เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 197

บทที่ 197 เลื่อนขั้น บรรลุแจ้ง

ออกจากหมู่บ้านฉีเจี๋ยซุน

ซูเย่ไม่ได้กลับไปที่เขตมหาวิทยาลัย แต่มาที่ส่วนลึกของป่านอกหมู่บ้านฉีเจี๋ยซุน เขาเดินไปพลางลงชื่อเข้าใช้แอปบริจาคเงินให้คนยากไร้ในสังคมผ่านโทรศัพท์มือถือ

ค้นหาสถานที่ที่ต้องการเงินบริจาค และบริจาคให้อย่างบ้าคลั่ง 5 ล้านรวด!

ตอนนี้เขายังเหลืออีก 350,000 หยวน

“ติ๊ง!”

“คะแนนคุณธรรมเพิ่ม 100 คะแนน”

หลังจากบริจาคเรียบร้อย ในสมองของซูเย่มีความเข้าใจที่กระจ่างชัดขึ้นมาในทันที รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างพุ่งเข้ามาในสมองของเขา เพียงพริบตาเดียว เดิมทีคะแนนเพียง 77 คะแนน พุ่งขึ้นทันทีเป็น 177 คะแนน

กะทันหันมากไปแล้ว!

ซูเย่ที่กำลังเดินลึกเข้าไปในป่า มีแสงสีทองเปล่งประกายไปทั่วร่างกายของเขา

บรรยากาศอันน่าตกตะลึงที่แผ่ออกมาจากร่างกายทั้งภายในและภายนอก สอดประสานกับผืนป่า แผ่นฟ้าและพื้นดินแห่งนี้…

ปราณแห่งห่าวหราน!

ดวงตาของซูเย่เป็นประกาย

เขารู้สึกได้ชัดเจนว่ามันเข้มข้นและมีเยอะกว่าตอนที่เขาเลื่อนขั้นครั้งที่แล้ว!

เขานั่งเขานั่งสมาธิโดยพลัน…

จุดลมปราณ 720 จุด ที่เปิดขึ้นทั่วร่างกายขณะเดียวกันก็สว่างขึ้นด้วยแสงสีทอง ชีพจรเส้นเลือดสีทองเชื่อมจุดลมปราณทั้งหมดเข้าด้วยกัน แสงระยิบระยับสีทองค่อยๆ ไหลออกมาจากเส้นเลือดที่เชื่อมต่อจุดลมปราณทั้ง 720 จุดต่อเนื่องเป็นชุด เชื่อมต่อกับท้องฟ้าและพื้นดิน ผสานเลือดและกระดูก

ซูเย่สัมผัสได้อย่างชัดเจน…

ภายใต้การปกคลุมของปราณแห่งห่าวหรานนี้ ทุกรูขุมขนในร่างกายของเขาถูกเปิดออก และทุกตารางนิ้วของเลือดเนื้อในร่างกายของเขาก็หดตัวและแน่นกระชับขึ้น

ร่างกายกำลังเลื่อนขั้นขึ้นอย่างรวดเร็ว…

ในเวลาเดียวกัน ซูเย่รู้สึกว่าร่างกายของเขากลายเป็นจานแม่เหล็ก และดึงดูดพลังงานปราณบนโลกเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

“นี่คือความเร็วของการดูดซับปราณสิบเท่างั้นหรือ”

ความเร็วระดับนี้เร็วมาก ถ้าเขามีความเร็วระดับนี้ตั้งแต่ฝึกครั้งละก็ เขาอาจจะก้าวเข้าสู่ขั้นไร้ขอบเขตในตำนานก็เป็นได้

“น่าเสียดาย พลังปราณในสมัยนี้มันช่างบางเบายิ่งนัก”

ซูเย่ถอนหายใจ

ต่อให้มีความเร็วในการดูดซับพลังปราณถึงสิบเท่า พลังปราณที่ได้ซึมซับก็ยังถือว่าน้อยอยู่ดี ในขณะที่เขากำลังเตรียมจะดูดซับพลังปราณ

ชั่วขณะนี้

“ตึ้ง!”

ปราณแห่งห่าวหรานโดยรอบก็รวมตัวกันโดยพลัน ผสานตัวกันเป็นกระแสปราณหนึ่งสาย จากทั่วร่างกายพุ่งขึ้นไปยังหน้าผาก และพุ่งเข้าจมูกของเขา

ซูเย่รู้สึกว่าในโพรงจมูกของเขามีอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามา บริเวณสันจมูก มีจุดแสงส่องประกาย ซูเย่สัมผัสได้ว่าจมูกของเขาไม่เหมือนเดิม

“นี่คือนาสาสวรรค์!”

เขากล่าวอย่างลิงโลด

ซูเย่คิดไม่ถึงว่า การเลื่อนขั้นมาถึงขั้นบรรลุแจ้งจะทำให้ได้รับพลังวิเศษอีกแบบมาครองทันที

ตามตำนาน นาสาสวรรค์นอกจากจะสามารถแบ่งแยกกลิ่นต่าง ๆ ได้แล้ว ยังสามารถได้กลิ่นหญ้าวิเศษและพลังปราณภายในรัศมีห้าพันเมตร ถูกขนานนามว่าเครื่องมือที่ดีที่สุดในการหาหญ้าวิเศษ

“ถ้ารวมกับเนตรสวรรค์ งั้นหญ้าวิเศษภายในรัศมีห้ากิโลเมตรก็ไม่สามารถซ่อนเร้นได้!”

การกระทำไปพร้อมกับความคิด

ซูเย่ตัดสินใจลองเคลื่อนปราณแห่งห่าวหรานไปที่จมูก เริ่มใช้นาสาสวรรค์ทันที กลิ่นต่างๆ บนภูเขาแมกไม้ก็เข้าสู่จมูกของซูเย่อย่างชัดเจน ถึงขนาดที่ว่าเขาสามารถรับรู้ได้แน่ชัดว่ากลิ่นใดที่เป็นกลิ่นของดอกไม้ที่กระจายออกมาในรัศมีหนึ่งร้อยเมตร

“อะไรกัน?”

เพียงแค่สูดกลิ่นเบาๆ ทันใดนั้น ซูเย่ก็ได้กลิ่นปราณวิเศษจากกลิ่นที่ลอยมาจากทุกทิศทุกทาง

“หญ้าวิเศษ”

แววตาของซูเย่มีประกายพาดผ่าน มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย เขาไม่คาดหวังว่าจะสามารถได้กลิ่นหญ้าวิเศษตั้งแต่ครั้งแรกที่ใช้นาสาสวรรค์

เขาลุกขึ้นโดยทันที…

ณ ตอนนี้ จู่ๆ ก็สัมผัสได้ในจิต

“ขั้นต่อไป… ขั้นหยั่งสัจจะ”

ต้องมีคะแนนคุณธรรม 1000 คะแนน ระดับความเร็วในการรวบรวมปราณเพิ่มขึ้น 50 เท่า

“คะแนนคุณธรรม 1000 คะแนน?”

“ถ้าบริจาคเงิน ก็ต้องใช้ถึงห้าสิบล้านเลยน่ะสิ…”

หลังจากนั้นซูเย่รู้สึกว่าตัวเองเงินขาดมือขึ้นมา พลางกล่าวอย่างพิจารณา “ดูเหมือนว่าเราต้องรีบเรียนรู้เทคนิคทางการแพทย์อย่างรวดเร็วและเริ่มการรักษาในวงกว้างถึงจะได้”

พูดจบเขาก็เดินอย่างรวดเร็วมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่กลิ่นหญ้าวิเศษลอยมา

เมื่อเดินมาจนถึงหนึ่งกิโลเมตร ซูเย่ก็มาถึงสถานที่ที่มีพลังปราณหนาแน่นมากแห่งหนึ่ง

“เปิดเนตรสวรรค์”

บนหินก้อนหนึ่งที่เปียกโชกไปด้วยน้ำค้าง มองเห็นหญ้าเล็ก ๆ ที่เติบโตท่ามกลางตะไคร่น้ำ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงหญ้าสีเขียวธรรมดา แต่มันก็ยังมีกระแสปราณอยู่ไม่น้อย

ซูเย่ยิ้มกว้าง การรวมกันของดวงตาสวรรค์และนาสาสวรรค์จะกลายเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมสำหรับการฝึกฝนของเขา!

“ไม่เลวเลย…”

“แน่นอนว่ามันเทียบไม่ได้กับหญ้าเซียน แต่อย่างน้อยก็สามารถช่วยเพิ่มพลังปราณได้เล็กน้อย”

เขาใช้มือเด็ดมาแล้วกลืนลงไปทันที ก่อนจะนั่งสมาธิต่อ

ซูเย่เริ่มดูดซับพลังปราณธรรมชาติ เตรียมที่จะลองใช้ระดับความเร็วฝึกปราณสิบเท่า

“สวบ—”

กระแสปราณไหล่บ่ามาอย่างรวดเร็ว ในเวลาไม่กี่นาที พลังปราณในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรถูกดูดซับมาทั้งหมด

“เร็วดีจริงๆ”

ซูเย่ยิ้มออกมา

ด้วยความเร็วในการฝึกพลังแบบนี้ มันจะง่ายมากในการเสริมพลังปราณที่ถูกใช้ไปในอนาคต เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดอย่างน้อยก็คงเอาตัวรอดได้

“ระดับสองจุดลมปราณหกจุด”

ซูเย่ตรวจดูอย่างละเอียด ว่าตัวเองเก็บพลังปราณได้มากพอที่จะทะลวงจุดลมปราณหกจุด ซึ่งแน่นอนว่าระดับของเขายังคงเป็นระดับสองที่เปิดจุดลมปราณหนึ่งจุดอยู่

……

ทิศตะวันตก เมืองจี้หยาง

ลึกเข้าไปในภูเขาป่าไม้

ตึก ตึก ตึก

เสียงวิ่งอย่างเร่งรีบดังก้องในภูเขาและป่าไม้ เงาดำกลุ่มหนึ่งวิ่งอย่างรวดเร็วผ่านภูเขาและป่าไม้ด้วยความน่าอดสู

“แม่งเอ้ย แหล่งกบดานถูกทีมสืบสวนค้นเจอแล้ว!”

“ถ้าพวกมันไม่ยอมปล่อยเรา งั้นพวกเราก็อย่าให้พวกมันได้อยู่สุข!”

“ไอ้สมุนรับใช้ฝูงนี้ พวกเรายังไม่ทันทำอะไร พวกมันก็มาหาเรื่องถึงที่!”

“เมืองจี้หยางอยู่ไม่ได้แล้ว”

“ข้าอยู่เมืองจี้หยางมาหลายปีดีดัก ต้องจากไปทั้งอย่างนี้น่ะรึ”

“แม่ง…ไม่ยอมเว้ย!”

ในระหว่างการหลบหนีอย่างทุลักทุเล คนกลุ่มหนึ่งตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำและโกรธจัด !

“ข้าก็ไม่ยอม!”

“ทีมสืบสวนมันเจอเราได้ยังไงวะ?!”