เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 63

บทที่ 63 เด็กคนนี้เรียนรู้ได้รวดเร็วเกินไปหรือเปล่า

ณ ห้องตรวจคนไข้ ชายชราตบมือลงไปตามกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกง แต่แล้วเขาก็ได้พบว่าตนเองไม่ได้พกยามาด้วย

สีหน้าของชายชรายิ่งย่ำแย่กว่าเดิม

เขาหอบหายใจหนักหน่วง มองมาที่ซูเย่ด้วยแววตาแห่งความเจ็บปวด

“ช่วยฉันด้วย…”

ซูเย่รีบรุดทันที

เขาเข้าถึงตัวผู้ป่วยได้อย่างรวดเร็ว

“ตาข่ายครอบคลุมพื้นฟ้า เยียวยาความเจ็บปวด!”

ซูเย่ร่ายคาถาออกมาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของชายชรา ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็เริ่มตรวจสอบอาการเบื้องต้นของผู้ป่วยโดยทันที

ต่อให้เขายังไม่ได้ใบประกอบโรคศิลป์ ไม่สามารถวินิจฉัยโรคได้ด้วยตัวเองเพียงลำพัง แต่การช่วยชีวิตผู้คนนั้นสำคัญกว่า!

“คงต้องรีบรักษาแล้วล่ะ”

ดวงตาของซูเย่เป็นประกายวาวโรจน์

ในราชวังแห่งความทรงจำ ตำราแพทย์แผนจีนที่เกี่ยวข้องกับการรักษาโรคหอบหืดปรากฏขึ้นมาเบื้องหน้าเขาจำนวนหลายเล่ม

ซูเย่รีบเปิดดูวิธีรักษาอาการหอบหืดกำเริบอย่างเร่งด่วน!

ในตำราแพทย์แผนจีนเชื่อว่าการที่คนเรามีอาการหอบหืดกำเริบนั้น เป็นเพราะร่างกายมีพลังลมปราณอ่อนแอมากเกินไป

ด้วยเหตุนี้ ร่างกายจึงไม่สามารถปรับตัวได้กับอุณหภูมิรอบตัวที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ส่งผลให้การทำงานของปอดเกิดความขาดสมดุล ถ้ามีอาการกำเริบเรื้อรัง นั่นก็หมายความว่าพลังลมปราณ และธาตุหยินในร่างกายอยู่ในภาวะขาดพร่องจนน่าเป็นห่วง

และการขาดความสมดุลนั้นจะลุกลามไปที่ม้าม และไตเป็นลำดับต่อไป เมื่อการทำงานของม้ามขาดความสมดุล ก็จะนำมาสู่อาการที่หนักหน่วงมากขึ้น แต่สิ่งสำคัญก็คือมันอาจจะทำให้ไตได้รับความเสียหาย และไตก็เป็นอวัยวะหลักในการสร้างพลังลมปราณให้แก่ร่างกายนั่นเอง

แต่ความหนักหน่วงของอาการหอบหืดกำเริบนั้น สามารถแบ่งแยกออกได้หลายระดับ

ปัจจัยแรกซึ่งสำคัญที่สุดสำหรับการรักษาก็คือ ซูเย่ต้องแยกแยะให้ได้ว่าชายชรามีอาการอยู่ในระดับไหนกันแน่

“ผู้ป่วยหายใจลำบากแล้ว แสดงว่ามีอาการอยู่ในระดับหนักสุด!”

ซูเย่มองดูสถานการณ์ตรงหน้า ก่อนจะตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากคนไข้มีอาการหนักมาก หากซูเย่อาศัยโอกาสนี้รักษาคนไข้ไปก่อน เขามั่นใจว่าตนเองก็คงได้รับการอนุโลมกระมัง

ขั้นตอนต่อไปก็คือการแยกให้ได้ว่าชนิดของโรคหอบหืดนี้เป็นชนิดร้อนหรือเย็น

การตรวจสอบชีพจร ตรวจดูลิ้น ดวงตาและสีผิวของคนไข้ คือองค์ประกอบสำคัญที่จะช่วยให้ผู้เป็นแพทย์แผนจีนระบุได้ว่าสาเหตุของการกำเริบนั้น มาจากความร้อนหรือความเย็นกันแน่ และนั่นก็จะนำไปสู่วิธีการรักษาที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น

“ผู้ป่วยมีอาการไอ รู้สึกหนาว ไม่มีเหงื่อ ลิ้นเป็นฝ้าขาว มือเย็น เท้าเย็น ชีพจรลอย…”

“นี่คือโรคหอบหืดชนิดเย็น!”

เมื่อวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานเรียบร้อย ซูเย่ก็เริ่มคิดหาวิธีรักษาเป็นลำดับต่อไป

เขาเปิดดูวิธีการรักษาผู้ป่วยโรคหอบหืดกำเริบในตำราแพทย์โบราณอีกครั้ง

วิธีการรักษาคือต้องทำให้ปอดของผู้ป่วยมีความอบอุ่นมากขึ้น และขับไล่ความหนาวเย็นออกไปจากร่างกาย

ผู้ป่วยต้องรับประทานยาจีนตามตำรับที่มีชื่อว่าเสี่ยวชิงหลงทัง

“สูตรยาชนิดนี้สามารถรักษาผู้ป่วยโรคหอบหืดได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ซ้ำยังสามารถปรุงรสให้หอมหวาน ด้วยการใส่ขิง ตังกุย มาฮ่วง และดอกโบตั๋น เพื่อให้ง่ายต่อการรับประทานมากขึ้นได้อีกด้วย!”

ตำรับยาเสี่ยวชิงหลงทัง มีสรรพคุณช่วยขับเหงื่อเพื่อขจัดภาวะโรคภายนอก อุ่นปอดเพื่อสลายน้ำเสียตกค้าง ขับไล่เสมหะ และบรรเทาอาการไอ

ส่วนผสมที่ต้องใช้ประกอบไปด้วย : แปะก๊วยอบแห้ง มาฮ่วง ตงฮวาอบแห้ง ลูกหม่อนอบแห้ง โซวจี้…

ซูเย่รู้จักส่วนผสมทุกอย่างเป็นอย่างดี

แต่กว่าที่เขาจะต้มยาหม้อนี้เสร็จ มันก็คงสายเกินไป

อีกอย่าง กว่าที่ยาจะออกฤทธิ์ในตัวผู้ป่วย ก็ต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมง

ถึงชายหนุ่มจะมีคาถาเร่งเวลาช่วยลัดขั้นตอนกระบวนการต้มยาได้สำเร็จ แต่มันก็ยังช้าเกินไปอยู่ดี

ขณะนี้ ชายชราเริ่มมีสีหน้าเจ็บปวดทรมานมากขึ้นเรื่อย ๆ

ความสงสารปรากฏขึ้นในแววตาของซูเย่ และเขาก็ตัดสินใจทำตามความต้องการของตนเอง

“วิธีรักษาเฉพาะหน้าตอนนี้ มีแต่ต้องกดจุดลมปราณเท่านั้น!”

เมื่อคิดได้ดังนั้น ในราชวังแห่งความทรงจำก็ปรากฏบันทึกโบราณเกี่ยวกับตำแหน่งจุดลมปราณในร่างกายมนุษย์ขึ้นมาทันที

ชายหนุ่มไล่สำรวจดูรายชื่อของจุดลมปราณที่จะช่วยมอบความอบอุ่นให้กับปอด และขับไล่ความหนาวเย็นออกจากร่างกาย

ใช้เวลาเพียงพริบตาเดียว ซูเย่ก็ได้ชื่อของจุดลมปราณมาด้วยกันทั้งหมด 5 ตำแหน่ง

ประกอบไปด้วย จุดเล่ยเชว่ จุดฉื่อเสอ จุดซานจง จุดเฟยหยู และจุดติงชวน!

การกดจุดลมปราณทั้ง 5 ตำแหน่งนี้จะช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้กับปอด ขับไล่เสมหะและบรรเทาอาการหอบหืด แต่แล้วเขาก็นึกได้ว่าชายชรามีอาการไข้ร่วมด้วย ดังนั้น ซูเย่จึงค้นหาดูจุดลมปราณที่เกี่ยวข้องกับการบรรเทาลดไข้เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งจุด รวมทั้งหมดแล้วจึงเป็นจุดลมปราณ 6 จุด

เมื่อระบุตำแหน่งจุดลมปราณแต่ละแห่งบนร่างกายของชายชราได้อย่างแม่นยำ