เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1008

ฉินอวิ่นดีดนิ้วแล้วพูดว่า “นายชอบสาวงามไหม หรือชอบเคล็ดวิชาบู๊ไหม ได้ทั้งนั้นขอแค่นายบอก”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ไท่จื่อ พูดตามตรง สิ่งที่ไท่จื่อพูดมาล่อตาล่อใจมาก”

ฉินอวิ่นยิ้มแล้วพูดว่า “ในประเทศอู่อาน ไม่มีใครปฏิเสธคำขอของฉันได้ เพราะฉันมักจะทำให้พวกเขาปฏิเสธไม่ได้”

ลู่ฝานพูดว่า “ผมขอคิดสักสองสามวันได้ไหม แม้ว่าจะขาย ให้ผมได้คิดสักสองสามวันได้ไหมครับ”

ฉินอวิ่นหัวเราะร่าแล้วพูดว่า “ได้อยู่แล้ว คิดหน่อยหรือ แต่นอกจากฉันแล้ว ในใต้หล้านี้ยังมีใครให้ราคานายได้อีก นายค่อยๆ คิด ค่อยบอกฉันก่อนเริ่มการคัดเลือกก็ได้”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า ฉินอวิ่นปรบมือ สาวงามสองสามคนเดินมาด้านหน้ากำแพง

ยื่นมือแตะลงบนกำแพงเบาๆ จู่ๆ กำแพงทั้งสี่ด้านหายไป

พื้นด้านล่างก็หายไปเช่นกัน ทันใดนั้นหอนางโลมปรากฏอยู่ในสายตาทั้งหมด

ฉินอวิ่นยิ้มแล้วพูดว่า “คุยเรื่องสำคัญเสร็จแล้ว ลู่ฝานนายมาชมดอกไม้กับฉันสิ”

เมื่อพูดเช่นนี้ เสียงเพลงดังมาจากด้านล่าง

เสียงเครื่องดนตรีประเภทไหม ไผ่ และเครื่องสายดังเข้ามาในหู พวกสาวงามในหอนางโลม ยังทำการแสดงต่อไป

ทันใดนั้น สาวงามกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากรอบหอนางโลม สวมเสื้อผ้ามีสีสัน เหมือนดอกไม้เบ่งบานเดินอยู่ในหอนางโลม

ฉินอวิ่นชี้สาวงามด้านล่าง แล้วพูดว่า “ฉันจะเอาดอกไม้ดอกนี้ ดอกนี้ก็ด้วย”

สาวงามเผ่าจิ้งจอกที่อยู่ข้างๆ รีบจดบันทึก หลังจากนั้นก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ลู่ฝานเพิ่งเข้าใจ ที่แท้ชมดอกไม้ที่เขาพูดถึง ก็คือชมสาวงามนี่เอง!

ฉินอวิ่นยิ้มแล้วมองลู่ฝาน จากนั้นพูดว่า “ลู่ฝาน นายไม่ต้องเป็นทางการเกินไปหรอก เอาดอกไม้สักสองดอกมาอยู่เป็นเพื่อนไหม นี่เป็นดอกไม้สดที่คัดเลือกมาจากเขตต่างๆ ของประเทศอู่อาน ทั้งสวยทั้งฉ่ำ เสวยสุขได้ตามใจชอบ”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ขอบคุณไท่จื่อมากครับ แต่ไม่ต้องสิ้นเปลืองหรอกครับ ผมไม่ต้องการ”

ฉินอวิ่นหัวเราะเบาๆ สองครั้งแล้วพูดว่า “ท่าทางเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ! สิ้นเปลืองอะไรกันล่ะ หอนางโลมแห่งนี้เป็นหอนางโลมที่ฉันเปิดใหม่ ดูการตกแต่งของหอนางโลมสิ ดูดอกไม้สดงดงามที่นี่สิ เน้นความหรูหรา ทรงพลัง และงดงาม”