เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 200

บทที่ 200 องค์กรที่อยากอยู่เหนือมวลมนุษยชาติ

“ที่จริงผมสายตาดีมาตั้งแต่เกิดน่ะครับ…”

ซูเย่ขยับกายลุกขึ้นกล่าว “คุณปู่ท่านหนึ่งสอนมวยให้ผมที่สวนสาธารณะ แล้วยังสอนค่ายกลประสานให้ผมด้วย ในสถานการณ์อันตรายแบบเหมือนครู่ ผมเองก็หมดหนทางถึงได้ใช้มัน”

“เหอะเหอะ…” หวังห่าวแสดงสีหน้าไม่เชื่อออกมา

คิดจะหลอกผีรึไง?!

“ค่ายกลประสาน ?” ชายชราผู้รักษาความปลอดภัยมองซูเย่ด้วยความประหลาดใจแล้วเอ่ยถาม “นายรู้จักมันด้วยงั้นหรือ ช่วยแสดงให้ฉันดูหน่อยได้ไหม?”

ซูเย่ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วจึงพยักหน้า

พูดคำพูดที่ใช้ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ออกมาอีกครั้ง…

ซุนชือและจินฟานไม่ต้องพูดอะไรมากอยู่แล้ว พี่น้องตระกูลไป๋ และเฉินเซียนเยว่ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

เมื่อการสาธิตจบลง สายตาของชายชราผู้รักษาความปลอดภัยมีแววความประหลาดใจปรากฏขึ้น

ตำแหน่งและมุมของการโจมตีนี้เป็นค่ายกลประสานอย่างแน่นอน!

ตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนที่รู้จักค่ายกลนี้ เขาไม่คาดหวังว่าจะได้เห็นวันนี้ มันมีคุณค่ามากจริงๆ! ค่ายกลนี้เป็นการผสานและผนึกกำลังช่วยกันโจมตี จะต้องรายงานต่อเบื้องบนทันที!

ชายชราผู้รักษาความปลอดภัยมองที่ซูเย่ด้วยความประหลาดใจในดวงตาของเขา จากนั้นจึงเหลือบมองหวังห่าว

หวังห่าวพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม เขาต้องรายงานแน่นอนอยู่แล้ว

“เอาล่ะ ทุกคนทิ้งหมวก VR ที่คุณเพิ่งได้รับเอาไว้ก่อน เราจะดำเนินการตรวจสอบความปลอดภัยอย่างครอบคลุมและส่งคืนให้ในวันพรุ่งนี้”

หวังห่าวกล่าวต่อ “คืนนี้ทุกคนคงตกใจมาก กลับไปพักผ่อนให้เพียงพอก่อนเถอะ การเข้าสู่ลำดับขั้นจะต้องเผชิญกับความเป็นความตายและภยันตรายต่างๆ วันนี้ผมให้ทางเลือกแก่ทุกคนว่าจะยังอยากทำต่อไปหรือไม่ พรุ่งนี้ค่อยมาตอบผม”

ทุกคนล้วนเงียบงันก่อนจะวางหมวก VR ไว้บนพื้น แล้วเดินออกไปนอกห้องฝึก

พวกเขาในวันนี้รู้สึกตกใจมากจริงๆ พวกเขาจำเป็นต้องคิดให้รอบคอบ

ซูเย่และรูมเมทของเขาเพิ่งเดินไปที่หน้าประตู

“ซูเย่”

เฉินเซียนเยว่ตะโกนหนึ่งคำแล้วเดินไปหาเขา พูดอย่างจริงจัง “ขอบคุณนะ”

พูดเสร็จแล้วก็รีบเดินออกไป

“ขอบคุณนายมากนะ ซูเย่”

ไป่จื่อหรานและไป๋จื่อเหยียนก็เดินยิ้มเข้ามาแล้วขอบคุณซูเย่ คนอื่นๆ ก็ขอบคุณเขาเช่นกัน

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

ซูเย่โบกมือพลางกล่าว

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ซุนชือและจินฟาน “…”

“โดนลูกหลงจนหมดสติไป แล้วยังเก๊กอยู่ได้”

เวลาห้าทุ่ม

ซูเย่ออกจากหอพักไปอย่างเงียบเชียบ เรื่องที่ถูกโจมตี แม้ว่าหัวหน้าอีกฝ่ายจะหนีไปแล้ว แต่เรื่องมันไม่จบเพียงเท่านี้หรอก

บริเวณใกล้สถานีตำรวจ

“เปิดนาสาสวรรค์!” ซูเย่สูดหายใจเบาๆ ทันใดนั้นกระแสปราณแห่งห่าวหร่านก็ไหลเข้าจมูกของเขา

ทันทีที่นาสาสวรรค์เปิด เขาก็ได้กลิ่นพลังปราณที่หลงเหลืออยู่ของผู้ที่มาโจมตีในทันที กลิ่นส่วนมากอยู่ในสถานีตำรวจ และมีเพียงกลิ่นเดียวเท่านั้นที่อยู่ห่างออกไป