เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 43

บทที่ 43 ระดับ 10 เนี่ยนะ?!

“บอสเหรอ? แรคคูนดิน?”

หลังจากวิเคราะห์ข้อมูลของสิ่งมีชีวิตตรงหน้า ซูเย่ก็พบว่ามอนสเตอร์ที่ดูคล้ายกับหมูแต่เห่าได้นี่คือบอสของพื้นที่ระดับ 10

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงดูประหลาดขนาดนี้

แรคคูนดิน สิ่งมีชีวิตในตำนาน มีความสามารถในการขุดดิน

ด้านล่างของคำบรรยายมีแถบพลังชีวิตยาว ๆ แถบหนึ่งปรากฏอยู่

“แสดงว่ามีแค่บอสของระดับเท่านั้นที่มีแถบพลังชีวิต…”

ตั้งแต่ตอนแรกที่เข้าเกมมา ซูเย่ก็สังเกตมอนสเตอร์แต่ละชนิดอย่างละเอียด มอนสเตอร์ตรงหน้าคือมอนสเตอร์ตัวแรกที่เขาเห็นว่ามีแถบพลังชีวิต และมันก็เป็นถึงบอสของระดับ…

“ถ้าเราฆ่าบอสระดับ 10 ตัวนี้ได้ ก็น่าจะได้ค่าประสบการณ์มากพอที่จะทำให้เลื่อนเป็นระดับ 3 ได้สินะ?” เขาเอ่ยกับตัวเองเบา ๆ

ซูเย่ก้าวเท้าไปด้านหน้าและใช้มือตีเบา ๆ ที่ด้านหลังของมัน

แต่เจ้าแรคคูนกลับไม่สนใจเขาเลยสักนิด มันยังคงขุดดินต่อไป

ชายหนุ่มจึงตีแรงกว่าเดิม

แต่อีกฝ่ายเพียงเหลือบสายตามามองเขาอย่างดูถูกและยังคงเมินเขาต่อไป

“ไอ้เจ้านี่…ไม่สนใจฉันเลยสินะ?”

ซูเย่ยิ้ม เขาเดินไปด้านข้างของมันและเตะกองดินทั้งหมดที่มันขุดขึ้นมากลับลงหลุมไป

เมื่อเห็นแบบนี้ เจ้าแรคคูนก็ต้องเพิ่มความเร็วขุดดินอย่างแรงเพื่อขุดดินที่กลบหลุมของมันออกไป

ทว่าเมื่อมันขุดขึ้นมา ซูเย่ก็เตะกลับลงไปอีก

“กรรรร!”

มันเงยหน้าที่ฝังอยู่ในดินขึ้นมามองซูเย่อย่างเกรี้ยวโกรธ แยกเขี้ยวคมออกมาคล้ายหมูป่าและคำรามเสียงดังออกมาจากลำคอ

ตอนนี้มันกำลังโมโหเป็นอย่างมาก

เท้าที่ดูคล้ายกับเท้าไก่เหยียบลงบนพื้นอย่างรุนแรง เล็งตะปบลงที่ร่างของซูเย่

“ผู้รู้แก่การณ์จะไม่อยู่ใต้พาลภัย!” ในขณะเดียวกัน ซูเย่เอ่ยคาถาบทหนึ่งออกมาโดยสัญชาตญาณทันที ทว่าทันใดนั้นเขาก็รู้สึกตัว….

ที่นี่ไม่ใช่โลกแห่งความเป็นจริง คาถาเขาอาจไม่ได้ผล

แต่แล้วเรื่องอัศจรรย์บางอย่างก็เกิดขึ้น

“ตู้ม——” เสียงของอะไรบางอย่างตกกระทบลงกับพื้น

พลังที่มองไม่เห็นตกลงมาจากท้องฟ้า กระแทกเข้ากับร่างของบอสระดับ 10 เข้าอย่างจัง

ร่างขนาดใหญ่ล้มลงกับพื้นจนฝุ่นคละคลุ้งไปทั่ว

“อะไรเนี่ย?” ประกายแห่งความประหลาดใจฉายชัดขึ้นมาในดวงตาของซูเย่

“เกมนี้สามารถทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?”

เมื่อรู้เช่นนี้ ซูเย่จึงลองใช้เคล็ดวิชาเพื่อดูดซับพลังปราณที่อยู่โดยรอบ ทว่ามันกลับไม่สามารถดูดซับได้

“ที่นี่ไม่มีพลังปราณ เพราะฉะนั้นเราคงไม่สามารถฝึกฝนเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งได้” ซูเย่พึมพำกับตัวเอง

“ไม่มีพลังปราณ แต่กลับสามารถใช้คาถาได้ และคาถาที่เพิ่งใช้ไปก็ไม่ได้ใช้พลังปราณเลยสักนิด”

“ช่างเป็นสถานที่ที่น่าพิศวงจริง ๆ!”

ความสงสัยภายในใจของเขาทวีความรุนแรงขึ้นกว่าเดิม

“กรรร!”

เจ้าบอสตรงหน้าตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาจากพื้น สะบัดเศษดินที่เปื้อนอยู่บนตัวและพุ่งเข้าหาซูเย่ด้วยความโกรธ ดูเหมือนว่าการกระทำเมื่อครู่นี้จะทำให้มันฟิวส์ขาด

“รอบนี้ดาบคงไม่จำเป็น” ซูเย่มองภาพตรงหน้าและเอ่ยออกมา ขณะที่ปักดาบเล่มใหญ่ในมือของตนลงกับพื้น

วินาทีที่มอนสเตอร์ตรงหน้ามาถึงตัว แขนทั้งสองข้างของชายหนุ่มก็ยื่นไปคว้าคมเขี้ยวทั้งสองที่ยื่นออกมาจากปากของมันเอาไว้ จากนั้นจึงส่งแรงไปที่เอวและบิดตัวสุดกำลัง

เหมือนกับการทุ่มลูกเหล็กในกีฬาโอลิมปิก

การบิดลำตัวทำให้ให้เกิดการหมุนของวงแขน จากนั้นแรงทั้งหมดภายในร่างจึงถูกส่งมารวมกันอยู่ที่ปลายแขนทั้งสองข้างและฟิ้ว~

บอสมอนเตอร์ที่มีความสูงประมาณคนสองคนยืนต่อกันถูกซูเย่เหวี่ยงจนตัวลอย

ชายหนุ่มเหลือบไปเห็นดาบของตัวเองที่ปักอยู่กับพื้น มือทั้งสองข้างที่จับเขี้ยวขนาดใหญ่อยู่ก็กดให้ส่วนคอของมอนสเตอร์เสียบเข้ากับตัวดาบทันที

ทว่าสิ่งมีชีวิตตรงหน้ากลับรู้ทัน มันบิดตัวในอากาศและหลบใบมีดคมได้อย่างว่องไว

แต่ซูเย่ก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ไปเช่นกัน เขาต่อยไปที่ส่วนคอซึ่งเป็นจุดอ่อนของมันอย่างแรง

“กร๊อบบบ——”

กระดูกส่วนคอของมันหักลงภายในคราวเดียว

“โครมมม” ร่างใหญ่กระเด็นออกไปก่อนจะตกกระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง

เศษฝุ่นลอยคลุ้งไปในอากาศ

ประกายแสงสีขาวสว่างขึ้น ห่อหุ้มร่างของซูเย่เอาไว้ตั้งแต่เท้าขึ้นมา ทุกอย่างเกิดขึ้นประมาณสามวินาทีก่อนที่แสงสีขาวดังกล่าวจะจางหายไป

หลังจากนั้น สิ่งแรกที่ชายหนุ่มเห็นก็คือดาบโบราณเล่มหนึ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

ในตำแหน่งที่ร่างของมอนสเตอร์บอสสลายไป ดาบโบราณที่ทำจากทองสัมฤทธิ์ปรากฏขึ้นอย่างไม่คาดคิด

“ดาบเหรอ?”

ซูเย่เดินเข้าไปใกล้ ๆ หยิบมันขึ้นมา และเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นคำสองคำที่ถูกสลักไว้บนตัวดาบเล่มนี้

‘ดาบเวหา!’

“100,000 หยวน?”

ดวงตาของชายหนุ่มเป็นประกายขึ้น ตอนนี้เขากำลังขัดสนอยู่พอดี และไม่น่าเชื่อว่าเขาจะโชคดีขนาดที่ได้พบของเพียงสิ่งเดียวที่มีข้อมูลแสดงอยู่ในหน้าเว็บไซต์ที่เป็นทางการของเกม “Fantasy Dream”

“ขาย!”

นี่คือความคิดแรกในหัวของเขา

ช่างน่าเสียดายที่มันไม่มีของรางวัลอย่างอื่นปรากฏขึ้นแถวนี้

ทันใดนั้นเอง หน้าต่างค่าสถานะก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของซูเย่

“ค่าประสบการณ์ของของคุณเต็มแล้ว ต้องการจะเลื่อนเป็นระดับ 10 หรือไม่?”

เร็วจัง?

ซูเย่ไม่คิดเลยว่าเพียงแค่ฆ่าบอสระดับ 10 จะสามารถทำให้เขาเลื่อนจากระดับ 3 ไประดับ 10 ได้

แล้วจู่ ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ถึงประโยคสั้น ๆ ประโยคหนึ่งที่ปรากฏอยู่บนเว็บไซต์หลักของเกม “Fantasy Dream”

‘สิ่งที่สำคัญที่สุดในเกมนี้ก็คือการเลื่อนระดับให้ได้สูง ๆ ’

ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าจะเป็นการฆ่ามอนสเตอร์ธรรมดาหรือมอนสเตอร์บอส รางวัลที่ได้ก็คือค่าประสบการณ์ที่สูงมาก ๆ

“ไม่คิดเลยว่าจะได้ค่าประสบการณ์มากขนาดนี้” ซูเย่เอ่ยพร้อมกับถอนหายใจออกมา

“ตกลง”