เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1061

เสียงกลองดังขึ้น เสียงกึกก้องสั่นสะเทือนจนชั้นเมฆบนฟ้าแทบจะเคลื่อนตัว

เมื่อเกิดเสียงกลองดังสนั่นต่อเนื่องราวกับเม็ดฝน คนสองสามคนคนถือของเซ่นไหว้ เดินขึ้นไปบนเวทีช้าๆ

คนพวกนี้คือคนที่มีคุณธรรมและบารมีสูงส่ง ซึ่งทุกคนในเมืองหลวงเป็นคนเลือกมา

ไม่ได้แต่งตั้งโดยส่วนราชการหรือราชสำนัก ล้วนมาจากการแนะนำของประชาชน โดยพื้นฐานแล้วคนที่ขึ้นเวทีแต่ละปีจะไม่เหมือนกัน

มองผู้อาวุโสสามคน เดินถือของเซ่นไหว้ขึ้นไปบนเวทีอย่างช้าๆ ทุกคนวางมือขวาไว้ที่หน้าอก อธิษฐานด้วยความจริงใจ

ไม่ว่านายจะรู้กฎเกณฑ์หรือไม่ ไม่ว่านายจะเข้าใจความหมายของการขึ้นเวทีเซ่นไหว้หรือไม่ เมื่อเห็นทุกคนทำแบบนี้ แน่นอนว่านายก็ต้องทำตามด้วย

ในกลุ่มคน ฉินซางต้าตี้สวมชุดเผาบู๊ธรรมดาๆ มองภาพนี้ด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า “การเซ่นไหว้ของประชาชน ไม่เหมือนกับการเซ่นไหว้ของราชวงศ์เลย ทำไมถึงให้สามคนนี้ขึ้นเวทีเหรอ มีความหมายอะไรหรือเปล่า”

หลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ข้างๆ คำนับแล้วพูดว่า “สามคนนี้เป็นคนที่ได้รับความนิยมในหมู่ประชาชนเมืองหลวง หรือไม่ก็เป็นคนที่สั่งสอนอบรมคนมานับไม่ถ้วน แต่ไม่สนใจเรื่องเงินทอง หรือไม่ก็ยืนหยัดต่อสู้กับความชั่วร้ายเพียงลำพังในยามคับขัน สรุปแล้วล้วนเป็นคนที่มีคุณธรรมสูงส่ง ไม่รู้ว่าวิทยายุทธสูงส่งแค่ไหน แต่จิตใจสูงส่งเป็นพิเศษ ประชาชนคิดว่าถ้าคนพวกนี้เซ่นไหว้ฟ้าดิน ถึงจะเป็นการเคารพฟ้าดิน”

ฉินซางต้าตี้พยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้มว่า “การทำแบบนี้ดีมาก นั่นคือลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวาใช่ไหม รูปร่างหน้าตาดูเป็นคนมีความสามารถนะ”

สายตาของฉินซางต้าตี้ มองไปทางลู่ฝานที่อยู่บนรถม้า

มองตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างละเอียดอยู่รอบหนึ่ง ฉินซางต้าตี้พยักหน้าอย่างพอใจ แล้วพูดว่า “ดูห้าวหาญ พลานุภาพแข็งแกร่งไม่ยอมใคร เป็นนักบู๊ที่ไม่เลวเลย”

หลู่เฉิงเซี่ยงพูดเสียงเบาขึ้นข้างๆ ว่า “ทำไมฝ่าบาทมองเขาแค่แวบเดียว ก็ตัดสินว่าเขาเป็นนักบู๊ที่ดีล่ะครับ”

ฉินซางต้าตี้ยิ้มแล้วพูดว่า “บางคนดูแค่แวบเดียวก็พอแล้ว ส่วนบางคนดูทั้งชีวิตก็ยังไม่เข้าใจ!”

เฉิงเซี่ยงได้ยินคำพูดของฉินซางต้าตี้ เขาพยักหน้าเบาๆ แล้วแอบพูดว่า “ถูกต้องที่สุด! ฝ่าบาทพูดถูกต้องที่สุด”

หลังเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งก้านธูป การขึ้นเวทีเสร็จเรียบร้อย

ของเซ่นไหว้วางเอาไว้เรียบร้อย สาดเหล้าเซ่นไหว้ฟ้าดิน พิธีการเสร็จสิ้น เสียงกลองสงบลง

ตอนนี้ทั้งสามคนไม่ได้ลงจากลานประลองเหมือนที่ผ่านมา

เห็นผู้อาวุโสคนที่อยู่ตรงกลาง ค่อยๆ เดินออกมา แล้วพูดเสียงดังว่า “วันนี้ไม่ได้มีแค่การเซ่นไหว้ ยังมีการต่อสู้บนลานประลองด้วย เชิญจางกวัง อันดับหนึ่งในแปดผู้โดดเด่นของจวนไท่จื่อ กับลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา ขึ้นเวที!”

ทุกคนตะโกนส่งเสียงเชียร์ พวกเขารอคอยการต่อสู้นี้มานานมากแล้ว

ไท่จื่อพูดกับจางกวังว่า “ไปเถอะ ชนะอย่างเด็ดขาดและรวดเร็วหน่อย”

จางกวังเด้งตัวลงมาจากกลางอากาศ ลงมาบนลานประลองทันที ทันใดนั้นเสียงเชียร์ดังขึ้นทั้งงาน