เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1034

“ยังไม่ตาย!”

“ลู่ฝานยังไม่ตายเหรอ”

จางกวังตกใจมาก มองลู่ฝานด้วยแววตาเป็นประกายวูบไหว

ขณะนั้นลู่ฝานถือกระบี่ในมือ ต้านทานค้อนยักษ์ทั้งสองอันของสวี่ฉูเอาไว้ได้ ไม่ให้เขากดค้อนลงมาอีกแม้แต่นิดเดียว

ทุกคนเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากล้ามเนื้อบนตัวสวี่ฉูรัดตัวแน่นไปทั้งตัว มีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมาจากใบหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาใช้พละกำลังทั้งหมดแล้ว

แต่ลู่ฝานยังยืนนิ่งดั่งขุนเขา จู่ๆ ไฟลุกโชนขึ้นมาทั้งตัวอย่างรวดเร็ว แผดเสียงออกมา ใช้กระบี่ปัดค้อนทั้งสองอันของสวี่ฉูไปอีกด้าน

สวี่ฉูเสียการทรงตัวทันที ทันใดนั้นลู่ฝานใช้กระบี่หนักไร้คม แทงลงไปบนแขนของสวี่ฉูอย่างแรง

เหมือนเกราะปราณทนทานบนตัวเขา ไม่ได้มีผลป้องกันอะไรเลยสักนิด

มันโดนทำลายทันที มีพายุไซโคลนปรากฏขึ้นบนตัวลู่ฝานเก้าลูก พลังฟ้าดินนับไม่ถ้วนเข้ามารวมที่ตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง

ตอนนี้ด้านหลังของเขา ค่อยๆ มีเงาเลือนรางปรากฏออกมา มืดฟ้ามัวดินราวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์!

“ปรากฏ!”

ปราณชี่บนตัวลู่ฝานพุ่งขึ้นมา คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยกสวี่ฉูขึ้นมาด้วยมือเดียว

ภาพนี้เหมือนกับมดยกช้าง คนโจมตีภูเขายิ่งใหญ่

คนจำนวนไม่น้อยเห็นแล้วถึงกับร้องเสียงหลง

ขนาดตัวที่แตกต่างกันของทั้งสองคน ทำให้ภาพนี้ดูน่าทึ่งมาก

ตู้ม!

ลู่ฝานกระแทกสวี่ฉูเข้าไปในพื้น

คนนับไม่ถ้วนรีบถอยหลังอย่างตระหนก เพื่อไม่ให้โดนลูกหลง ไม่รอให้สวี่ฉูได้ตั้งตัว ลู่ฝานยกเขาขึ้นอีกครั้ง จากนั้นกระแทกเขาไปอีกด้าน

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ทั้งซ้ายทั้งขวา ลู่ฝานกระแทกจนเกาะปราณของสวี่ฉูแตกร้าวทั้งตัว เลือดไหลนองเต็มไปหมด

สวี่ฉูคิดจะดิ้นรน แต่จู่ๆ เขารู้สึกถึงพลังประหลาด ไหลผ่านกระบี่หนักไร้คมบนแขน พุ่งเข้ามาในตัวเขา