เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 28

บท​ที่​ 28 กฎหมาย​ใน​มือ​ซูเย่!​

เจ้าสำนัก​เมฆาคราม​ตาม​เข้าไป​

ใน​ช่วงเวลา​ที่​ซูเย่​เข้าไป​ยัง​แดน​ต้องห้าม​หลัง​ภูเขา​ สีหน้า​ของ​เธอ​แสดง​ความประหลาดใจ​ออกมา​ชัดเจน​อย่าง​ไม่น่าเชื่อ​

เป็นไปได้​อย่างไร​? เขา​เข้าไป​ได้​อย่างไร​?

เธอ​พยายาม​รื้อฟื้น​เหตุการณ์​ที่​เกิดขึ้น​เมื่อ​สักครู่​ทันที​ ว่า​อีก​ฝ่าย​ใช้วิธีการ​ใด​ใน​การ​เข้าไป​

ทว่า​เขา​ไม่ได้​ทำ​อะไร​เลย​ เหมือน​แค่​เปิด​เข้าไป​ตรง ๆ​

เธอ​นึกออก​เพียงแค่​ซูเย่​เดิน​เข้าไป​โดย​ฝ่าพลัง​ที่​ปิดกั้น​อยู่​อย่าง​ง่ายดาย​

เจ้าสำนัก​เมฆาครา​มอด​ไม่ได้​ที่จะ​ขมวดคิ้ว​ทำ​หน้า​บึ้งตึง​

“ไอ้​เด็ก​คน​นี้​ มัน​เป็น​ใคร​กัน​?”

“รอ​อยู่​ที่นี่​ รายงาน​มาทันที​หาก​เกิดเรื่อง​อะไร​”

เจ้าสำนัก​ห​ยิง​สั่งด้วย​น้ำเสียง​เยือกเย็น​

“รับทราบ​!” สมาชิก​ของ​สำนัก​ตอบรับ​พร้อมเพรียง​

ใน​หอ​พิธี​

บรรดา​ผู้​มาชมงาน​เห็น​เพียงแค่​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​ไล่ตาม​ซูเย่​ไป​ยัง​ด้านหลัง​ของ​ภูเขา​

พวกเขา​ไม่ทราบ​รายละเอียด​ใด​ ๆ

ไม่นาน​นัก​ เจ้าสำนัก​ห​ยิง​กลับมา​นั่ง​ตำแหน่ง​เดิม​โดย​คง​สีหน้า​ไร้อารมณ์​ไว้​

ซูเย่อ​ยู่​ไหน​?

ผู้บัญชาการ​ทั้ง​หก​เริ่ม​มองหน้า​กัน​

เจียง​ซาน​ ผู้บัญชาการ​จาก​มหานคร​ตะวันออก​ลุก​ยืน​ขึ้น​ทันที​พร้อม​เอ่ย​ถาม “ท่าน​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​ ซูเย่อ​ยู่​ที่ไหน​หรือ​?”

“ฉัน​รู้​ว่า​เขา​มาจาก​ทีม​สืบสวน​” เจ้าสำนัก​ห​ยิง​มอง​เจียง​ซาน​และ​ตอบกลับ​ด้วย​น้ำเสียง​นิ่งเฉย​ดังเดิม​ “ฉัน​ไม่ได้​ทำร้าย​เขา​ และ​ยัง​ไม่ฆ่า แต่​หาก​เขา​แตะต้อง​อะไร​ที่​ไม่สมควร​ เขา​จะได้​ตาย​ใน​สำนัก​ของ​ฉัน​ ทีม​สืบสวน​คง​ไม่ถือ​ใช่ไหม​?”

หืม?​

เจียง​ซาน​ขมวดคิ้ว​

นั่น​หมายความว่า​อย่างไร​?

หรือ​จะเป็นไปได้​ว่า​ซูเย่​ใช้วิชา​ที่​สาบสูญ​อะไร​นั่น​ บุกรุก​ไป​ยัง​สถานที่​ซึ่งไม่ควร​เข้าไป​?

เจ้าสำนัก​ห​ยิง​กล่าว​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​เช่น​เดิม​ “ฉัน​จะรอ​เขา​ห้า​นาที​”

“หาก​เกิน​ห้า​นาที​ ฉัน​จะไม่มีวัน​ปล่อย​ให้​เขา​รอด​ออก​ไป​!”

เมื่อ​ทุกคน​ได้ยิน​ พวกเขา​ต่าง​พา​กัน​สงสัย​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​

ทว่า​ในเวลานั้น​เอง​

“มีค่าย​กล​ขัดขวาง​แค่​ไม่กี่​อัน​ ไม่ต้อง​ถึงห้า​นาที​หรอก​ครับ​!”

มีเสียงดัง​ขึ้น​ และ​ตามมา​ด้วย​เส้น​แสงเงามายา​พุ่ง​ออก​มาจาก​ด้านหลัง​ภูเขา​ตรง​เข้าสู่​ใน​สำนัก​อย่าง​ว่องไว​ เพียง​พริบตา​เขา​ก็​กลับมา​ยืน​อยู่​ตำแหน่ง​เดิม​ใน​หอ​พิธี​

ซูเย่!​

ทุก​คนใน​หอ​จับจ้อง​ไป​ยัง​เขา​ และ​พบ​ว่า​ใน​มือ​ซูเย่​มีของ​เพิ่มขึ้น​มาหนึ่ง​ชิ้น​

นั่น​คือ​แผ่น​ศิลา​

แผ่น​ศิลา​ที่​เต็มไปด้วย​รอย​สลัก​

ด้านหลัง​ของ​เขา​เป็น​ผู้คุม​กฎ​วิ่ง​ตามมา​อย่าง​มาอย่าง​โกรธเกรี้ยว​

“นี่​ครับ​!”

ซูเย่​โยน​แผ่น​ศิลา​ไป​ให้​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​โดยตรง​

เธอ​คว้า​รับ​เอาไว้​อย่าง​รวดเร็ว​

เจ้าสำนัก​ห​ยิง​มอง​คร่าว ๆ​ และ​นำ​ผ้าไหม​ออกมา​ห่อ​แผ่น​ศิลา​ไว้​ทันที​ จากนั้น​หัน​ไปหา​ซูเย่​และ​เอ่ย​ถาม “เธอ​รู้​วิธี​ฝ่าค่าย​กล​แดน​ต้องห้าม​ของ​สำนัก​ฉัน​ได้​อย่างไร​?”

สิ้น​สุดคำพูด​ ผู้ชม​ทุกคน​ก็​ตื่นตกใจ​กัน​อีกครั้ง​

เขา​บุกรุก​ไป​ยัง​แดน​ต้องห้าม​จริง​เหรอ​?

แดน​ต้องห้าม​แห่ง​สำนัก​เมฆาคราม​เลื่องชื่อ​เป็นอย่างมาก​ใน​บรรดา​สำนัก​ฝึก​ยุทธ์​ กล่าวว่า​ไม่เคย​มีผู้ใด​บุก​ฝ่าเข้าไป​ได้​ แต่​ซูเย่​กลับ​ทำได้​จริง​

“ผม​แค่​รู้​มาเยอะ​” ซูเย่​ตอบกลับ​โดย​ไร้อารมณ์​ จากนั้น​จึงย้อนถาม​ “ของขวัญ​จาก​ผม​เป็น​อย่างไรบ้าง​ครับ​?”

ทุก​สายตา​ใน​ที่​แห่ง​นั้น​ย้าย​ไป​จับจ้อง​ยัง​แผ่น​ศิลา​ใน​มือ​ของ​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​แทน​

ถ้าเช่นนั้น​ สิ่งนี้​ก็​คือ​วิชา​ที่​หายสาบสูญ​ไป​ของ​สำนัก​เมฆาคราม​?

ผู้คุม​กฎ​ของ​หอบังคับการ​ที่​ไล่ตาม​ซูเย่​ ในที่สุด​ก็​กำลังจะ​ถึงตัว​เขา​และ​จะโจมตี​ใส่

“พอได้​แล้ว​” เจ้าสำนัก​ห​ยิง​กล่าว​จบ​ ทั้ง​หอ​ก็​เงียบ​ไป​

ของขวัญ​จาก​เขา​สามชิ้น​แรก​ก็​มาค่า​มาก​แล้ว​ และ​ยัง​ล้ำค่า​มากขึ้น​กว่า​ชิ้น​ก่อน​เรื่อย ๆ​

ไม่มีใคร​สามารถ​มอบ​ของ​ที่​วิเศษ​ได้​แบบ​เด็ก​คน​นี้​แล้ว​

และ​อย่างไรก็ตาม​ วิชา​ของ​สำนัก​เอง​ก็​ถูก​ส่งต่อ​มาจาก​บรรพชน​ หาก​ปฏิเสธ​ของขวัญ​จาก​ซูเย่​ จะไม่เหมือนว่า​ปฏิเสธ​วิชา​ของ​สำนัก​ตน​หรือ​?

หญิงสาว​ข้าง​เจ้าสำนัก​รับ​แผ่น​ศิลา​ไป​ เธอ​จ้องดู​ จากนั้น​หัน​ไปหา​สอง​พี่น้อง​ไป๋​พร้อม​ยิ้ม​ขึ้น​ และ​กล่าว​กับ​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​ “ไป๋​จือ​หรา​น​และ​ไป๋​จือเหยียน​มีรากฐาน​ที่​เยี่ยมยอด​ ฉัน​ถามจาก​ผู้อาวุโส​แล้ว​ พวก​ท่าน​ก็​บอ​กว่า​สอง​พี่น้อง​จำเป็นต่อ​ความก้าวหน้า​ของ​สำนัก​เรา​”

“เรื่อง​ที่​เกิดขึ้น​ใน​วันนี้​ก็​ทำให้​ยืนยัน​ได้​ว่า​เป็น​เรื่องจริง​ ถึงแม้วิธีการ​มัน​ออกจะ​ประหลาด​ไป​หน่อย​”

“ได้​” เจ้าสำนัก​ห​ยิง​เหลือบมอง​หญิงสาว​กลับ​ จากนั้น​มอง​ไป​ยัง​พี่น้อง​ไป๋​และ​ซูเย่​ ลุกขึ้น​ยืน​และ​โบกมือ​อย่าง​แผ่วเบา​ตาม​ด้วย​กล่าว​ “เริ่ม​พิธี​ได้​!”

โอ้โห​!

สายตา​ของ​ผู้ชม​ทุก​คนใน​หอ​พิธี​จับจ้อง​ไป​ยัง​ซูเย่​ทันที​ ถ้าเช่นนั้น​ก็​หมายความว่า​ของขวัญ​ที่​ซูเย่​มอบให้​ถูก​ยอมรับ​แล้ว​

การ​ยอมรับ​ของขวัญ​จาก​เขา​ก็​เหมือนว่า​ไม่ถือโทษ​ใน​สิ่งที่​เขา​เพิ่ง​ทำ​ลง​ไป​

ไป๋​จือ​หรา​นอ​มยิ้ม​เล็กน้อย​

ใบหน้า​ของ​ไป๋​จือเหยียน​เอง​ก็​เต็มไปด้วย​ความสุข​

“ฤกษ์​งามยา​มดี​มาถึงแล้ว​!”

ใน​ช่วงเวลา​นั้น​เอง​ หญิง​อาวุโส​ปรากฏตัว​ออกมา​พร้อม​ถาด​ใน​มือ​ “พิธี​รับ​ศิษย์​ของ​สำนัก​เมฆาคราม​กำลังจะ​เริ่มต้น​ขึ้น​อย่าง​เป็นทางการ​ เริ่มต้น​ด้วย​พิธี​บวงสรวง​”

ซูเย่​ก้าวเดิน​ไป​ข้างทาง​ รับ​ชมพิธี​ด้วย​รอยยิ้ม​

สอง​พี่น้อง​ไป๋​ก้าวเดิน​เข้าไป​ระหว่าง​หญิง​ชรา​และ​หญิงสาว​ จากนั้น​ทำ​การโค้ง​คำนับ​

“เงยหน้า​ขึ้น​!” อาจารย์​ของ​สอง​พี่น้อง​ไป๋​จ้องมอง​พวก​เธอ​ด้วย​ใบหน้า​เคร่งขรึม​

“เริ่ม​เสิร์ฟ​น้ำชา​!” หญิง​ชรา​ตะโกน​ออกคำสั่ง​เสียงดัง​

ลูกศิษย์​หญิง​หลาย​คน​เดิน​ถือ​ถาด​ตาม​หญิง​ชรา​ และ​นำ​ถ้วย​ชาให้​กับ​ไป๋​จือ​หรา​น​และ​ไป๋​จือเหยียน​

ไป๋​จือ​หรา​น​และ​ไป๋​จือเหยียน​รับ​ถ้วย​ชามา จากนั้น​ยกขึ้น​แสดง​ความเคารพ​อาจารย์​ของ​พวก​เธอ​

ต่อไป​เป็น​คำปราศรัย​

ผู้คุม​กฎ​ของ​หอ​บัญชาการ​ก้าวเดิน​มาข้างหน้า​และ​มอง​สอง​พี่น้อง​ด้วย​สายตา​เย็นชา​ กล่าว​กฎ​และ​ข้อกำหนด​ของ​สำนัก​ออกมา​อย่าง​ชัดเจน​

“พวก​เธอ​รับรู้​ถึงกฎ​ของ​สำนัก​แล้ว​ จบ​เท่านี้​” อาจารย์​ของ​สอง​พี่น้อง​โบกมือ​

“จบ​พิธี​!” หญิง​ชรา​ตะโกน​ขึ้น​พร้อมกับ​ยิ้ม​ “ขอ​ต้อนรับ​ศิษย์​ใหม่​ ร่วม​สืบสาน​ รับมรดก​พันปี​”

เมื่อ​สิ้น​สุดคำพูด​ ก็​ถือว่า​พิธี​รับ​ศิษย์​ใหม่​จบ​ลง​อย่าง​เป็นทางการ​

“จบ​พิธี​แล้ว​” เจ้าสำนัก​ห​ยิง​ยก​กำปั้น​แสดง​ความเคารพ​ผู้บัญชาการ​ทั้ง​หก​และ​ผู้คน​จาก​หลาย​สำนัก​ จากนั้น​กล่าว​ต่อ​ “ในนามของ​สำนัก​เมฆาคราม​ ฉัน​ขอ​ขอบคุณ​ทุกท่าน​ที่มา​ร่วม​พิธี​ เดิมที​ฉัน​อยาก​จะเชิญชวน​ทุกท่าน​ให้​พักผ่อน​ที่​สำนัก​ก่อน​สักวัน​ ทว่า​เกิด​การเปลี่ยนแปลง​บางอย่าง​ ต้อง​ขออภัย​ด้วย​”

เมื่อ​กล่าว​จบ​ เจ้าสำนัก​เปลี่ยน​สีหน้า​ไป​ และ​กล่าว​ออกมา​ด้วย​น้ำเสียง​เคร่งขรึม​ “ฉัน​ขอ​ประกาศ​”

“ตั้งแต่​บัดนี้​เป็นต้นไป​ สำนัก​เมฆาคราม​จะขอ​ปิดกั้น​จาก​โลก​ภายนอก​เป็นเวลา​หนึ่ง​ปี​!”

สิ้น​สุดคำพูด​ ผู้​มาชมพิธี​ทุกคน​มอง​ไป​ยัง​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​ด้วย​ความแปลกใจ​

เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​? ไม่ใช่มีข่าวลือ​ว่า​จะเปิดรับ​โลก​ภายนอก​แล้ว​เหรอ​? ทำไม​ถึงกลับ​ไป​ปิดกั้น​อีก​?

เมื่อ​ได้​เห็น​สีหน้า​ของ​เจ้าสำนัก​ห​ยิง​แล้ว​ ทุกคน​ล้วน​นึกถึง​ความเป็นไปได้​เพียง​อย่าง​เดียว​

แผ่น​ศิลา​ใน​ผ้าไหม​!

วิชา​ที่​หายสาบสูญ​!

จุดประสงค์​ของ​การปิดกั้น​ดูเหมือน​จะเป็น​เพราะ​ต้อง​การเรียนรู้​และ​ฝึกฝน​วิชา​ที่​หายสาบสูญ​

ช่วงเวลา​นั้น​ สายตา​ของ​ทุก​คนดู​ร้อนระอุ​จาก​ความตื่นเต้น​