เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 189

บทที่ 189 แกร่งมากไอ้ชาย

หวังห่าวพยักหน้าตามน้ำกล่าว “นายก็ตั้งใจเข้าไว้ ทีมสารวัตรวางแผนว่าจะออกแบบแผนและวิถีการฝึกปราณที่เหมาะสมกับซูเย่ที่สุด ฉันต้องการทราบกิจวัตรประจำวันของเขา และนายคือคนที่ใกล้ชิดเขาที่สุด ดังนั้นฉันต้องการให้นายรายงานเรื่องของซูเย่โดยการส่งข้อความให้ฉันทุกวัน ข้อความที่ส่งมาแล้วก็ให้ลบทิ้ง อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด”

“รวมถึงเขาตื่นนอนเมื่อไหร่ เข้านอนกี่โมง กินข้าวเวลาไหน ที่สำคัญที่สุดคือเขาเข้าสู่ระบบเกมตอนไหน เรื่องนี้จะต้องบอกฉัน เรื่องอื่นล้วนไม่สำคัญ มีเรื่องนี้ที่สำคัญ สามารถทำได้หรือไม่”

“วางใจเถอะครับ”

จินฟานเอามือตบหน้าอกพูดรับประกัน “เรื่องของทีมสารวัตรก็คือเรื่องของผม ภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ผมจะตั้งใจแน่นอน”

“ดีมาก”

หวังห่าวพยักหน้าอย่างพึงพอใจกล่าว “นายแค่ตั้งใจทำงานก็พอ ถ้าทำได้ดีละก็เบื้องบนจะมีของรางวัลแน่นอน อย่างน้อยก็หญ้าวิเศษหนึ่งกำ”

“ผมไม่อยากได้หญ้าวิเศษ” จินฟานส่ายหน้า กล่าวอย่างมีคุณธรรม “ยังไงซะก็ถือว่าเป็นเรื่องดีต่อซูเย่ อีกอย่างหญ้าวิเศษมันเป็นของหายาก ผมไม่อยากเพิ่มภาระให้กับประเทศชาติ”

“สหายที่ดี ทีมสารวัตรไม่มีทางลืมนายแน่นอน” หวังห่าวจับมือจินฟานอย่างซึ้งใจกล่าว “พวกเราเริ่มกันวันนี้เลยเถอะ คืนนี้ฉันจะรอข่าวจากนาย”

“ได้ครับ”

สองคนจับมือกันอย่างมั่นคงพยักหน้าให้กัน

“รูมเมทซูเย่สองคนนั้น ยังถือว่ามีคนที่มีมโนธรรมอยู่บ้าง”

มองส่งจินฟานออกไป หวังห่าวทอดถอนใจ

วินาทีที่จินฟานหันหลังมา มุมปากเผยรอยยิ้มเย็นเยียบ

รายงานเวลาที่เสี่ยวเย่เข้าสู่ระบบเกมงั้นเหรอ สำคัญที่สุดงั้นเหรอ เข้าสู่ระบบเกมตอนไหนพวกคุณไปเช็กดูเองก็ได้แล้วไม่ใช่หรือไง ยังต้องให้ฉันรายงานงั้นเหรอ

เหอะเหอะ

“อีกคืนที่ผ่านไป คืนแล้วคืนเล่า เธอไม่เข้าใจความเจ็บปวดของฉันตลอดไป ดั่งเช่นยามกลางวันที่ไม่รอคอยกลางคืน~”

รอไปอีกหนึ่งคืน ยังคงไม่ได้รับข่าวใดใด

หวังห่าวที่อดหลับอดนอนติดต่อกันหลายวัน ส่องกระจกมองดูรอบคล้ำรอบดวงตาที่มีสีเข้มของตนเอง สีหน้าที่ไม่รู้ว่าหัวเราะหรือร้องไห้

“พวกนายเจ๋งมาก พวกนายมันแน่ พวกนายปั่นหัวฉันเล่นสินะ”

มองกระจกแล้วเผยรอยยิ้มที่เหมือนกับจะร้องไห้ “ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย”

ซูเย่ ซูชือ จินฟาน ฉันไม่ปล่อยพวกนายแน่

ฝากไว้ก่อนเถอะ

แปดโมงเช้า

การสอบคัดเลือก 10 เหลือ 3 เริ่มสอบอย่างเป็นทางการ ซูเย่และอีก 9 คน นั่งรอที่ห้องรับรองรอการสอบ

เวลานี้ ในมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยางเริ่มการถ่ายทอดสดแล้ว นักศึกษาทุกคนได้รับไอดีห้องและรหัสเข้าชม เพื่อกันนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยอื่นเข้ามาดู จุดมุ่งหมายเพื่อไม่ให้พวกนักศึกษาแพทย์มหาวิทยาลัยอื่นมาสอดแนมระดับความสามารถของพวกเขา

“ส่งโทรศัพท์มา” อาจารย์คุมสอบพูดพลางเดินถือตะกร้าหนึ่งใบเข้ามา

“ผู้สอบจะต้องสอบให้เสร็จถึงสามารถออกไปได้ ผู้ที่ยังไม่ได้สอบไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไป ต่อให้กินข้าวก็ต้องกินในห้องนี้ จนกระทั่งหลังการสอบเสร็จสิ้นลง ถึงสามารถออกไปได้”

“คุมเข้มขนาดนี้เลยเหรอ เพื่อป้องกันการทุจริตหรือครับ”

“ใช่แล้ว เพื่อป้องกันการทุจริต เพราะว่าเปิดดูไลฟ์ได้ ทำให้ง่ายต่อการรู้ข้อสอบ”

ภายในมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยางไร้ผู้คน เพราะทุกคนตอนนี้นั่งอย่างเคร่งขรึมอยู่ที่หน้าจอคอมและโทรศัพท์มือถือกำลังดูการถ่ายทอดสด

เพราะพวกเขาล้วนสงสัยว่าใครจะเป็นตัวแทน 3 คนจากมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยาง

ลู่จวิ้น? ลวี่อวิ๋นเผิง?

หรือว่า ซูเย่?

สนามสอบ

อาจารย์คุมสอบเก็บโทรศัพท์มือถือของทั้ง 10 คนไปทั้งหมด แล้วยกกล่องใบหนึ่งมา

“ในกล่องใบนี้มีเลข 1-10 สุ่มหยิบออกมาเพื่อบอกลำดับการสอบของพวกเธอ ตอนนี้เริ่มได้”

พูดพลางเดินยกกล่องไปยังเบื้องหน้าของลวี่อวิ๋นเผิงที่นั่งอยู่หน้าสุดในห้องรับรอง

“หมายเลข 2”

ลวี่อวิ๋นเผิงหยิบลูกปิงปองที่เขียนเลข 2 ออกมา พยักหน้าพอใจกล่าว “ดูท่าผมคงดวงดีไม่เบา คงเสร็จทันกินข้าวเที่ยง”

อาจารย์คุมสอบยกกล่องเดินไปที่คนถัดไป

หวังฉีเจ๋อ หมายเลข 4

จางเฉิงเฉวียน หมายเลข 7

……

ด้วยความรวดเร็ว

กล่องสุ่มก็ถูกส่งมาถึงหน้าลู่จวิ้น

“หมายเลข 1 ค่ะ”

ลู่จวิ้นเพิ่งหยิบลงไป ก็หยิบโดนลูกปิงปองหมายเลข 1 เลย

ในเหตุการณ์ มีเสียงแสดงความอิจฉาดังออกมาระลอกหนึ่ง

คนที่ออกไปคนแรกความกดดันน้อยที่สุดอยู่แล้ว คงเป็นความรู้สึกแบบว่ารีบตายจะได้รีบเกิดใหม่

การสุ่มดำเนินต่อไป

หลังจากที่หลายคนหยิบออกไปหมดแล้ว

ในที่สุดกล่องสุ่มก็ถูกส่งมายังหน้าซูเย่

ในเวลานี้ เหลือแค่ซูเย่และอีกคน แต่ในกล่องเหลือเพียงหมายเลข 3 และหมายเลข 10

ซูเย่ยื่นมือหยิบไปตามใจ

“หมายเลข 3”

วินาทีที่หยิบลูกปิงปองออกมา มุมปากยกยิ้มขึ้นเล็ก ๆ

ในที่สุดก็ไม่ใช่คนสุดท้าย

นักศึกษาคนที่หยิบคนสุดท้าย เห็นได้ชัดว่าสีหน้าราวกับโลกพังทลาย เขาต้องอยู่รอเป็นคนสุดท้าย

สุดท้ายเขาเหนื่อย กรรมการเองก็เหนื่อย คะแนนจะต้องไม่ดีแน่นอน นี่มันน่าเศร้าเกินไปแล้ว

เด็กมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยางที่กำลังดูการถ่ายทอดสด เห็นว่าซูเย่ได้หมายเลขสาม ก็ตื่นตกใจกันทันที