เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 175

บทที่ 175 การสอบครั้งนี้สำคัญ

“เหตุผลที่สอง ผมคิดว่ามีเด็กคนหนึ่งที่สมควรเป็นผู้ชนะมากกว่าลูกผมเอง”

หลี่เคอหมิงพูดต่อ

“ใครเหรอครับ?”

ผู้ร่วมวงประชุมถามด้วยความสงสัย

หลี่เคอหมิงมีสถานะเป็นหนึ่งในแพทย์แผนจีนชื่อดัง ดังนั้น ผู้ที่ได้รับการจับตามองจากเขาจึงมีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง

“ซูเย่”

หลี่เคอหมิงตอบ

“ซูเย่? ที่เป็นเด็กจากคณะอื่นใช่ไหมครับ? เห็นว่าเขาเพิ่งมาศึกษาเรื่องแพทย์แผนจีนได้ไม่ถึงสองเดือนเลยด้วยซ้ำ นี่มัน…”

“ซูเย่เป็นเด็กจากคณะอื่น แถมไม่มีพื้นฐานเรื่องการรักษาผู้คนมาก่อน แล้วเขาจะทำได้จริง ๆ เหรอครับ?”

ผู้ร่วมวงประชุมหลายคนอดถามออกมาไม่ได้ พวกเขารู้ดีว่าซูเย่กำลังเรียนพิเศษอยู่กับหลี่เคอหมิง เพราะฉะนั้น จึงไม่มีใครกล้าพูดจาดูถูกเด็กปีหนึ่งจากคณะวิจัยสมุนไพรจีนคนนี้ต่อหน้าหลี่เคอหมิงมากเกินไป

“ฮ่าฮ่า”

หลี่เคอหมิงหัวเราะออกมาเล็กน้อย “ผมรู้ว่าพวกคุณคิดอะไรอยู่ แต่เดี๋ยวทุกคนก็เข้าใจเองนั่นแหละ”

“แต่ว่า…”

“สิ่งที่ผมกำลังจะพูดก็คือ ผมอุตส่าห์เสียสละลูกสาวของตัวเองแล้ว พวกคุณก็ควรตัดสินผลการสอบอย่างยุติธรรมเช่นกัน ผู้ชนะในครั้งนี้จะต้องเป็นเด็กที่ทำคะแนนได้ดีที่สุดเท่านั้น ห้ามเอาเหตุผลอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องเด็ดขาด!”

ทุกคนพยักหน้ารับคำอย่างหนักแน่น

ครั้งนี้ พวกเขาเองก็จะเป็นผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียสำคัญเช่นกัน เพราะเมื่อการสอบสิ้นสุดลง ทุกคนที่อยู่ร่วมวงประชุมในขณะนี้ก็จะต้องรับลูกศิษย์คนใหม่ ดังนั้น ทุกคนจึงจำเป็นต้องคัดเลือกเอาแต่เด็กที่มีศักยภาพมากที่สุดเท่านั้น

แต่ผู้ร่วมวงประชุมก็ยังอดสงสัยอยู่ในใจไม่ได้ว่า

ซูเย่เก่งกาจถึงขนาดนั้นเชียวหรือ?

…

สองชั่วโมงต่อมา

ซูเย่ชูมือขึ้นในอากาศ

ผู้เข้าสอบทุกคนหันมามองเขาเป็นตาเดียวด้วยความสงสัย

เช่นเดียวกับผู้คุมสอบ

ซูเย่พูดว่า “ขอส่งข้อสอบครับ”

ทันทีที่ประกาศออกไป บรรยากาศก็ตกอยู่ในความเงียบ

จะส่งข้อสอบอย่างนั้นหรือ?

ต้องทำข้อสอบให้เสร็จก่อนสิ ถึงจะส่งข้อสอบได้!

อย่าบอกนะว่าหมอนี่ทำเสร็จแล้ว?

ทุกคนที่อยู่ในห้องสอบจ้องมองซูเย่ด้วยความพิศวง

ผู้คุมสอบถามย้ำด้วยความไม่แน่ใจว่า

“ยังเหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงเลยนะ คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าอยากจะส่งข้อสอบ?”

“แน่ใจครับ”

ซูเย่พยักหน้า

“ถ้าคุณยังทำไม่เสร็จ ผมขอแนะนำให้คุณทำให้เสร็จก่อนดีกว่า” ผู้คุมสอบเดินเข้ามารับกระดาษข้อสอบไปจากมือของซูเย่และเปิดดูคำตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ก่อนที่ดวงตาของเขาจะต้องเบิกโตด้วยความตกตะลึง

ปรากฏว่ากระดาษข้อสอบ 20 แผ่นของซูเย่ได้รับการตอบคำถามเสร็จสิ้นทุกข้อ

นอกจากจะทำข้อสอบได้อย่างรวดเร็วแล้ว แม้แต่ลายมือของชายหนุ่มก็ยังเขียนออกมาอย่างสวยงาม!

“ผมทำเสร็จแล้วนะครับ”

ซูเย่ว่า

ทำข้อสอบเสร็จแล้ว?

เมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม เพื่อนนักศึกษาที่อยู่ในห้องสอบด้วยกันต่างก็ปากอ้าตาค้างด้วยความเหลือเชื่อ

นี่พวกเขาหูฝาดไปหรือเปล่านะ? สองชั่วโมงผ่านไป ทุกคนยังทำข้อสอบได้ไม่ถึงครึ่งทางเลยด้วยซ้ำ แล้วทำไมซูเย่ถึงทำเสร็จแล้ว?

ยิ่งนึกได้ว่าซูเย่ไม่ได้มาจากคณะแพทย์แผนจีนโดยตรง เรื่องราวนี้ก็ยิ่งไม่สมเหตุสมผลไปกันใหญ่

พลัน ทุกคนหัวเราะในลำคอด้วยความเหยียดหยาม

สงสัยซูเย่คงทำข้อสอบโดยอาศัยลูกมั่วเข้าว่าล่ะสิท่า

ทำเสร็จเร็วก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้คะแนนดีสักหน่อย

หลังจากหัวเราะเยาะใส่ซูเย่จนพอใจแล้ว บรรดาเด็กจากคณะแพทย์แผนจีนก็หันกลับมาก้มหน้าก้มตาทำข้อสอบของตัวเองต่อไป