บทที่ 199 ได้ยินมาว่ามีคนจะมอบหยกพลังปราณให้ผม
“ซุนชือปล่อยหมัดไปทางสามนาฬิกา!”
ซูเย่ด้านหนึ่งรับการโจมตีจากคนทั้งสาม อีกด้านหนึ่งคอยออกคำสั่ง
ภายใต้คำบัญชาของซูเย่ เฉินเซียนเยว่ ซุนชือ จินฟานและพี่น้องไป๋ที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิดก็ออกการโจมตีถูกฝ่ายตรงข้ามจังๆ
ไม่เพียงแต่ให้ตัวเองอยู่ในสภาวะเตรียมการป้องกันที่ปลอดภัยเท่านั้น แต่ในตอนที่รักษาระยะความปลอดภัย ยังสามารถโจมตีฝ่ายตรงข้ามได้
ส่วนคนอื่นๆ ล้วนอยู่แต่ในมุมห้องอย่างเงียบๆ ในสภาวะพร้อมตั้งรับ
แม้ว่าไม่ได้ออกฝีมือ แต่พวกเขาก็ไม่อยากจะสร้างความวุ่นวายเพิ่ม
ในสถานการณ์เช่นนี้
กลุ่มคนชุดดำต่างขมวดคิ้วแน่น เดิมทีคิดว่าการจัดการกับเด็กๆ พวกนี้คงง่ายพอๆ กับการหั่นผักหั่นแตง แต่คิดไม่ถึงว่าจะแตกต่างจากที่พวกตนจินตนาการไว้!
คิดไม่ถึงว่าจะมีคนที่ใช้เพียงคำพูดปากเปล่าก็สามารถช่วยกลุ่มนักศึกษาพวกนั้นรับการโจมตีไว้ได้…
ในสถานการณ์ที่เขาแข็งแกร่งกว่านักศึกษากลุ่มนี้ แต่กลับทำอะไรพวกมันไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ…!
“แม่งเอ้ย! สถานการณ์ที่ไม่คาดคิด…” หัวหน้ากลุ่มผู้โจมตีสบถอย่างโกรธเกรี้ยว
ขณะที่เขากำลังเกรี้ยวกราด แววความตกใจที่ไม่น่าเชื่อก็ปรากฏขึ้นในหัวสมองของเขา
จากระดับความสามารถของเป้าหมายที่เขากำลังโจมตีในตอนนี้ ในใจของเขาก็มีภาพคลุมเครือปรากฏผ่าน
“นี่ดูเหมือนจะเป็นค่ายกลประสานแบบย่อส่วน?”
เขาคิดไม่ถึงแม้แต่น้อย ในกลุ่มนักศึกษาที่ราวกับลูกเจี๊ยบกลุ่มนี้ กลับมีคนรู้จักค่ายกลประสาน!
“ฆ่ามันก่อน!” หัวหน้าเริ่มร้อนใจ หากยังถูกต่อต้านแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ละก็พวกทีมช่วยเหลือก็คงมาถึงกันพอดี
เมื่อได้ฟังคำบัญชา เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับสองที่โจมตีพลาดหกคนนั้นก็พลันหันกายไปล้อมทางซูเย่อย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมที่จะโจมตีพร้อมกัน
ต้องฆ่าซูเย่ให้ได้ก่อน!
“ก็เข้ามาสิ…”
ซูเย่กล่าวพลางยิ้มเย็น
โจมตีฉันน่ะไม่กลัวหรอก กลัวก็แต่พวกแกจะโจมตีคนอื่น…
เขาน่ะคือปีศาจที่อยู่มาแล้ว 2500 ปี มีสถานการณ์เช่นใดไม่เคยพบพานบ้างเล่า นับประสาอะไรกับพวกตัวเล็กตัวน้อยระดับสองระดับสามพวกนี้กัน?
เขาโคจรพลังรวบรวมลมปราณ ชั่วพริบตา ปราณที่ถูกเก็บไว้ในร่างกายก็มากพอที่จะเปิดจุดลมปราณหกจุดทั้งหมดระเบิดออกมา พลังงานปราณทั้งหมดปกคลุมทั่วทุกอณูของร่างกาย ควบแน่นในทุกจุดลมปราณ และระเบิดพลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมา…
“พลั่ก!”
สะบัดหมัดขวาออกไป
หมัดของซูเย่ปะทะกันกับหมัดของคนที่โจมตีมาจากด้านหน้า
พลังระเบิดในทันที ในขณะที่ทั้งสองหมัดปะทะกัน
“กร่อบ!”
แขนขวาของฝ่ายตรงข้ามหัก เคล้าไปด้วยเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน คนที่บุกโจมตีเข้ามาก็กระเด็นออกไปทันที
ระดับสองเปิดสี่จุดลมปราณงั้นหรือ แต่พลังการต่อสู้ของเขาคือระดับสามและหนึ่งเส้นลมปราณ!
และตอนนี้เขาเป็นระดับสองเปิดหกจุดลมปราณ!
“คิดจะจัดการเสี่ยวเย่ ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ!”
ซุนชือตะโกนทันที
ผู้ฝึกปราณระดับสองหกคนที่เข้ามาเพื่อปิดล้อมซูเย่ กลัวที่จะถูกโจมตีอีก เท้าที่ก้าวออกชะงักค้างครู่หนึ่ง…
วินาทีที่พวกมันลังเล ซูเย่สบโอกาสพุ่งกายออกไปทันที!
ราวกับอสรพิษพุ่งตรงไปเบื้องด้านชายชุดดำคนหนึ่ง สลายท่าเตรียมโจมตีอันรุนแรงของอีกฝ่าย แล้วบิดตัวพลิ้ว…พลังที่ไม่รู้ว่ามาจากที่ไหนก็ปะทุออกมา ตรึงร่างฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ได้ ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาอีกคน
เพราะมันมืดเกินไป…ต่อให้ความสามารถจะแข็งแกร่ง แต่ก็ยากที่จะระบุได้ว่าอีกฝ่ายคือใคร…
ภายใต้การชักจูงของซูเย่ มันทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง พลังมหาศาลกระจายออกและสะบัดมันทั้งสองถอยร่นออกไป
และในตอนนี้เอง…
“ล้มลงซะ” ฝ่ามือของซูเย่โบกหนึ่งที ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังลมปราณของซูเย่สับลงไปที่หลังคอของหนึ่งคนนั้นจนสลบทันที ก่อนจะรีบพุ่งเข้าหาอีกคนอย่างรวดเร็ว
ในตอนที่ฝ่ายตรงข้ามมีปฏิกิริยาออกหมัดโต้กลับ ซูเย่หยุดฝีเท้าอย่างกะทันหัน ปล่อยให้การโจมตีของคู่ต่อสู้เฉียดผ่านข้างหน้าเขาไปห้าเซนติเมตร จากนั้นจึงเริ่มลงมือ…
เสียงกระแทกดังขึ้น
ซูเย่ทุบศีรษะของคู่ต่อสู้โดยตรงด้วยหมัด และพลังมหาศาลก็ระเบิดออก ผลักคู่ต่อสู้ลงกับพื้นอย่างแรง
ภายในระยะเวลาสั้นๆ ไม่กี่สิบวินาที ยอดฝีมือระดับสามทั้งสามคนนั้นก็ล้มลงไปกองกับพื้น โดยทั้งสองคนสลบไป ส่วนอีกคนนอนแผ่อยู่ที่พื้นสูญเสียกำลังในการโจมตี
ซูเย่หันหลังพุ่งไปทางมุมห้อง เขาปรากฏกายมาที่เบื้องหน้าของผู้ฝึกยุทธ์ระดับสองทั้งหกที่กำลังโจมตี
หนึ่งคนหนึ่งหมัด
ไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมีโอกาสโต้กลับ พวกมันสลบลงไปทั้งหมด
“ฟู่……”
ซูเย่สูดหายใจเฮือกใหญ่และพูดอย่างเรียบๆ ว่า “วิกฤตการณ์นี้คลี่คลายลงชั่วคราว แต่พวกคุณต้องระแวดระวัง ทุกคนอย่าเพิ่งเคลื่อนไหวในตอนนี้…”
ทุกคนโล่งใจเมื่อได้ยิน
จากเสียงการต่อสู้ที่กระทบโสตประสาท สัมผัสได้ว่าการต่อสู้นั้นดุเดือดมากเพียงใด
ในที่สุดก็ไม่มีอะไรแล้ว…ซูเย่รีบไปที่นอกห้องฝึก ทางเดินด้านนอกก็มืดสนิทเช่นกัน
แต่ในตอนนี้ เขาไม่รู้ว่ายอดฝีมือระดับสามที่เปิดหกเส้นลมปราณพุ่งมาจากทิศทางไหน ระดับความเร็วนั้นเร็วมากและไม่มีใครหยุดมันได้!
ซูเย่เคร่งขรึมลง…
ตอนที่กำลังเตรียมจะปล่อยหมัด
“ถิ่นของฉันเป็นที่ที่พวกแกจะเข้ามาตามอำเภอใจได้งั้นรึ?”
เสียงเย็นเยียบดังขึ้น ในขณะเดียวกันกระแสแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวหนึ่งสายก็พุ่งออกมาจากทิศของคนชุดดำ กดดันทุกคนในที่เกิดเหตุอย่างหนัก…
มันคือพลังปราณ!
เป็นปราณที่แผ่กระจายออกมาจากคนที่คอยออกคำสั่ง!
และต้องอยู่ที่ระดับสี่ขึ้นไปถึงจะมีปราณกดดัน
“เข้ามามีเรื่องในสถานีตำรวจต่อหน้าฉัน ยังคิดจะฆ่าคนอีกด้วย พวกแกคิดว่าหน่วยรักษาความปลอดภัยอย่างฉันไร้ประโยชน์งั้นรึ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]