เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 52
สรุปบท บทที่ 52 การแลกเปลี่ยนกับผู้บัญชาการเจียง!: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]
สรุปตอน บทที่ 52 การแลกเปลี่ยนกับผู้บัญชาการเจียง! – จากเรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] โดย Internet
ตอน บทที่ 52 การแลกเปลี่ยนกับผู้บัญชาการเจียง! ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 52 การแลกเปลี่ยนกับผู้บัญชาการเจียง!
เขามองซูเย่อย่างพิจารณา หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
“ตามฉันมา”
เกาหรงกวงยืนขึ้น “ในระดับของเธอ แต่เดิมเธอไม่มีสิทธิ์ไปพบผู้บัญชาการ แต่ครั้งนี้ฉันสามารถยกเว้นได้และพาเธอไปพบ! ทางที่ดีเธอควรทำเรื่องที่ดีจริง ๆ มิฉะนั้นเธอจะไม่มีโอกาสครั้งที่สอง!”
“ขอบคุณครับ”
ซูเย่ยิ้มและพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย
จุดประสงค์ของเขาคือการพูดคุยกับผู้บัญชาการ
เขตมหานครตะวันออก ผู้บัญชาการเจียงซาน เคยพบกันครั้งหนึ่งตอนที่เขาไปสำนักเมฆาคราม วันนี้เป็นเวลาที่จะได้พูดคุยกันดี ๆ แล้ว
“ต้องสวมหมวก VR ไหมครับ?”
ซูเย่เดินตามเกาหรงกวงออกไปและถามด้วยความสงสัย
“ไม่ต้อง”
เกาหรงกวงเอ่ยตอบกลับ
หลังจากออกจากทีมสืบสวนแล้ว ซูเย่ก็ขึ้นรถออฟโรดที่เกาหรงกวงเป็นผู้ขับเอง ไปจนสุดทางนอกเมือง
ไม่นานก็เข้าสู่เขตภูเขา
ถนนสายนี้ ไม่ใช่ทางเข้าดินแดนผูผามหานที
เขานั่งรถไปจนสุดทางขึ้นเขา และมาหยุดอยู่บนยอดเขาสูง
“เธอรอที่นี่ก่อน”
เกาหรงกวงเอ่ยบอกแล้วเดินลงไปตามลำพัง โดยเปิดนาฬิกามัลติฟังก์ชั่นบนข้อมือของเขา
จากนั้นไม่นาน ก็เกิดแผ่นดินไหวกะทันหัน
ครืน——
ซูเย่ตกใจและหันไปตรวจสอบทันที เห็นเพียงเกาหรงกวงเดินมาด้วยสีหน้าราบเรียบ
วินาทีต่อมา
พื้นราบที่ด้านบนของภูเขาเลื่อนลงไปด้านล่างทันทีราวกับลิฟต์ตัวหนึ่ง
หลังจากเลื่อนลงไปประมาณเจ็ดหรือแปดเมตร ทางเดินที่ค่อนข้างกว้างก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของซูเย่
“ขึ้นรถ”
เกาหรงกวงตะโกน จากนั้นก็กระโดดขึ้นนั่งบนที่นั่งคนขับและพาซูเย่ขับรถเข้าไปในส่วนลึก
เมื่อรถเข้าไปในทางกว้าง
พื้นดินที่เลื่อนลงมาก็เลื่อนสูงขึ้นไปเหมือนเดิม
“ทำไมถึงอยู่ในภูเขาล่ะครับ” ซูเย่ถามเอ่ยถาม
“ความลับ!”
เกาหรงกวงตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
พรึ่บ——
ในทางที่ค่อนข้างมืด จู่ ๆ ก็มีแสงไฟระยิบระยับส่องสว่างขึ้น ทำให้ทุกสิ่งสว่างขึ้นทันที
เมื่อเห็นทุกอย่าง ซูเย่พบว่าที่นี่เป็นส่วนที่ทันสมัยอย่างยิ่ง ทางกว้างทั้งหมดสร้างจากวัสดุไฮเทคที่ดูเหมือนอะลูมิเนียม
รถจอดลงที่ทางเข้า จากภายนอกดูเป็นสถานที่ที่ดูแปลกตา สถานที่ปลายทางเชื่อมนี้ ไม่ใช่ฐานทัพหรือป้อมปราการที่ดูทันสมัย แต่เป็นสถานที่เหมือนบ้านในชนบทที่สร้างเพื่อพักผ่อน
ที่นี่สามารถเห็นแสงตะวันได้อย่างชัดเจน
เปรียบเหมือนดินแดนแห่งความสุขที่ซ่อนอยู่ในหุบเขา มีแดดส่องประกายแผดจ้าจากบนท้องฟ้า ดอกไม้และต้นไม้ผลิบานรอบด้าน และมีป่าไผ่อยู่ไกลออกไป
พื้นที่ที่นี่มีขนาดใหญ่มาก ใหญ่พอที่จะสร้างเป็นเมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่ง
มีแม่น้ำกว้างประมาณสองเมตรไหลผ่านทุ่งหญ้าเขียวขจีที่มีเหล่านกน้อยสร้างรังอยู่บนต้นไม้ และดอกไม้ส่งกลิ่นหอมอบอวล
เมื่อมองผ่าน ๆ งดงามราวกับสวนดอกท้อที่บันทึกไว้ในตำราเรียน!
“ที่นี่คือที่ไหนเหรอครับ?”
ซูเย่มองไปที่สถานที่เบื้องหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ
“ลงมาสิ”
เกาหรงกวงเอ่ยบอก “ที่นี่ห้ามมีรถเข้าไป”
เมื่อลงจากรถ ซูเย่เดินตามเกาหรงกวงไปยังสวนดอกท้อเบื้องหน้า
ตามเส้นทางที่ปูด้วยแผ่นหิน เดินข้ามสะพานไม้เหนือแม่น้ำ และผ่านป่าดอกท้อที่เบ่งบานไปด้วยกลีบดอกไม้สีชมพู ในที่สุดก็มาถึงสถานที่ที่ดูทันสมัยมากแห่งหนึ่ง
นั่นก็คือฐานทัพ ยังคงทำจากวัสดุที่ดูทันสมัย
ซูเย่เอ่ยบอกจุดประสงค์ทันที
“แค่พืช?”
เจียงซานมองไปที่ซูเย่ ทันใดนั้นก็หัวเราะ “ฉันพอจะรู้จักเธออยู่บ้าง เธอเป็นคนฉลาดมาก บอกจุดประสงค์ที่แท้จริงมาเถอะ อย่าเสียเวลา”
“ครับ”
ซูเย่ยิ้มแผ่วเบา เขารู้ว่าคงจะไม่สามารถหลอกอีกฝ่ายได้อย่างแน่นอน และพูดอย่างตรงไปตรงมา “งั้นผมจะไม่พูดมากอีก เกี่ยวกับสถานการณ์ของแพทย์แผนจีนในตอนนี้ และเหตุใดถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คุณคงทราบดี สิ่งที่ผมต้องการทำก็คือ การรักษาชื่อเสียงของวงการแพทย์แผนจีน”
“ฉันรู้ว่าเรื่องนี้มีคนตั้งใจสร้างสถานการณ์อยู่เบื้องหลัง”
เจียงซานเอ่ยถามกลับทันที “แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับธุรกิจที่เธอต้องการจะคุยกับฉันยังไง”
“แม้ว่าพืชที่ผมต้องการจะอยู่ในดินแดนภูผามหานที แต่พวกมันก็คือส่วนผสมของยาจีนในโลกความเป็นจริง และผลมันดีกว่ายาสมุนไพรจีนในโลกความจริงมาก เรียกได้ว่าสรรพคุณทางยานั้นยอดเยี่ยมมาก!”
ซูเย่กล่าวตอบ
“จริงหรือ?” เจียงซานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“นี่เป็นผลจากการทดลองของผมเอง คุณน่าจะทราบแล้วจากการให้คนไปสืบเรื่องของผมในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้”
ซูเย่กล่าวพร้อมรอยยิ้มมุมปาก
เมื่อได้ยิน แววตาของเจียงซานสั่นไหวเล็กน้อย
เขาให้คนไปตรวจสอบซูเย่จริง ๆ
ไม่ใช่ว่าเขาสงสัยในตัวซูเย่ แต่หลังจากได้รับข่าวว่าซูเย่ต้องการคุยธุรกิจกับเขา เขาจึงส่งคนไปตรวจสอบว่าซูเย่ทำอะไรที่ไหนในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา
พบว่าซูเย่ได้ไปดินแดนภูผามหานที และยังไปตรวจโรคฟรีที่หมู่บ้านฉีเจี๋ยซุน
ในตอนแรก เขารู้สึกว่าตรวจโรคฟรีเป็นเรื่องปกติที่ซูเย่ทำในฐานะแพทย์แผนจีน และเขาไม่ได้มีข้อสงสัยใด ๆ
ตอนนี้เมื่อคิดเกี่ยวกับมันแล้ว ซูเย่ไปที่ตรวจโรคฟรีหลังจากที่เขาออกมาจากดินแดนภูผามหานที เพื่อทำการทดสอบยาสมุนไพร?
เมื่อคิดเช่นนี้ ใบหน้าของเจียงซานเริ่มขุ่นมัวเล็กน้อย เขารู้สึกว่าซูเย่เกินความคาดหมายของเขาไปมาก แล้วยังเรื่องสมุนไพรในดินแดนภูผามหานทีที่ทำให้เขายอมรับไม่ได้เล็กน้อย!
พวกเขาสำรวจดินแดนภูผามหานทีมานานหลายทศวรรษแล้ว แต่พวกเขาไม่เคยคิดที่จะใช้สมุนไพรในดินแดนภูผามหานทีเลย!
นี่เป็นความผิดพลาด!
ตอนรักษาอาการบาดเจ็บภายในให้เพื่อนร่วมทีม พวกเขาทั้งหมดได้รับการรักษาในโลกความจริง นอกจากหญ้าปราณแล้ว อย่างอื่นพวกเขาใช้สมุนไพรในโลกความเป็นจริงทั้งหมด
แต่ตอนนี้ซูเย่กลับบอกเขาเกี่ยวกับสรรพคุณของพืชในดินแดนภูผามหานที…
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]