เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 172

บทที่ 172 ซูเย่กับเทพ X ออนไลน์พร้อมกัน

เมื่อซูเย่กลับมาถึงหอพัก ก็เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มตรงแล้ว

ซูชือกับจินฟานกำลังรอเวลาที่จะเข้าไปฝึกฝนวิชาการต่อสู้ด้วยความตื่นเต้น

“ฉันซื้อมาฝาก”

ซูเย่นำแอปเปิลวิเศษสองลูกที่เก็บมาได้โยนไปให้เพื่อนทั้งสองคนคนละลูก

“หายหัวไปทั้งวัน ซื้อแอปเปิลมาฝากสองลูกเนี่ยนะ ขี้เหนียวชะมัด!”

ซูชือรับแอปเปิลไปเช็ดกับแขนเสื้อของตัวเอง ก่อนจะยกขึ้นกัดกินคำหนึ่ง

“เฮ้ย ทำไมมันกรอบมันหวานแบบนี้!”

จินฟานลองกัดกินดูบ้าง ก็ต้องหันมาพยักหน้า บอกซูเย่ว่า “จริงด้วย อย่าบอกนะว่าที่นายหายไปทั้งวัน ก็เพราะออกไปหาแอปเปิลพวกนี้มาให้เรา”

“ฉันไม่ได้ออกไปหามาให้พวกนาย แต่ระหว่างทางกลับหอพัก ฉันเจอคุณลุงขายแอปเปิลอยู่ข้างถนน แกน่าสงสารมากเลยนะ ฉันก็เลยช่วยกันซื้อมาสามลูก อีกลูกหนึ่งฉันกินไปแล้ว”

ซูเย่ตอบอย่างลื่นไหล

“ดึกขนาดนี้ยังมีคนมานั่งขายแอปเปิลอยู่ข้างทางอีกเหรอ? ไม่น่าใช่มั้ง แต่ถ้าเป็นอย่างที่นายพูดจริง ๆ นายน่าจะเหมาลุงแกมาให้หมดเลยนะ ลุงแกจะได้กลับบ้านเร็ว ๆ แต่จริงด้วยสิ ฉันลืมไปว่าช่วงนี้นายไม่ค่อยมีตังค์”

ซูชือพูดด้วยความเสียดาย

หลังจากรับประทานแอปเปิลหมดลูกแล้ว ชายหนุ่มก็รู้สึกว่าพลังลมปราณในร่างกายร้อนระอุ ดวงตาสามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจนมากขึ้น คล้ายกับว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างไรอย่างนั้น

“แอปเปิลพวกนี้อร่อยมากเลยว่ะ เจอคราวหน้านายเหมามาให้หมดร้านเลยนะ เดี๋ยวฉันออกตังค์ให้เอง”

“ตอนนี้ได้เวลาแล้ว ฉันขอตัวเข้าไปฝึกมวยต่อก่อนนะเพื่อน!”

พูดจบ ซูชือก็สวมใส่หมวก VR และเอนตัวนอนบนเตียง…

จินฟานหันหน้ามาขอบคุณซูเย่ ก่อนกระโดดกลับขึ้นไปบนเตียงของตัวเอง สวมใส่หมวก VR และเข้าสู่โลกแห่งเกมไปเช่นกัน

เมื่อล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว ซูเย่ก็มานั่งขัดสมาธิใช้ความคิดอยู่บนเตียง

เขาทบทวนคำพูดของหวังห่าวที่ได้ยินขณะอยู่ในป่า

“เขารู้แล้วเหรอว่าเราคือ X ?”

“คงต้องหาทางให้เจ้าเวรกรรมกับเทพ X ออนไลน์พร้อมกันแล้วสินะ?”

“พวกนายคิดว่าฉันจะออนไลน์พร้อมกันไม่ได้ใช่ไหม?”

ซูเย่ยิ้มมุมปาก กระโดดลงจากเตียง รีบขึ้นไปยังห้องเก็บของบนชั้นดาดฟ้า ส่วนมือข้างหนึ่งก็ถือหมวก VR ของตนเองมาด้วย

เขานำหมวกที่ขโมยออกมาวางคู่กัน

ชายหนุ่มนั่งขัดสมาธิลงบนพื้นห้องเก็บของ ก่อนสวมใส่หมวก VR ที่ขโมยมา

หลังจากนั้น ร่างจำแลงของเขาก็ปรากฏตัวขึ้นในราชวังแห่งความทรงจำ ก่อนจะนำหมวก VR ของเขาเองที่บรรจุอยู่ในนั้นออกมาสวมใส่เช่นกัน

เพียงเท่านี้ ตัวเขาทั้งสองคนก็ออนไลน์พร้อมกันได้แล้ว!

ซูเย่ใช้พลังจิตสำรวจตรวจสอบระดับพลังของตนเองยามอยู่ในเกม

ต่อมา เขาบังคับให้ร่างจำแลงลดระดับพลังลง

ระบบของเกม Fantasy Dream จึงตรวจพบว่า…

ร่างจำแลงของเขาเพิ่งเปิดจุดลมปราณได้ 220 จุดเท่านั้น!

…

บนชั้นสองของตึกที่ทำการหน่วยสืบสวนพิเศษ

ทีมสืบสวนของหวังห่าวทำภารกิจสำเร็จ และได้รับรางวัลจากสารวัตรใหญ่ ขณะนี้ ทุกคนเพิ่งกลับมารวมตัวกันที่นี่พร้อมหน้าพร้อมตา

พวกเขาไม่ได้นำหมวก VR มาด้วย เพราะกลัวว่าหมวกเหล่านั้นจะถูกนำไปดัดแปลงอะไรบางอย่าง จึงต้องส่งหมวกทั้งหมดกลับไปตรวจสอบความเรียบร้อยอีกครั้ง

แต่หวังห่าวทราบดีว่าการขนส่งโดยใช้บริการรถบรรทุกธรรมดาตบตาตัววายร้ายเช่นนี้ คือสิ่งที่ไม่มีทางเกิดขึ้นได้อีกแล้ว ครั้งนี้ถือเป็นโชคดีของพวกเขาที่เทพ X ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือทันเวลา

ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าเป็นซูเย่ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือต่างหาก

“ตามข้อมูลที่พวกเราได้มา เด็กมหาลัยเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ออนไลน์ในระหว่างที่ X ปรากฏตัวอยู่ในเกม ก็มีแค่ซูเย่คนเดียวเท่านั้น”

หลังขอรับคำยืนยันอยู่หลายรอบ หวังห่าวก็ได้รับคำตอบว่าสิ่งที่เขาสงสัยคือความจริง

ในขณะนี้

สมาชิกคนอื่น ๆ ของทีมสืบสวนพิเศษแยกย้ายกันไปนั่งประจำที่ของตัวเอง

“ซูเย่ออนไลน์แล้วครับ!”

อยู่ดี ๆ เสี่ยวจุนก็ตะโกนขึ้นมา

หวังห่าวพยักหน้าเล็กน้อย รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปาก

“แต่เทพ X ก็ออนไลน์เหมือนกันครับ!”