เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 179

บทที่ 179 ใครคนใดคนหนึ่งต้องตกรอบ

“สอบรอบเมื่อวานนี้ รุ่นพี่ลู่จวิ้นก็ทำคะแนนมาเป็นอันดับสองเลยนะ แถมยังมีสถานะเป็นหมอฝึกหัดแล้วด้วย”

“แบบนี้ก็หมายความว่า…รุ่นพี่กับซูเย่ จะต้องมีใครคนใดคนหนึ่งตกรอบใช่ไหม?”

เสียงอุทานยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ผู้เข้าสอบจากกลุ่มที่ 31 จะมีคนที่ผ่านเข้ารอบต่อไปแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น!

เมื่อได้ยินเสียงอุทานที่ดังขึ้นรอบกาย ซูเย่ก็หันกลับไปมองหน้าลู่จวิ้นด้วยความพิศวง

“เธออยากเปลี่ยนกลุ่มจริง ๆ เหรอ?” อาจารย์ผู้ควบคุมการจับฉลากถามลู่จวิ้นหน้านิ่วคิ้วขมวด

“หนูอยากเปลี่ยนกลุ่มค่ะ”

ลู่จวิ้นพยักหน้ายืนยันหนักแน่น

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็เคารพในการตัดสินใจของเธอ” สุดท้ายอาจารย์ก็พยักหน้ายินยอม เพราะในการสอบครั้งนี้ ไม่มีกฎห้ามนักศึกษาย้ายกลุ่มอยู่แล้ว

หลีซินเอ้อเห็นดังนั้นก็ได้แต่กัดริมฝีปากด้วยความลำบากใจ

“คือว่า…กลุ่มนี้ไม่เหมาะกับรุ่นพี่หรอกค่ะ หนูจะไปแย่งตำแหน่งรุ่นพี่ได้ยังไง ช่างมันเถอะ ถือว่าหนูไม่ได้พูดก็แล้วกัน หนูจะอยู่กลุ่มนี้ต่อไปเอง”

แต่ยังไม่ทันที่หลีซินเอ้อจะพูดจบ ลู่จวิ้นก็เดินมาถึงตรงหน้าเธอแล้ว พร้อมกันนั้น ลู่จวิ้นยังได้ยัดป้ายหมายเลขประจำตัวใส่มือหญิงสาวรุ่นน้องอีกด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก”

ลู่จวิ้นพูด

“รุ่นพี่คะ เราอย่าเปลี่ยนกลุ่มกันเลย”

หลีซินเอ้อพยายามจะส่งป้ายหมายเลขคืนไป แต่อีกฝ่ายกลับยกมือห้าม

“ไม่เป็นไรจ้ะ ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าซูเย่จะเก่งสักแค่ไหนกันเชียว”

ลู่จวิ้นว่า

“แต่ถ้าเกิดรุ่นพี่ตกรอบขึ้นมา…” หลีซินเอ้อพูดแล้วก็ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ หญิงสาวรู้สึกเหมือนตนเองเป็นคนผิดขึ้นมาทันที

“ฉันไม่แพ้หมอนั่นหรอกน่า”

ลู่จวิ้นพูดสวนกลับมาด้วยความมั่นใจ

“เอาล่ะ การแบ่งกลุ่มเสร็จสิ้นแล้ว ขอให้ทุกคนนำแผ่นป้ายประจำตัวเดินไปยังห้องสอบของตัวเองได้เลย”

เมื่อเห็นว่าหมดเวลาแล้ว อาจารย์ผู้คุมการจับฉลากก็ประกาศเสียงดัง

หลีซินเอ้อได้แต่ถอนหายใจขณะเดินเข้าห้องสอบของตัวเอง

ขณะนี้ นักศึกษาผู้เข้าสอบทุกคนต่างเริ่มแยกย้ายเข้าสู่ห้องสอบตามกลุ่มของตนเอง

ไม่ว่าลู่จวิ้นเดินผ่านบริเวณไหน ก็จะมีเสียงดังตามหลังว่า

“สู้ ๆ นะครับ รุ่นพี่!”

“สู้ ๆ นะคะ รุ่นพี่!”

“รุ่นพี่ต้องเอาชนะหมอนั่นได้อยู่แล้ว!”

หลังจากนั้น คนพูดก็หันไปมองซูเย่ตาขวาง

พวกเขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าลู่จวิ้นจะสามารถเอาชนะซูเย่ได้สำเร็จ แต่ตอนนี้ ทุกคนไม่แน่ใจเลยว่าซูเย่มีความสามารถอยู่ในระดับไหนกันแน่

เขาน่ากลัวถึงขนาดที่หลีซินเอ้อไม่กล้าปะทะด้วยเชียวหรือ?

อาจารย์ผู้คุมการจับฉลากกลับเข้าไปในตึกที่ทำการของผู้บริหาร และบอกเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้หลี่เคอหมิงรับฟัง

“ลู่จวิ้น? ยอมสลับตำแหน่งไปอยู่กลุ่มเดียวกับซูเย่?”

หลี่เคอหมิงอุทานด้วยความตกใจ

เขารู้ดีว่าลู่จวิ้นเป็นใคร นอกจากเป็นนักศึกษาแพทย์แผนจีนปีสี่ระดับท็อปของมหาวิทยาลัยแล้ว ลู่จวิ้นยังเป็นแพทย์ฝึกหัดฝีมือเยี่ยมอีกด้วย

แต่หลี่เคอหมิงก็ยังมั่นใจในฝีมือของซูเย่มากกว่าอยู่ดี

“เพื่อความยุติธรรม” หลี่เคอหมิงออกคำสั่ง “เพิ่มผู้คุมสอบอีกคนสำหรับกลุ่มที่ 31 เป็นพิเศษ และให้ถ่ายวิดีโอเอาไว้ตลอดเวลาระหว่างการสอบด้วย”

“ได้เลยครับ”

อาจารย์ผู้คุมการจับฉลากพยักหน้าและรีบออกไปทำตามคำสั่งทันที…

หลังจากอยู่ในห้องทำงานเพียงคนเดียว หลี่เคอหมิงก็ถอนหายใจออกมา

“สู้เขานะ ซูเย่”

เหตุผลที่คณบดีคนใหม่ของคณะแพทย์แผนจีนต้องออกคำสั่งเช่นนี้ ก็เพราะเขาไม่อยากให้ทุกคนสงสัยในชัยชนะของซูเย่อีกต่อไปนั่นเอง

…

ซูเย่เดินมาถึงห้องสอบหมายเลข 31 และตรงไปยังเก้าอี้ซึ่งอยู่แถวสุดท้ายของห้อง

ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะหลบสายตาผู้คน แต่เป็นเพราะว่านั่นคือเก้าอี้ตัวเดียวที่เหลืออยู่ต่างหาก ขณะนี้ ทุกคนต่างนั่งประจำที่ของตนเอง และไม่มีใครพูดคุยกันสักคำเดียว

หลังจากนั้นไม่กี่นาที

ผู้คุมสอบก็เดินเข้ามาและกล่าวว่า “นี่เป็นเพียงห้องเตรียมตัวของทุกคนเท่านั้น ส่วนห้องสอบของจริงคือห้องข้างๆ ต่างหาก พวกคุณต้องทยอยเข้าห้องสอบทีละคน ส่วนผู้ที่อยู่ในห้องเตรียมสอบก็ห้ามพูดคุยกัน ห้ามถามคำถามเกี่ยวกับการสอบ ห้ามเล่นโทรศัพท์มือถือ หากตรวจพบว่าทำผิดกฎเมื่อไหร่ ก็จะถูกตัดสิทธิ์ออกจากการสอบทันที”

พูดจบแล้ว