เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1063

“วิทยายุทธดี!”

ฉินซางต้าตี้ลูบหนวดพูดด้วยรอยยิ้ม

หลู่เฉิงเซี่ยงที่อยู่ข้างๆ กลอกตาไปมา แล้วพูดว่า “ลู่ฝานเด็กขนาดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเข้าสู่แดนปราณดินแล้ว ไม่ธรรมดาจริงๆ ครับ”

ฉินซางต้าตี้ยิ้ม พยักหน้าแล้วพูดว่า “ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้มาจากตระกูลขุนนางของเมืองหลวง แต่มาจากเขตเล็กๆ อย่างเขตตงหวา อายุแค่นี้ ฝึกถึงแดนปราณดิน พรสวรรค์นี้เรียกได้ว่าไร้เทียมทาน ถ้าเขาอยู่เมืองหลวงอีกสักสองสามปี ต้องยิ่งกว่านี้แน่นอน ฉันว่าเด็กคนนี้ไม่ได้มีแค่โอกาสและโชคชะตายิ่งใหญ่ ต่อไปในอนาคตอาจมีความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ด้วย”

หลู่เฉิงเซี่ยงยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันยังได้ยินมาด้วยว่าลู่ฝานมีอาจารย์ผู้มีพระคุณท่านหนึ่ง ว่ากันว่าเป็นผู้ฝึกชี่ เขาเคยฝึกฝนอยู่ที่สถาบันสอนวิชาบู๊ที่เขตตงหวา ส่วนตอนนี้สถาบันสอนวิชาบู๊ ควบคุมดูแลและพัฒนาโดยเทียนหยาจื่อแห่งตระกูลเทียน เป็นอำนาจที่แข็งแกร่งสุดในเขตตงหวาแล้ว ลู่ฝานยังมีศิษย์พี่อีกหนึ่งคน ซึ่งเป็นลูกหลานตระกูลหาน”

ฉินซางต้าตี้พูดว่า “รู้จักกับตระกูลหานและตระกูลเทียนด้วยเหรอ อืม ไม่เลว”

หลู่เฉิงเซี่ยงได้ยินความหมายแฝง จากคำพูดของฉินซางต้าตี้ เขายิ้มแต่ไม่พูดอะไร

บนลานประลอง ลู่ฝานกับจางกวังต่อสู้กันอย่างกอดรัดฟัดเหวี่ยง

เงาของทั้งสองคนหายไปจากสายตาของทุกคน เหลือเพียงแต่เสียงปะทะกัน และแสงที่ระเบิดออกมา

มีเพียงนักบู๊แดนปราณดินขึ้นไป หรือไม่ก็ผู้ฝึกชี่ ที่พอเห็นการเคลื่อนไหวของทั้งสองคน

ตอนนี้ความเร็วของทั้งสองคน มันเกินขีดจำกัดที่คนธรรมดาจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เข้าไปในพลังฟ้าดินแล้ว

แต่วิธีการของทั้งสองคนไม่ค่อยเหมือนกัน จางกวังอาศัยวิทยายุทธที่แข็งแกร่ง ทำลายการขัดขวางของพลังฟ้าดิน ฝืนเข้าไปในพลังฟ้าดิน

ส่วนลู่ฝานรวบพลังฟ้าดินทั้งหมดไปด้านหลัง ทุกที่ที่ผ่านไป พลังฟ้าดินไม่เพียงแต่จะไม่ใช่สิ่งกีดขวาง หนำซ้ำยังกลายเป็นตัวช่วยของเขาอีกด้วย!

เมื่อเป็นเช่นนี้ ความเร็วของลู่ฝานจึงเร็วกว่าจางกวังเล็กน้อย

กระบี่หนักไร้คมเหวี่ยงไปมาไม่หยุด เวลาเพียงพริบตา ลู่ฝานโดนจางกวังโจมตีสามกระบี่ ส่วนกระบี่หนักไร้คมของลู่ฝาน ฟาดฟันจางกวังได้ห้าครั้ง

นี่จะให้จางกวังทนได้ยังไง เขาพลิกมือโจมตีด้วยกระบี่ ทำลายอากาศเวิ้งว้าง

ทันใดนั้น แสงสีดำเป็นแถบปรากฏขึ้นบนลานประลอง จู่ๆ มันกลายเป็นวงกลมกระจายออกไป

ตัวของจางกวังกับลู่ฝาน ปรากฏขึ้นพร้อมกันอีกครั้ง ลู่ฝานตั้งกระบี่หนักไร้คมไว้ด้านหน้า เขตวิถีบนกระบี่ต้านทานการสลายของอากาศเวิ้งว้างเอาไว้ทั้งหมด

จางกวังยืนอยู่กลางอากาศเวิ้งว้างที่แตกสลาย มองลู่ฝานด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดว่า “ความเร็วนับว่าไม่เลว”

ลู่ฝานมองจางกวังแล้วพูดว่า “เกล็ดของนายก็ใช้ได้เหมือนกัน”

อากาศเวิ้งว้างที่แตกสลายเริ่มฟื้นฟูเองอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานกับจางกวังยกกระบี่ขึ้นอีกครั้ง

“มังกรคำรามอัญเชิญกระบี่มังกร!”

จางกวังแทงกระบี่ไปทางลู่ฝาน มังกรพลังปราณขนาดใหญ่พุ่งออกไปทันที แค่หัวมังกรก็ใหญ่กว่าลู่ฝานร้อยเท่า

แต่ลู่ฝานกลับไม่กลัวเลย ง้างมือโจมตีด้วยกระบี่

แสงกระบี่โจมตีออกไป มังกรขนาดใหญ่แยกเป็นสอง ปราณชี่กระจายออกไป ดันพลังฟ้าดินที่แฝงอยู่ในตัวมังกรขนาดใหญ่ออกไปนอกลานประลอง แต่ขณะนั้นเอง ลู่ฝานพบว่าจางกวังมาอยู่ข้างหน้าเขาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

กระบี่ยาวในมือ ปรากฏเหมือนสายฟ้าที่น่าตกใจ ราวกับฟ้าร้อง แทงมาที่หน้าอกของลู่ฝาน

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านเข้ามา ลู่ฝานพลิกมือฟันกระบี่ลงไปบนตัวจางกวังโดยไม่ต้องคิด

แต่จางกวังไม่หลบแม้แต่น้อย เกล็ดมังกรบนตัวกลายเป็นโล่ ต้านทานเอาไว้ได้

ชิ้ง!

เกิดรอยแตกขึ้นบนโล่ แต่ไม่สามารถทำลายเกล็ดมังกรของจางกวังได้

แต่จางกวังแทงมาที่ท้องของลู่ฝานอีกครั้ง ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกเหมือนปราณชี่ของตัวเองโดนทำลาย

“กระบี่ทำลายฟ้า!”

ลู่ฝานอุทานด้วยความตกใจ