เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 215

บทที่ 215 ซูเย่หมื่นศพ!

ดีที่ไม่ใช่ในชีวิตจริง มิเช่นนั้น เพียงแค่สีหน้าเช่นนี้ของพวกเขา ก็เพียงพอที่จะทำให้คนนับไม่ถ้วยตกอกตกใจเอาได้

ผู้บัญชาการเคยเผยสีหน้าเช่นนี้เสียที่ไหนเล่า!

“เจ้าหนุ่มหน้ามนคนนี้เป็นอัจฉริยะจริง ๆ!” จ้าวซานหลิน ผู้บัญชาการเขตตงเป่ยอดกล่าวชมไม่ได้

“เจ้าเด็กร้ายกาจ คนเดียวก็หลอกคนนับหมื่นไปตาย แล้วยังหลอกใช้สัตว์ประหลาดให้ช่วยฆ่าคนไปอีกสองสามหมื่น!”

แววตาของเจียงซาน ผู้บัญชาการเขตฮัวตงเต็มไปด้วยความชื่นชม ทำได้ดี!

“เจ้าหนูนี่น่าสนใจขึ้นเรื่อย ๆ เสียแล้วสิ” เยี่ยนตี้ ผู้บัญชาการฮัวเป่ยยิ้มแย้มพลางเอ่ยปาก

หลานหลานผู้บัญชาการเขตซีหนานยักคิ้วพลางกล่าว “ที่เราจัดเพิ่มให้เขา ดูเหมือนว่าจะยังแรงไม่พอนะ”

ผู้บัญชาการคนอื่นมองหน้ากันไปมาแล้วยิ้ม

“พรุ่งนี้เราเพิ่มระดับให้เขาหน่อยไหม อย่างน้อยก็ไม่ให้เขาใช้ประโยชน์จากป่านี้ได้…”

“ประเสริฐ!” ทุกคนพากันออกปากชม

“พวกคุณจะแกล้งเด็กเขตผมไปถึงไหนกัน !” เจียงซาน ผู้บัญชาการเขตฮัวตงโจวยิ้มขืนพลางกล่าว

“อย่าเสแสร้งไปหน่อยเลย ที่แท้แล้วคุณก็อยากรู้ขีดความสามารถที่แท้จริงของเขาเหมือนกัน!”

“ฮ่าฮ่า ถูกมองออกเสียแล้ว”

……

เมื่อออฟไลน์เกมแล้ว ซูเย่ก็ถอดหมวก VR ออก ส่วนผู้เล่นทุกคนก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อล็อกอินเข้าบอร์ดสนทนา

ผู้เล่นที่ไม่ได้เข้าร่วมต่างก็รอให้ศึกป่าเกล็ดน้ำค้างแข็งจบลง ถึงตอนนั้นในบอร์ดต้องลุกเป็นไฟแน่

ในเวลาอันรวดเร็ว ก็มีโพสต์ปรากฏขึ้นมา

“ศึกป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง เจ้าเวรกรรมคนเดียวเอาชนะแปดหมื่นคน!”

ในโพสต์นี้ไม่เพียงมีขั้นตอนทั้งหมดระหว่างการต่อสู้เท่านั้น แต่มีภาพหน้าจอประกอบด้วย

เมื่อดูขั้นตอนทั้งหมดอย่างละเอียด ทุกคนถึงกับตะลึงตาค้าง…

“ตายไปสามสี่หมื่นคน? น่ากลัวขนาดนี้เลยเหรอ?!”

“เจ้าเวรกรรมหมื่นศพ?”

“เจ้าเวรกรรมเจ๋งเกินไปแล้ว หลอกคนไปฆ่าแล้วยังรอดมาได้ น่ากลัวเกินไปแล้ว ดีนะที่ไม่ได้ไป…”

“เจ้าเวรกรรมทำแบบนี้ก็ได้เหรอ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมาก แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะชนะการต่อสู้ครั้งนี้ด้วยพลังของเขาเอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง…”

“การมีอยู่ของป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง นั้นเทียบเท่ากับตัวช่วยหลักของเขา ไม่มีใครสามารถฆ่าเขาได้แน่ เว้นแต่สัตว์ประหลาดยักษ์ตัวนั้นในป่าจะถูกฆ่า หรือไม่ก็ไม่มีป่าแบบนั้น”

“ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าผู้เล่นที่ถูกฆ่ารู้สึกยังไงในตอนนี้ ?” ในเวลานี้ ผู้เล่นนับไม่ถ้วนที่ถูกหลอกไป เข้ามาออนไลน์อย่างโกรธเคือง

รู้สึกยังไงกันในตอนนี้?

รู้สึกถึงเตี่ยเอ็งมั้ง!

ทุกคนพร้อมใจกันแท็กหาแอคออฟฟิเชียล

“โหมดไล่ฆ่ามี BUG !!!” นี่มันหลอกกันชัด ๆ เลย!

ผู้ล่าที่อยู่ข้างหลังพวกเขาไม่ทันได้เห็นหน้าซูเย่เลยด้วยซ้ำ ตอนที่เพิ่งหันหลังหนีก็ตายเสียแล้ว!

นี่มันต้องเป็น BUG แน่ๆ!

“ต้องแก้บัคที่ป่าเกล็ดน้ำค้างแข็งเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นผู้ล่าที่เข้าไปใครจะไปกล้าไล่โจมตีพวกมันล่ะ ! แล้วเจ้าเวรกรรมก็จะอยู่ยงคงกระพัน!”

“ใช่ ฉันถูกเจ้าเวรกรรมหลอกไปฆ่า ฉันไม่ปล่อยมันไปแน่!”

“เม้นบน ทำไมนายถึงไม่ปล่อยเขาไปละ สู้ไม่ได้ก็ใช้ปากโจมตีงั้นเหรอ?”

“เม้นล่างเมื่อกี้ กูคือเตี่ยเอ็งไง!”

ในเวลานี้ ผู้เล่นคนอื่น ๆ ต่างตื่นขึ้นมาทีละคน พวกเขาพูดถูก ! เมื่อรอถึงวันสุดท้ายที่มีวงบีบ แล้วมันดันไปเป็นพื้นที่ป่าเกล็ดน้ำค้างแข็งละก็.. เจ้าเวรกรรมก็ไม่ชนะได้สบาย ๆ หรอกหรือ?

“แก้บัคนี้ด้วย…รังแกกันเกินไปแล้ว!”