
ซูเย่สอบถาม
“นายเป็นบ้าอะไรวะ?”
ผู้เล่นที่ถูกฟันแขนขาดสบถคำหยาบออกมาด้วยความโกรธแค้น
แต่ก็แค่สบถออกมาเท่านั้น
ชายหนุ่มทั้งสองคนรีบกดดูข้อมูลของผู้เล่นปริศนา เพื่อที่จะตรวจสอบลำดับคะแนนและวางแผนรุมโจมตี
แต่แล้วพวกเขาก็ต้องเบิกตาโต!
ท่านเทพ X
“เชี่ย นายคือเทพ X งั้นเหรอ?”
ชายหนุ่มแขนขาดอุทานออกมา
เพื่อนร่างเตี้ยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบกดดูข้อมูลของซูเย่เพื่อป้องกันความผิดพลาด
และก็ได้พบว่าตนเองกำลังพบเจออยู่กับท่านเทพ X จริง ๆ
“ที่ฉันตัดแขนนายไปเมื่อกี้ เจ็บหรือเปล่า?”
ซูเย่ถามด้วยความสงสัย
“ไม่ครับ ไม่เจ็บเลย”
อีกฝ่ายตอบด้วยความสับสน
ซูเย่พยักหน้า
ดูเหมือนหวังเหาจะให้ข้อมูลเขามาถูกต้องทุกประการ ผู้เล่นธรรมดาจะไม่สัมผัสถึงความเจ็บปวด ต่อให้ถูกฟันแขนขาดก็ไม่เจ็บแม้แต่น้อย เพราะผู้ที่จะรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้ ต้องเป็นพวกผู้ฝึกยุทธ์อย่างเป็นทางการเท่านั้น
“ขอบใจ”
ซูเย่หมุนตัวเดินจากมา
“ท่านเทพ X เขาคือท่านเทพ X เชียวนะ!”
ชายหนุ่มที่ถูกฟันแขนขาดร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ก่อนจะใช้แขนที่เหลืออยู่เพียงข้างเดียวเขย่าตัวเพื่อนและถามเสียงดัง “เมื่อกี้ฉันฟันท่านเทพ X แล้วท่านเทพ X ก็มาฟันฉันแขนขาด แต่ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ นั่นหมายความว่าเมื่อกี้เราต่อสู้กันแล้ว แต่เขาเอาชนะฉันไม่ได้ใช่ไหม?”
เพื่อนของชายหนุ่มพูดอะไรไม่ออก
ได้แต่นึกอยู่ในใจว่าเพื่อนรักคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไปแล้ว
ซูเย่เดินเข้าไปสู่เขตล่าสัตว์ประหลาด
เขาเดินไปด้วยดูแผนที่ไปด้วย
ชายหนุ่มพบว่าเขตล่าสัตว์ประหลาดในแผนที่ใหม่นี้มีความกว้างขวางอย่างน่ากลัว
ทำให้คิดถึงดาบเวหาขึ้นมาจับใจ
…
โหมดสังเวียนผู้กล้า
ตลอดสองวันที่ผ่านมา เหมาเก๋อจู่เหรินสามารถทะลวงจุดลมปราณเพิ่มขึ้นมาได้อีกสองจุด ดังนั้น เขาจึงตั้งใจเปิดดูตารางคะแนนเพื่อตรวจสอบว่าตนเองยังเป็นอันดับหนึ่งของเซิร์ฟเวอร์อยู่หรือไม่
ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็ต้องตกตะลึง
เขาไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองตกลงมาอยู่เป็นอันดับสองตั้งแต่เมื่อไหร่
ส่วนอันดับที่หนึ่งนั้นตกเป็นของท่านเทพ X
“ให้ตายสิ! เทพ X !!!”
“ท่านเทพ X กลับมาแล้ว! แถมตอนนี้ยังขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของเซิร์ฟเวอร์หลักอีกด้วย!”
เสียงอุทานของเหมาเก๋อจู่เหรินทำให้คนที่ได้ยินต้องหันกลับมามองเป็นตาเดียว
ท่านเทพ X กลับมาแล้วอย่างนั้นหรือ?
ทุกคนรีบเปิดตารางคะแนนเพื่อตรวจสอบ
แน่นอนว่าชื่อผู้เล่นที่อยู่อันดับหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ขณะนี้ ผู้ที่มีคะแนนเป็นอันดับหนึ่งคือ : X สามารถเปิดจุดลมปราณได้แล้ว 300 จุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]