เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 199

บทที่ 199 ได้ยินมาว่ามีคนจะมอบหยกพลังปราณให้ผม

“ซุนชือปล่อยหมัดไปทางสามนาฬิกา!”

ซูเย่ด้านหนึ่งรับการโจมตีจากคนทั้งสาม อีกด้านหนึ่งคอยออกคำสั่ง

ภายใต้คำบัญชาของซูเย่ เฉินเซียนเยว่ ซุนชือ จินฟานและพี่น้องไป๋ที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิดก็ออกการโจมตีถูกฝ่ายตรงข้ามจังๆ

ไม่เพียงแต่ให้ตัวเองอยู่ในสภาวะเตรียมการป้องกันที่ปลอดภัยเท่านั้น แต่ในตอนที่รักษาระยะความปลอดภัย ยังสามารถโจมตีฝ่ายตรงข้ามได้

ส่วนคนอื่นๆ ล้วนอยู่แต่ในมุมห้องอย่างเงียบๆ ในสภาวะพร้อมตั้งรับ

แม้ว่าไม่ได้ออกฝีมือ แต่พวกเขาก็ไม่อยากจะสร้างความวุ่นวายเพิ่ม

ในสถานการณ์เช่นนี้

กลุ่มคนชุดดำต่างขมวดคิ้วแน่น เดิมทีคิดว่าการจัดการกับเด็กๆ พวกนี้คงง่ายพอๆ กับการหั่นผักหั่นแตง แต่คิดไม่ถึงว่าจะแตกต่างจากที่พวกตนจินตนาการไว้!

คิดไม่ถึงว่าจะมีคนที่ใช้เพียงคำพูดปากเปล่าก็สามารถช่วยกลุ่มนักศึกษาพวกนั้นรับการโจมตีไว้ได้…

ในสถานการณ์ที่เขาแข็งแกร่งกว่านักศึกษากลุ่มนี้ แต่กลับทำอะไรพวกมันไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ…!

“แม่งเอ้ย! สถานการณ์ที่ไม่คาดคิด…” หัวหน้ากลุ่มผู้โจมตีสบถอย่างโกรธเกรี้ยว

ขณะที่เขากำลังเกรี้ยวกราด แววความตกใจที่ไม่น่าเชื่อก็ปรากฏขึ้นในหัวสมองของเขา

จากระดับความสามารถของเป้าหมายที่เขากำลังโจมตีในตอนนี้ ในใจของเขาก็มีภาพคลุมเครือปรากฏผ่าน

“นี่ดูเหมือนจะเป็นค่ายกลประสานแบบย่อส่วน?”

เขาคิดไม่ถึงแม้แต่น้อย ในกลุ่มนักศึกษาที่ราวกับลูกเจี๊ยบกลุ่มนี้ กลับมีคนรู้จักค่ายกลประสาน!

“ฆ่ามันก่อน!” หัวหน้าเริ่มร้อนใจ หากยังถูกต่อต้านแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ละก็พวกทีมช่วยเหลือก็คงมาถึงกันพอดี

เมื่อได้ฟังคำบัญชา เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับสองที่โจมตีพลาดหกคนนั้นก็พลันหันกายไปล้อมทางซูเย่อย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมที่จะโจมตีพร้อมกัน

ต้องฆ่าซูเย่ให้ได้ก่อน!

“ก็เข้ามาสิ…”

ซูเย่กล่าวพลางยิ้มเย็น

โจมตีฉันน่ะไม่กลัวหรอก กลัวก็แต่พวกแกจะโจมตีคนอื่น…

เขาน่ะคือปีศาจที่อยู่มาแล้ว 2500 ปี มีสถานการณ์เช่นใดไม่เคยพบพานบ้างเล่า นับประสาอะไรกับพวกตัวเล็กตัวน้อยระดับสองระดับสามพวกนี้กัน?

เขาโคจรพลังรวบรวมลมปราณ ชั่วพริบตา ปราณที่ถูกเก็บไว้ในร่างกายก็มากพอที่จะเปิดจุดลมปราณหกจุดทั้งหมดระเบิดออกมา พลังงานปราณทั้งหมดปกคลุมทั่วทุกอณูของร่างกาย ควบแน่นในทุกจุดลมปราณ และระเบิดพลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมา…

“พลั่ก!”

สะบัดหมัดขวาออกไป

หมัดของซูเย่ปะทะกันกับหมัดของคนที่โจมตีมาจากด้านหน้า

พลังระเบิดในทันที ในขณะที่ทั้งสองหมัดปะทะกัน

“กร่อบ!”

แขนขวาของฝ่ายตรงข้ามหัก เคล้าไปด้วยเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน คนที่บุกโจมตีเข้ามาก็กระเด็นออกไปทันที

ระดับสองเปิดสี่จุดลมปราณงั้นหรือ แต่พลังการต่อสู้ของเขาคือระดับสามและหนึ่งเส้นลมปราณ!

และตอนนี้เขาเป็นระดับสองเปิดหกจุดลมปราณ!

“คิดจะจัดการเสี่ยวเย่ ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ!”

ซุนชือตะโกนทันที

ผู้ฝึกปราณระดับสองหกคนที่เข้ามาเพื่อปิดล้อมซูเย่ กลัวที่จะถูกโจมตีอีก เท้าที่ก้าวออกชะงักค้างครู่หนึ่ง…

วินาทีที่พวกมันลังเล ซูเย่สบโอกาสพุ่งกายออกไปทันที!

ราวกับอสรพิษพุ่งตรงไปเบื้องด้านชายชุดดำคนหนึ่ง สลายท่าเตรียมโจมตีอันรุนแรงของอีกฝ่าย แล้วบิดตัวพลิ้ว…พลังที่ไม่รู้ว่ามาจากที่ไหนก็ปะทุออกมา ตรึงร่างฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ได้ ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาอีกคน

เพราะมันมืดเกินไป…ต่อให้ความสามารถจะแข็งแกร่ง แต่ก็ยากที่จะระบุได้ว่าอีกฝ่ายคือใคร…

ภายใต้การชักจูงของซูเย่ มันทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง พลังมหาศาลกระจายออกและสะบัดมันทั้งสองถอยร่นออกไป

และในตอนนี้เอง…

“ล้มลงซะ” ฝ่ามือของซูเย่โบกหนึ่งที ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังลมปราณของซูเย่สับลงไปที่หลังคอของหนึ่งคนนั้นจนสลบทันที ก่อนจะรีบพุ่งเข้าหาอีกคนอย่างรวดเร็ว

ในตอนที่ฝ่ายตรงข้ามมีปฏิกิริยาออกหมัดโต้กลับ ซูเย่หยุดฝีเท้าอย่างกะทันหัน ปล่อยให้การโจมตีของคู่ต่อสู้เฉียดผ่านข้างหน้าเขาไปห้าเซนติเมตร จากนั้นจึงเริ่มลงมือ…

เสียงกระแทกดังขึ้น

ซูเย่ทุบศีรษะของคู่ต่อสู้โดยตรงด้วยหมัด และพลังมหาศาลก็ระเบิดออก ผลักคู่ต่อสู้ลงกับพื้นอย่างแรง

ภายในระยะเวลาสั้นๆ ไม่กี่สิบวินาที ยอดฝีมือระดับสามทั้งสามคนนั้นก็ล้มลงไปกองกับพื้น โดยทั้งสองคนสลบไป ส่วนอีกคนนอนแผ่อยู่ที่พื้นสูญเสียกำลังในการโจมตี

ซูเย่หันหลังพุ่งไปทางมุมห้อง เขาปรากฏกายมาที่เบื้องหน้าของผู้ฝึกยุทธ์ระดับสองทั้งหกที่กำลังโจมตี

หนึ่งคนหนึ่งหมัด

ไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมีโอกาสโต้กลับ พวกมันสลบลงไปทั้งหมด

“ฟู่……”

ซูเย่สูดหายใจเฮือกใหญ่และพูดอย่างเรียบๆ ว่า “วิกฤตการณ์นี้คลี่คลายลงชั่วคราว แต่พวกคุณต้องระแวดระวัง ทุกคนอย่าเพิ่งเคลื่อนไหวในตอนนี้…”

ทุกคนโล่งใจเมื่อได้ยิน

จากเสียงการต่อสู้ที่กระทบโสตประสาท สัมผัสได้ว่าการต่อสู้นั้นดุเดือดมากเพียงใด

ในที่สุดก็ไม่มีอะไรแล้ว…ซูเย่รีบไปที่นอกห้องฝึก ทางเดินด้านนอกก็มืดสนิทเช่นกัน

แต่ในตอนนี้ เขาไม่รู้ว่ายอดฝีมือระดับสามที่เปิดหกเส้นลมปราณพุ่งมาจากทิศทางไหน ระดับความเร็วนั้นเร็วมากและไม่มีใครหยุดมันได้!

ซูเย่เคร่งขรึมลง…

ตอนที่กำลังเตรียมจะปล่อยหมัด

“ถิ่นของฉันเป็นที่ที่พวกแกจะเข้ามาตามอำเภอใจได้งั้นรึ?”

เสียงเย็นเยียบดังขึ้น ในขณะเดียวกันกระแสแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวหนึ่งสายก็พุ่งออกมาจากทิศของคนชุดดำ กดดันทุกคนในที่เกิดเหตุอย่างหนัก…

มันคือพลังปราณ!

เป็นปราณที่แผ่กระจายออกมาจากคนที่คอยออกคำสั่ง!

และต้องอยู่ที่ระดับสี่ขึ้นไปถึงจะมีปราณกดดัน

“เข้ามามีเรื่องในสถานีตำรวจต่อหน้าฉัน ยังคิดจะฆ่าคนอีกด้วย พวกแกคิดว่าหน่วยรักษาความปลอดภัยอย่างฉันไร้ประโยชน์งั้นรึ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]