เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 7

บท​ที่​ 7 เธอ​ไม่คู่ควร​กับ​ลูกสาว​ฉัน​ เลิกกัน​เถอะ​

ได้​พบ​กับ​คุณพ่อ​เร็ว​ขนาด​นี้​เลย​เหรอ​?

ซูเย่​หรี่ตา​ลง​ มัน​ช่วยไม่ได้​หาก​เขา​จะรู้สึก​ตื่นเต้น​และ​เป็นกังวล​เล็กน้อย​

การ​เจอ​หน้า​พ่อแม่​ของ​อีก​ฝ่าย​มักจะ​เป็นเรื่อง​ยาก​ที่​ต้อง​ผ่าน​ไป​ให้ได้​เสมอ​

แต่​ฉัน​ไม่คิด​ว่า​จะเกิดขึ้น​ปุบปับ​แบบนี้​ มัน​ไม่ปกติ​แล้ว​

เขา​ตอบกลับ​พร้อม​รอยยิ้ม​ “ได้​ครับ​!”

ซูเย่​ขึ้นรถ​ไป​ตาม​การ​ชักชวน​ของ​อีก​ฝ่าย​ รถ​ได้​ขับ​ออกจาก​เขต​มหาวิทยาลัย​ไป​ยัง​บ้านพัก​ส่วนตัว​สุด​หรูหรา​ข้าง​ทะเลสาบ​ใจกลางเมือง​จี้หยาง​

พวกเขา​ก้าว​ลง​จาก​รถ​ บรรยากาศ​เงียบสงัด​ ทิวทัศน์​ที่​งดงาม​ และ​อากาศ​บริสุทธิ์​

ทั้งสอง​นั่งลง​บน​เก้าอี้​ข้าง​ทะเลสาบ​

“เธอ​ไม่คู่ควร​กับ​ลูกสาว​ฉัน​ เลิกกัน​เถอะ​” ชาย​วัยกลางคน​มองหน้า​ซูเย่​และ​กล่าว​ด้วย​ใบหน้า​ไร้อารมณ์​

ซูเย่​หน้า​นิ่ง​ไป​ จากนั้น​ก็ได้​ยิ้ม​กว้าง​

คิด​แล้ว​เชียว​ว่า​เขา​ไม่ได้​มีเจตนา​ดี​!

“คุณ​รู้จัก​ผม​เหรอ​?”

ไป๋​ผู้​พ่อ​พยักหน้า​และ​กล่าว​ “ฉัน​ตรวจสอบ​มาแล้ว​เมื่อเช้านี้​”

“รวมถึง​ชื่อเสียง​ที่​โด่งดัง​ที่สุด​ ใน​ฐานะ​ของ​ผู้ฝึก​ปราณ​”

ซูเย่​รู้สึก​แปลกใจ​ ไป๋​ผู้​พ่อ​เป็น​คนธรรมดา​ที่​รู้​ถึงการ​มีอยู่​ของ​ผู้ฝึก​ปราณ​ …ดูเหมือน​อีก​ฝ่าย​จะไม่ใช่คนธรรมดา​เสีย​ทีเดียว​!

“แปลกใจ​เหรอ​? ด้วย​ตำแหน่ง​ของ​ฉัน​แล้ว​ เรื่อง​ของ​ผู้ฝึก​ปราณ​ไม่ใช่เรื่อง​ลับ​อะไร​เลย​”

“หาก​คิด​ว่าการ​ที่​เป็น​ผู้ฝึก​ปราณ​และ​เป็น​ลูก​รัก​สวรรค์​แล้​วจะ​คู่ควร​กับ​ลูกสาว​ฉัน​ล่ะ​ก็​ เธอ​คิด​ตื้น​เกินไป​”

“รู้​หรือเปล่า​ว่า​เหล่า​เศรษฐี​คิด​อย่างไร​กับ​ผู้ฝึก​ปราณ​” ไป๋​ผู้​พ่อ​ถามด้วย​รอยยิ้ม​

“ผม​ก็​อยากรู้​เหมือนกัน​ครับ​” ซูเย่​ยิ้ม​ตอบ​

“แรกเริ่ม​พวกเขา​ก็​รู้สึก​กลัว​ แต่​ภายหลัง​ก็​พบ​ว่า​พวก​เธอ​ทำ​อะไร​คนธรรมดา​ไม่ได้​ และ​มัน​ก็​ไม่สำคัญ​ด้วย​ ใน​สายตา​ของ​พวกเขา​ ผู้ฝึก​ปราณ​ก็​แค่​พวก​เห็นแก่ตัว​”

รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​ของ​ไป๋​ผู้​พ่อ​กลาย​เป็นการ​เยาะเย้ย​ “สิ่งที่​พวก​เธอ​ทำ​ การต่อสู้​ที่​แลก​มาด้วย​ชีวิต​ สุดท้าย​ก็​ทำ​เพื่อ​เงิน​ ดังนั้น​มัน​ก็​เหมือนกับ​มาอยู่​ใน​กำมือ​และ​เป็น​ของเล่น​เศรษฐี​ แน่นอน​ว่า​รวม​ฉัน​ด้วย​”

ซูเย่​ยังคง​ยิ้ม​อยู่​และ​ถามกลับ​ “คุณ​เข้าใจ​ว่า​เป็น​แบบ​นั้น​เหรอ​ครับ​?”

“ใช่ ฉัน​เอง​ก็​มีฐานะ​ ถ้าเธอ​อยาก​จะตรวจสอบ​ดู​ก็ได้​” ไป๋​ผู้​พ่อ​นั่ง​เอนหลัง​และ​มอง​ซูเย่อ​ย่าง​เหยียดหยาม​

รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​ซูเย่​ได้​หาย​ไป​ และ​กล่าว​ขึ้น​อย่าง​จริงจัง​ว่า​ “คุณ​เข้าใจผิด​แล้ว​”

“ตั้งแต่​เมื่อไร​ที่​พวกเรา​ใช้พลัง​เพื่อ​เงิน​?”

“ผู้ฝึก​ยุทธ์​ไม่ยอม​แลก​ชีวิต​กับ​เงิน​หรอก​ สิ่งที่​พวกเรา​ต้องการ​คือ​การ​เพิ่ม​ความ​แข็งแกร่ง​ และ​หาก​มีพลัง​มาก​เท่าไร​ก็​ยิ่ง​มีความรับผิดชอบ​มากขึ้น​”

“คุณ​คง​ไม่ได้คิด​ว่า​เรา​ต่อสู้​เพื่อ​ตัวเอง​อย่าง​เดียว​ใช่ไหม​?”

“ผู้ฝึก​ยุทธ์​ที่​แท้จริง​ไม่ใช่ผู้​เห็นแก่ตัว​ พวกเรา​ทำ​เพื่อ​ประเทศชาติ​ เพื่อ​ผู้คน​นับ​ล้าน​ ไม่ใช่เพื่อ​เศรษฐี​ไม่กี่​คน​”

“ไม่ใช่แค่​เหล่า​ผู้ฝึก​ยุทธ์​ แต่​ทั้ง​ทหาร​ ครูบาอาจารย์​ และ​ผู้คน​อีก​มากมาย​ที่​ทำ​เพื่อ​ประเทศชาติ​”

“พวก​เศรษฐี​ก็​เป็น​แค่​คน​ที่​โชคดี​ใน​กลุ่ม​ของ​คน​นับ​พัน​ล้าน​”

“ถูกต้อง​แล้ว​ ฉัน​นับถือ​เธอ​เป็นอย่างมาก​” ไป๋​ผู้​พ่อ​ปรบมือ​ชื่นชม​ แต่​ยังคง​ถามต่อ​อย่าง​ไร้อารมณ์​ “แล้ว​มัน​เป็น​อย่างไร​เหรอ​? ฉัน​พูดความจริง​ ผู้​ที่​ได้​ใช้ชีวิต​อย่าง​ยั่งยืน​ มีจุดยืน​ที่​สูงส่ง ก็​ยังคง​เป็น​เหล่า​เศรษฐี​ที่​มีจำนวน​ไม่กี่​คน​ พวกเขา​ได้​ดื่มด่ำ​กับ​ชีวิต​ใน​แบบ​ที่​เธอ​ไม่คิดไม่ฝัน​”

“จะยั่งยืน​แค่​ไหน​เชียว​? ยาวนาน​เท่าไร​ถึงจะเรียก​ว่า​ความสุข​? แล้​วจะ​มีประโยชน์​อะไร​ต่อ​บ้านเมือง​บ้าง​?”

ซูเย่​มองดู​สายลม​และ​คลื่น​น้ำ​ใน​ทะเลสาบ​ แล้ว​กล่าว​ขึ้น​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ “ผู้คน​ตามหา​ทรัพย์สิน​เหมือน​สัตว์​ตาม​หาอาหาร​ ถ้าทำ​เพื่อ​เงิน​อย่าง​เดียว​จะต่าง​อะไร​กับ​สัตว์​ เป็นได้​แค่​เพียง​ทาส​ของ​เงิน​”

“เปรียบ​ได้​เหมือนกับ​ยอด​คลื่น​ อยู่​ใน​จุด​ที่​สูงสุด​ได้​เพียง​ชั่วคราว​ และ​แล้วก็​หาย​ไป​จาก​ประวัติศาสตร์​”

“พุทธศาสนา​กล่าวถึง​ความ​ไม่เที่ยง​ แต่​ภายใน​ความ​ไม่ยั่งยืน​นั้น​มีผู้คน​มากมาย​ที่​ทำ​สิ่งต่าง ๆ​ ด้วยใจ​ สร้าง​ความ​สงบสุข​ให้​กับ​ประเทศ​ เสริมสร้าง​ความ​แข็งแกร่ง​และ​รากฐาน​ของ​ชาติ​ให้​มั่นคง​ และ​สืบทอด​ต่อกัน​มาให้​ผู้คน​ในอนาคต​มีชีวิต​ที่​สบาย​”

“หัวใจ​ของ​พวกเขา​นั้น​ยั่งยืน​ และ​คงอยู่​คู่​ประวัติศาสตร์​ไป​อย่าง​ยาวนาน​”

“เกิด​เป็น​มนุษย์​ทั้งที​ก็​ควรจะ​ทำ​อะไร​ดี ๆ​ บ้าง​ ไม่ใช่ทำ​เพื่อ​เงิน​และ​ความสุข​ส่วน​ตัวอย่าง​เดียว​ใช่ไหม​ครับ​? คุณ​ลุง​”

ซูเย่​ยิ้ม​และ​สบตา​ไป๋​ผู้​พ่อ​

ภาพ​ของ​บุคคล​ใน​ประวัติศาสตร์​นับไม่ถ้วน​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​หัว​ของ​เขา​

เขา​เคย​ได้​พบ​เจอ​กับ​ผู้​กล้า​และ​เที่ยงธรรม​มาแล้ว​มากมาย​

ฮั่วชวี่​ปิ้ง​ เย​ว่เฟย……​

มีผู้คน​นับ​ล้าน​ที่​ยอม​เสียสละ​ชีวิต​เพื่อ​ความสงบ​ของ​ชาติ​

นั่น​คือ​สิ่งที่​มนุษย์​ควรจะเป็น​!

อย่างไรก็ตาม​ไม่ช้าหรือ​เร็ว​ความตาย​ก็​จะมาถึง มัน​คุ้มค่า​ที่จะ​ใช้ชีวิต​โดย​เสียสละ​ให้​ผู้อื่น​!

มีชีวิต​อยู่​สัก​ร้อย​ปี​ก็​เพียง​พอแล้ว​ อย่า​โลภ​ไป​กว่า​นี้​เลย​

มัน​ดูเหมือน​เป็น​สิ่งที่​น่า​ดื่มด่ำ​ แต่​แท้จริง​แล้วก็​เป็น​เพียง​ทาส​ให้​กับ​ทรัพย์สิน​และ​วัตถุ​

ไป๋​ผู้​พ่อ​มอง​ซูเย่​ด้วย​ความแปลกใจ​ แล้ว​กล่าว​ออกมา​พร้อม​หัวเราะ​ “ดูเหมือน​เธอ​จะโดน​ล้างสมอง​ไป​แล้ว​นะ​ มีแต่​ความกล้า​อย่าง​เดียว​ ฟังแล้ว​รู้สึก​น่าขำ​”

“เมื่อไร​ที่​เธอ​เข้าสู่​สังคม​ผู้ใหญ่​แล้ว​ เธอ​จะเข้าใจ​ที่​ฉัน​พูด​”

“เมื่อไร​ที่​คุณ​กลายเป็น​เพียง​ประวัติศาสตร์​ คุณ​จะเข้าใจ​ที่​ผม​พูด​”

ซูเย่​สวน​กลับ​พร้อม​รอยยิ้ม​ “อุดมการณ์​ของ​ผม​นั้น​มีเพียงแค่​การ​ได้​ทำให้​โลก​นี้​สว่างไสว​และ​อบอุ่น​ขึ้น​”

“เธอ​ยัง​ไม่ได้​ก้าว​เข้าสู่​สังคม​เลย​ แล้ว​เธอ​จะได้​รู้​ว่า​มัน​โหดร้าย​กว่า​ที่​คิด​เมื่อ​เธอ​เรียนจบ​ ตอนนี้​เธอ​ยัง​เป็น​เพียง​นักศึกษา​”

ร่องรอย​ของ​ความผิดหวัง​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​ไป๋​ผู้​พ่อ​ “จาก​บทสนทนา​ที่ผ่านมา​ ฉัน​มั่นใจ​แล้ว​ว่า​เธอ​ไม่คู่ควร​กับ​ลูกสาว​ของ​ฉัน​ เลิกกัน​เถอะ​”

“แล้ว​ผม​ต้อง​เป็น​แบบ​ไหน​ถึงจะคู่ควร​เหรอ​ครับ​?” ซูเย่​เอนหลัง​ ถามด้วย​ความสงสัย​

“อย่าง​น้อย​ก็​มีเงิน​สัก​พัน​ล้าน​ ไม่ใช่เป็น​แค่​ผู้ฝึก​ยุทธ์​” ไป๋​ผู้​พ่อ​ตอบกลับ​

“สุดท้าย​ก็​สน​แต่​เรื่อง​เงิน​” ซูเย่​ยิ้ม​

“ลูกสาว​ฉัน​เก่ง​ไหม​?”

“มาก​เลย​ครับ​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]