เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 99
บทที่ 99 เป้าหมายคือการทำให้วงการแพทย์แผนจีนแปดเปื้อน!
“ค่ายกลนี้สามารถทำให้พวกมันหนีไปไม่ได้?”
ระหว่างทางที่ขี่ดาบไป ชายวัยกลางคนที่มีเคราและมีกระแสพลังปราณรอบกายที่อยู่ตรงกลางได้เอ่ยปากถาม
“ฉันได้ยินมาว่าค่ายกลนี้ถูกส่งมาจากเด็กใหม่ขั้นสาม ฉันก็ไม่รู้ว่ามันมีประสิทธิภาพแค่ไหน”
ชายร่างกำยำเล็กน้อยส่ายศีรษะเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เชื่อในค่ายกลนี้สักเท่าไหร่
“ถ้ามันไม่ได้ผลเลย เบื้องบนคงไม่ส่งต่อมาให้เรา”
ชายชราร่างผอมบางที่ดูกระฉับกระเฉงยิ้มแย้มพลางเอ่ยขึ้น “คราวนี้ เบื้องบนตั้งใจจะถอนรากถอนโคนพวกมันให้หมดไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่ส่งเรามาพร้อมกัน
“ยังไงก็ห้ามประมาท”
ชายวัยกลางคนที่ไว้เครา ได้ส่ายศีรษะอย่างเคร่งขรึมพร้อมกับกล่าวขึ้น “ถึงแม้เราจะมีฝีมือกันพอตัว แต่การเข้าสู่พื้นที่ระดับสี่ ย่อมได้พบกับสถานการณ์ที่ไม่อาจคาดคิด อาจจะไม่ถึงชีวิต แต่ก็อาจได้รับบาดเจ็บบ้าง”
“ได้รับบาดเจ็บในเขตระดับสี่?”
ชายชราร่างเล็กเม้มปากแล้วเอ่ยตอบ “ถ้าเป็นเช่นนั้นคงถูกหัวเราะเยอะจนฟันหักแน่แล้ว”
อีกสองคนยิ้มอย่างมั่นใจ
ระหว่างที่พูดคุยกัน ทั้งสามรีบตรงเข้าไปในพื้นที่ระดับสี่ทันที
เมื่อเข้าสู่พื้นที่ระดับที่ 4 ทันใดนั้นชั้นพลังงานที่ดูแหลมคมก็ปะทุขึ้นรอบตัวทั้งสามราวกับว่ามีการติดตั้งใบพัดจรวด ห่อหุ้มพวกเขาทั้งสามไว้อย่างสมบูรณ์ มันคือรัศมีดาบ!
แสงดาบที่ส่องประกายระยิบระยับผ่านทุกที่ที่พวกเขาเดินไป
ทันทีที่ทั้งสามเข้าสู่พื้นที่ระดับสี่ มอนสเตอร์จำนวนมากก็วิ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งจากด้านหน้าทันที ทว่าพวกมันไม่มีแม้แต่โอกาสในการแตะต้องตัวพวกเขาทั้งสามด้วยซ้ำ พวกมันถูกฆ่าด้วยด้วยรัศมีดาบอันแหลมคมรอบ ๆ ตัวพวกเขาทั้งสามราวกับเนื้อในเครื่องบด!
ไม่นานนัก ทั้งสามก็ตรงเข้าไปถึงจุดที่มนุษย์กิ้งก่าหกตนอยู่ และก่อนที่มนุษย์กิ้งก่าจะทันได้ตอบสนองอะไร พวกเขาทั้งสามพลันเริ่มวางค่ายกลธาตุไม้ขนาดใหญ่จากสามมุมพร้อม ๆ กันด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงกลัวทันที
อีกด้านหนึ่ง มนุษย์กิ้งก่าหกตนรู้สึกถึงพลังอันทรงพลังที่เล็ดลอดออกมาจากพวกเขาทั้งสามคน พวกมันจึงไม่มีความคิดที่จะต่อสู้กับทั้งสามคนเลยแม้แต่น้อย หากแต่หันไปเตรียมวางค่ายกลหลบหนีโดยไม่รอช้า!
แสงสีเหลืองเปล่งประกายเจิดจ้า ปรากฏภาพค่ายกลที่ซับซ้อนอย่างยิ่งบนพื้นดิน โดยมีมนุษย์กิ้งก่าหกตนยืนอยู่ด้านข้าง
“เริ่มค่ายกล!”
ชายวัยกลางคนผู้ไว้เคราส่งเสียงอย่างเย็นชา และทั้งสามก็โคจรพลังงานปราณเข้าที่ใต้เท้าของพวกเขาพร้อมกัน
ด้วยการโคจรพลังปราณจำนวนมหาศาล ค่ายกลธาตุไม้ที่เพิ่งถูกจัดวางพลันส่องสว่างเป็นแสงสีเขียวทันที
เมื่อจ้องมองดูอย่างละเอียดไปที่มัน จะพบว่าภายในขอบเขตที่ปกคลุมไปด้วยค่ายกลนี้ พื้นดินกลายเป็นต้นอ่อนโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน และค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเติบโตอย่างรวดเร็วกลายเป็นเถาวัลย์
ทุกที่ที่เถาวัลย์เลื้อยผ่านไป ลำแสงสีเหลืองทั้งหมดบนพื้นดินจะถูกผูกไว้ และภายใต้พันธนาการของเถาวัลย์เหล่านี้ ค่ายกลธาตุดินของมนุษย์กิ้งก่าพลันถูกรบกวน ก่อนที่พลังปราณของมันจะสลายไป!
พวกมนุษย์กิ้งก่าฉายแววความหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด
ในตอนนี้ที่กำลังจะวิ่งหนี แต่กลับพบว่าตัวเองถูกพันธนาการไว้อยู่กับที่เดิม และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย
“ได้ผลดีขนาดนี้เลยรึ”
ชายชราร่างเล็กเอ่ยอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นผลลัพธ์ที่ได้
ผลของค่ายกลนี้ มันได้ผลดีผิดจากที่เขาคาดไว้ไม่น้อย มันไม่เพียงแต่ทำลายค่ายกลหลบหนีของมนุษย์กิ้งก่าเหล่านี้เท่านั้น แต่มันยังผูกมัดมนุษย์กิ้งก่าเหล่านี้ไว้ทั้งหมดด้วย ซึ่งทำให้พวกมันไม่สามารถหลบหนีได้
“ใช้ได้ผลก็ดีแล้ว ไม่ได้มาเสียเที่ยว ลงมือ!”
ด้วยคำสั่งจากชายวัยกลางคนที่มีกระแสปราณรอบกาย ทั้งสามพลันรีบพุ่งเข้าไปในค่ายกล
เมื่อชัดดาบออกมาพลันมีเสียงหวีดแหลมคม เปลี่ยนมนุษย์กิ้งก่าทั้งหกตนให้กลายเป็นซากร่างไร้ชีวิต!
“แล้วกองทัพมอนสเตอร์พวกนี้ล่ะ?”
ชายชราร่างเล็กเอ่ยถาม
“ฆ่า! ฆ่าให้มากที่สุด!”
ชายวัยกลางคนพูดอย่างสงบนิ่ง
ทันใดนั้น ทั้งสามคนก็ขี่ดาบของพวกเขา และพวกมันก็พุ่งผ่านพื้นที่ระดับสี่ด้วยความเร็วที่เร็วมาก
ทุกที่ที่บินผ่าน พลันมีสายเลือดรินไหล
ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสามคนที่กำจัดมอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ ๆ ได้รวมตัวกันเหนือท้องฟ้านอกป่าหินที่อยู่ลึกเข้าไปในพื้นที่ระดับสี่
“เคลียร์พื้นที่ส่วนนี้ก่อน มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด มอนสเตอร์เหล่านี้ไม่ได้ตกอยู่ในความบ้าคลั่งจริง ๆ ดูเหมือนว่าพวกมันแค่ได้รับผลกระทบจากอิทธิพลบางอย่างเท่านั้น”
ชายวัยกลางคนผู้มีกระแสปราณรอบกายกำลังอยู่บนดาบของเขา พร้อมกับเหลือบมองไปยังป่าหินเบื้องล่าง “ตามข้อมูลที่ได้รับมา หินสีเขียวที่ทำให้รู้สึกเลือดเดือดพล่านนั่น น่าจะอยู่ด้านล่าง”
ทั้งสามทะยานเข้าไปในป่าหิน และได้ขุดเจอแร่หินสีเขียวเรืองรองจากพื้นดิน ดังนั้นจึงนำมันกลับไปเพื่อทำการวิจัยทันที
……
ที่แห่งหนึ่ง
ในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์
ชายวัยกลางคนสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวผู้มีผมยาวเป็นลอนธรรมชาติ เดินออกจากห้องวิจัยอย่างรวดเร็วขณะพลิกดูสมุดบันทึก
“หลี่จื้อหง”
ทันใดนั้นมีเสียงเรียกดังลอยมา ดูเหมือนชายวัยกลางคนจะไม่ได้ยินจึงเดินต่อไปอย่างรวดเร็ว
“หลี่จื้อหง!”
เสียงเดิมยังคงร้องเรียก แต่ชายวัยกลางคนยังคงไม่หยุดฝีเท้า ราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ขณะเดิน
พลั่ก!
ชายวัยกลางคนได้เดินชนกับใครบางคนและหยุดฝีเท้าลงในที่สุด
“หลี่จื้อหง!!”
คนที่ถูกชนจ้องไปที่ชายวัยกลางคนผมหยิกที่อยู่เบื้องหน้าเขาและเรียกชื่ออีกฝ่าย
“ครับ?”
ชายวัยกลางคนผมหยิกเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนบังอยู่เบื้องหน้าด้วยความฉงนใจ
ชายคนนั้นสวมชุดลำลองผู้มีเคราสีดำแซมขาวบนใบหน้าที่ดูเป็นผู้มีวุฒิภาวะ ทำให้ผู้มองสัมผัสได้ในครั้งแรกว่าเขาเป็นบุคคลที่น่านับถือเป็นพิเศษ
“คุณคือ?”
ชายวัยกลางคนผมหยิกเจ้าของนามหลี่จื้อหงเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ฉันคือใครไม่สำคัญ”
ผู้เป็นแขกปริศนาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “สิ่งสำคัญคือเราทั้งคู่ไม่เชื่อในศาสตร์แพทย์แผนจีน และฉันก็ได้ยินมาว่าการทดลองของคุณประสบความสำเร็จ?”
“ใช่ครับ!”
ทันทีที่พูดถึงการทดลอง หลี่จื้อหงก็เบิกตาโพลง พูดอย่างตื่นเต้น “ผมทำการทดลองแบบ double-blind ในการฝังเข็มและรมควัน ผลการทดลองพบว่าการฝังเข็มเป็นยาหลอกจริง ๆ! ยาจีนเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ!”
“มันเป็นเรื่องโกหกจริง ๆ!”
แขกปริศนากล่าวด้วยน้ำเสียงชิงชัง “ฉันติดตามคุณมานานแล้ว รวมถึงการทดลองของคุณด้วย”
เมื่อพูดถึงจุดนี้ ผู้เป็นแขกยื่นมือออกไปจับมือกับหลี่จื้อหง
“บอกตามตรง ฉันติดตามคุณตั้งแต่คุณสร้างเว็บไซต์ฮวาเซียงเก๋อ*[1]”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นหลี่จื้อหงพลันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ฮวาเซียงเก๋อเป็นเว็บไซต์สืบค้นข้อมูลทางการแพทย์สมัยใหม่ที่เขาก่อตั้งขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยอุทิศให้กับการเผยแพร่ความรู้ทางการแพทย์สมัยใหม่ เพราะเขามองว่าแพทย์แผนจีนคือวิทยาศาสตร์เทียม
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้มาเพื่อขอพื้นที่โฆษณาบนเว็บไซต์หรอกนะ”
ผู้เป็นแขกยิ้มพลางส่ายศีรษะ “ถึงฉันจะไม่ได้เรียนแพทย์ แต่ฉันรู้ว่าแพทย์มีวินัยที่เข้มงวดมาก ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลว่าฉันให้คุณทำในสิ่งที่คุณไม่ชอบ”
“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมกำลังทำการทดลองนี้?”
หลี่จื้อหงคิดว่าเขาไม่เคยพูดถึงการทดลองนี้กับชายที่อยู่เบื้องหน้าเขาเลย แล้วอีกฝ่ายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ทำไมถึงปรากฏตัวในตอนที่การทดลองของเขาประสบความสำเร็จ?
“อย่างที่ฉันพูด ฉันติดตามคุณมาเป็นเวลานาน ตั้งแต่คุณก่อตั้งเว็บไซต์สมัยที่คุณกำลังเรียนอยู่”
ผู้เป็นแขกกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมฉันถึงสนใจการทดลองของคุณ เหตุผลนั้นง่ายมาก เพราะฉันเกลียดแพทย์แผนจีน และพ่อแม่ของฉันก็คือเหยื่อของยาจีนลวงโลก!”
“ผมเข้าใจแล้ว”
หลี่จื้อหงพยักหน้าอย่างเข้าใจและกล่าวตอบ “ผมเห็นใจในสิ่งที่คุณต้องประสบพบเจอมา แต่ตอนนี้ผมยุ่งมาก ถ้าคุณไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ผมขอตัวไปก่อน”
เมื่อพูดจบก็เตรียมตัวออกเดินทาง ด้วยตัวเขายังคงระวังบุคคลที่ปรากฏตัวต่อหน้าอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยผู้นี้
“สองล้าน”
อีกฝ่ายโพล่งขึ้นมา “เหรียญสหรัฐ!”
“คุณหมายถึงอะไร?”
หลี่จื้อหงหยุดฝีเท้าพร้อมกับหันกายกลับมาและขมวดคิ้ว
“ฉันต้องการให้คุณเผยแพร่ผลการทดลองของคุณ และฉันสามารถให้เงินคุณสองล้านเหรียญ”
เขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “ฉันมีคำขอเดียวเท่านั้น ทำให้เรื่องนี้ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะทำได้!”
“เหตุผลที่คุณทำแบบนี้คืออะไร?”
หลี่จื้อหงรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
ผลลัพธ์ของการทดลองของเขา เขาตั้งใจจะประกาศให้สาธารณชนทราบอยู่แล้ว ทำไมอีกฝ่ายถึงให้เงินเขา 2 ล้านเหรียญเพื่อให้เขาทำเรื่องนี้ให้กระแส?
“เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นถูกหลอก!”
อีกฝ่ายพูดอย่างขุ่นเคือง “เพื่อให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของหมอจีนพวกนั้น ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนรักความสงบ แต่เรื่องนี้กระทบต่อชีวิตและสุขภาพของคนจีนหลายร้อยล้านคน ฉันจึงเต็มใจมอบเงิน 2 ล้านดอลลาร์สหรัฐเพื่อช่วยคุณ!”
“จุดประสงค์ของฉันมีเพียงหนึ่งเดียว ยิ่งเป็นกระแสยิ่งดี ฉันต้องการให้คนทั่วโลกรู้ว่ายาจีนเป็นของปลอม โดยเฉพาะรายการ ‘อนาคตแพทย์แผนจีน’ ที่ผ่านมานั้นไร้สาระสิ้นดี!”
“ผมเห็นด้วยกับคำพูดของคุณ”
หลี่จื้อหงหายใจเข้าลึกและพูดด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยความจริงจัง “ในแง่ของการต่อต้านการแพทย์แผนจีน ผมสามารถถือว่าคุณเป็นพวกเดียวกัน แต่การกระทำเล็กน้อยของคุณทำให้ผมรู้สึกเหมือนคุณกำลังพยายามติดสินบนผม ..ซึ่งผมไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้”
อันที่จริง หัวใจของเขาสั่นคลอนกับผลประโยชน์ที่จะได้เพราะนี่เป็นโอกาสที่ดีในการสร้างชื่อให้ตัวเขาและสร้างชื่อให้กับเว็บไซต์ฮวาเซียงเก๋อ
“นี่ไม่ใช่สินบน”
ผู้มาเยี่ยมส่ายหัวทันทีและกล่าวขึ้น “จุดประสงค์ในการให้เงินคุณก็แค่เพื่อให้คุณจัดการเรื่องนี้ได้ดีขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม มันไม่ง่ายเลยที่จะเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของวงการแพทย์แผนจีน กลุ่มผลประโยชน์ที่อยู่เบื้องหลังมีมากเกินไป ถ้าไม่ใช่คนใจแข็งอย่างคุณคงทำไม่ได้”
หลี่จื้อหงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดพร้อมกับถอนหายใจ
“อันที่จริง ผมจะทำแบบนั้นอยู่แล้วแม้ว่าคุณจะไม่ให้เงินผม ดังนั้นผมจะผิดต่อมโนธรรมของตัวเองในเรื่องนี้ไม่ได้”
ผู้มาเยี่ยมยิ้มเล็กน้อย เขาจับสังเกตได้ว่าหลี่จื้อหงกำลังเอนเอียง
“ฉันจะโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของคุณ”
อีกฝ่ายตบไหล่หลี่จื้อหงเบา ๆ
“ครับ”
หลี่จื้อหงพยักหน้าและจากไปอย่างรวดเร็ว เขากำลังจะจัดเรียงข้อมูลการทดสอบของเขา
เว็บไซต์ของเขามีมูลค่าหลายร้อยล้าน แต่นั่นเป็นเพียงการประเมินค่า เพราะตอนนี้เขาขาดเงินจริง ๆ และเงินสองล้านเหรียญนี้สามารถสนับสนุนให้เขาทำการวิจัยทางการแพทย์ต่อไป และช่วยให้ผู้คนเข้าใจความจริงของยาจีนลวงโลกกันมากขึ้น
แขกปริศนามองแผ่นหลังของหลี่จื้อหงที่กำลังเดินจากไป ชายวัยกลางคนที่มีเคราสีดำแซมขาวพลันเผยรอยยิ้มเยาะเย้ยมุมปาก
“พวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงผลักดันรายการอนาคตแพทย์แผนจีนอยู่เบื้องหลัง เพื่อยกระดับแพทย์แผนจีนในสายตาคนทั่วไป เพื่อประโยชน์ของดินแดนภูผามหานที… ฮึ ฝันไปเถอะ”
“ฉันจะทำลายวงการแพทย์แผนจีน ทำลายความมั่นใจของชนชาติจีน ถึงจะไม่สำเร็จ แต่ถ้ามีคนไม่เชื่อในยาจีน ก็ถือว่าใช้ได้แล้ว เงินที่ได้รับจากกองทุนต่างประเทศใช้ไปก็ไม่เสียหายอะไร”
“ฮึฮึ…”
[1] แปลว่าผกาสุคนธ์หรือดอกไม้หอม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]