เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 185

บทที่ 185 การรักษาของซูเย่ทำให้คนไข้ช็อก

“ได้เลข 100 ใช่ไหม?”

กัวหงหย่วนทักทายพร้อมกับยิ้มกว้างเมื่อเห็นซูเย่เดินตรงเข้ามาหา

ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยสนใจนักศึกษาคนนี้มาก่อน

ถึงจะเคยได้ยินข่าวลือมาบ้างว่าชายหนุ่มเกือบจะได้เป็นลูกศิษย์ของยอดปรมาจารย์แห่งวงการแพทย์แผนจีน แต่กัวหงหย่วนก็รู้สึกว่านั่นเป็นเพียงข่าวลือเท่านั้น

แต่หลังจากที่ลู่จวิ้นต้องพ่ายแพ้ให้แก่ซูเย่ อาจารย์หนุ่มก็รู้สึกว่าตนเองต้องให้ความสนใจที่นักศึกษาคนนี้บ้างแล้ว

“ใช่ครับ”

ซูเย่พยักหน้า

“เข้ามาสิ”

กัวหงหย่วนผงกศีรษะส่งสัญญาณให้ซูเย่เดินเข้ามาด้านในเต็นท์

คนไข้อาสาสมัครซึ่งนั่งก้มหน้าจ้องมองถ้วยชาอยู่ในมือถึงกับชะงักไปทีเดียวเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นซูเย่

ทันใดนั้น ผู้เป็นคนไข้ก็รีบยกถ้วยชาขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

“ก่อนหน้านี้ ผมได้ตรวจร่างกายคนไข้คนนี้ไว้แล้ว เชิญคุณตรวจได้ตามสบาย”

กัวหงหย่วนกล่าว

“ครับผม”

ซูเย่พยักหน้าและเดินยิ้มเข้าไปหาผู้เป็นคนไข้อาสาสมัคร

ปรากฏว่า

คนไข้ที่เพิ่งดื่มน้ำชาหมดถ้วยนั้นรีบวางถ้วยลงบนโต๊ะข้างเตียงและล้มตัวลงไปนอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความประหม่าทันที

ทำเอาซูเย่กับกัวหงหย่วนถึงกับหันมองหน้ากันเล็กน้อย

นี่มันอะไรกัน?

หรือว่านักศึกษาผู้นี้จะตื่นเต้นมากเกินไป?

ยังไม่ทันจะได้รับการวินิจฉัยเลยไม่ใช่หรือ?

แล้วจะรีบลงไปนอนบนเตียงทำไม?

“ลุกขึ้นมาก่อนครับคนไข้ คุณหมอเขายังไม่ได้ตรวจเลยนะ” กัวหงหย่วนพูดกับนักศึกษาคนนั้น

“อ้อ ขอโทษทีครับ” เมื่อนักศึกษาหนุ่มนึกได้ว่าตนเองยังไม่ได้รับการวินิจฉัยจากซูเย่ เขาก็รีบกลับมาลุกขึ้นนั่ง กระโดดลงจากเตียงคนไข้ และเดินมานั่งที่โต๊ะตรวจให้ซูเย่ทำการวิจัยเบื้องต้น

ซูเย่มองคนไข้ของตนเองด้วยความประหลาดใจ

“เริ่มกันเลยดีกว่านะ”

กัวหงหย่วนผายมือส่งสัญญาณ

“ได้เลยครับ”

ซูเย่พยักหน้าและนั่งลงที่โต๊ะตรวจ ก่อนจะเริ่มวินิจฉัยอาการเบื้องต้นของคนไข้

“ชื่ออะไรครับ? อายุเท่าไหร่?”

ซูเย่สอบถาม

“จางฮ่าวเฉิน อายุ 20 ปี”

“เป็นอะไรมาครับ?”

ซูเย่ถามด้วยความสุภาพขณะจดบันทึกข้อมูล

“ปวดท้อง รู้สึกหวิว ๆ ในช่องท้อง บางครั้งก็รู้สึกแสบท้อง หิวข้าว แต่กินอะไรไม่ค่อยลง”

“นอกจากที่ว่ามาแล้ว ไม่มีอาการอื่นอีกใช่ไหมครับ?”

“ก็มีอาการปากแห้ง คอแห้ง แล้วก็เจ็บคอนิดหน่อย”

“การขับถ่ายเป็นยังไงบ้างครับ?”

“อุจจาระค่อนข้างแข็งฮะ”

“เอาละ ผมขอดูลิ้นหน่อย” พูดจบ ซูเย่ก็สำรวจดูลิ้นของจางฮ่าวเฉินก่อนจะจับชีพจรเป็นลำดับต่อมา

เขาใช้ตาดู ใช้หูฟัง ซักถามอาการอย่างละเอียด

กัวหงหย่วนจ้องมองอยู่เงียบ ๆ

อาจารย์หนุ่มรู้สึกสงสัยเป็นอย่างยิ่งว่าซูเย่ต้องเก่งขนาดไหนกันนะถึงทำให้ลู่จวิ้นแพ้ได้?

เมื่อรับฟังการวินิจฉัยอาการของชายหนุ่ม กัวหงหย่วนก็พบว่าซูเย่มีพื้นฐานทางด้านแพทย์แผนจีนดีทีเดียว เขาถามสิ่งที่ควรถาม รู้สิ่งที่ควรรู้ วิธีการจับชีพจรก็ถูกต้องทุกอย่าง

ถือว่าทำได้ไม่เลว

กัวหงหย่วนแอบชื่นชมอยู่ในใจ

เมื่อวินิจฉัยอาการเบื้องต้นเสร็จแล้ว ซูเย่ก็หยิบกระดาษออกมาเขียนอย่างรวดเร็ว

ปวดท้อง มวนท้อง แสบท้อง กินอาหารไม่ลง

ปากแห้ง คอแห้ง ถ่ายแข็ง

ลิ้นเป็นสีแดง มีฝ้าขาวเกาะเล็กน้อย ระดับการเต้นชีพจรปกติ

การวินิจฉัย : กระเพาะอาหารอักเสบ เนื่องจากกระเพาะขาดธาตุความร้อนมากเกินไป