เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 93

บทที่ 93 เรื่องซุบซิบในโรงพยาบาล

เช้าวันเสาร์ หยางเหวินป๋อซึ่งอาศัยอยู่ในหอพักของคณะอาจารย์กำลังจะขับรถออกไปซื้อของกิน

แต่ปรากฏว่าเมื่อจอดรถในเขตชุมชน ผู้เป็นคณบดีก็พบว่าลมยางที่เติมไปเมื่อคืนนี้กลับถูกปล่อยออกมาอีกแล้ว

“อีกแล้วเหรอ!”

สีหน้าของหยางเหวินป๋อเปลี่ยนแปลงไปเมื่อวิ่งไปดูล้อยางทั้งสองฝั่งของรถยนต์

เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ด้วย

ลมยางล้อรถของเขาถูกปล่อยออกไปหมดทั้งสี่ข้าง

“คราวนี้คงปล่อยผ่านไม่ได้แล้วสินะ”

“ฉันจะต้องตามหาตัวคนทำให้ได้!”

หยางเหวินป๋อคำรามออกมาด้วยความโกรธแค้น

นี่คือครั้งแรกที่เขาถูกท้าทายโดยไม่เกรงกลัวอำนาจความเป็นคณบดีในมหาวิทยาลัย

ตั้งแต่ตอนที่รู้ว่ารถยนต์ถูกปล่อยลมยางเมื่อคืน หยางเหวินป๋อก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา เพราะกล้องวงจรปิดที่อยู่ในลานจอดรถถึงสองตัวนั้น ต่างก็ใช้งานไม่ได้อย่างกะทันหัน

หยางเหวินป๋อคิดว่าเมื่อเหตุการณ์ผ่านไปแล้ว ตนเองจะไม่คิดอะไรมากอีก แต่ที่ไหนได้ ความโกรธแค้นที่สะสมมาตลอดทั้งคืน กลับถูกระบายออกในเช้าวันนี้หมดสิ้น

“อย่าให้ฉันรู้นะว่าใครเป็นคนทำ!”

หยางเหวินป๋อยืนตะโกนอยู่ในลานจอดรถ

“ปล่อยลมยางที่มหาลัยยังพอทน แต่นี่กล้ามาปล่อยถึงที่พักของฉัน มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือไง?”

“อย่าเที่ยวข่มเหงคนอื่นให้มากเกินไปนะโว้ยย!”

เสียงคำรามของหยางเหวินป๋อดังกึกก้องเขตชุมชน

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นต่างก็ชะโงกหน้าออกมาดูด้วยความแปลกใจ

ขณะนี้เป็นเวลา 7:30 น.

ห้องตรวจคนไข้ของแผนกแพทย์แผนจีนอยู่บนชั้นสามของโรงพยาบาลจี้หยาง

หลี่เคอหมิงกับซูเย่มาถึงที่โรงพยาบาลตั้งแต่เช้า

นี่คือครั้งแรกที่ซูเย่ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ในฐานะผู้ช่วยแพทย์แผนจีน

แต่มันยังเช้าเกินไป

ในโถงทางเดินที่ชั้นแรก มีคนไข้มาลงทะเบียนรอรับการรักษาเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

“ถ้าวันนี้มีคนไข้อยากฝังเข็ม เดี๋ยวฉันจะสอนการฝังเข็มขั้นพื้นฐานให้เธอได้รู้เอง”

หลี่เคอหมิงหันมาพูดกับซูเย่ระหว่างโดยสารลิฟต์ขึ้นไปสู่ชั้นบน

“เธอได้อ่านตำราเกี่ยวกับการฝังเข็ม และการรมยามาบ้างหรือยัง?”

เขาไม่รู้ว่าซูเย่อ่านหนังสือมามากมายขนาดไหน และจดจำข้อมูลในตำราเล่มไหนได้บ้าง แต่เท่าที่รู้ก็คือ ซูเย่เคยบอกว่าตนเองอ่านตำราพื้นฐานทางการแพทย์แผนจีนครบถ้วนทั้ง 50 เล่มแล้ว

“ผมอ่านมาแล้วครับ” ซูเย่พยักหน้าหนักแน่น “และก็จำทุกอย่างได้ขึ้นใจแล้ว”

ศาสตร์แห่งการฝังเข็ม และการรมยาคือสิ่งที่ชายหนุ่มอยากศึกษามาตลอด

“หืม?” หลี่เคอหมิงมีดวงตาเป็นประกายแวววาว

ตำราการฝังเข็ม และการรมยาไม่นับว่าเป็นหนังสือที่มีความหนามากเท่าไหร่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]