เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1072

ยามราตรี ทุกบ้านสว่างไสว

คืนนี้เป็นคืนแห่งเทศกาลเซ่นไหว้ประจำปี และเป็นช่วงเวลาเริ่มต้นปีใหม่

การดื่มกิน กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัว เป็นประเพณีที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

ในเมืองหลวง ทุกคนล้วนกลับบ้านฉลองเทศกาล มีคำอวยพรเป็นครั้งคราว ดังออกมาจากถนนตรอกซอกซอย ลอยวนอยู่บนท้องฟ้าในเมืองหลวง

ในเจดีย์ยา

ลู่ฝาน สิบสาม เซียวเฮ่า และอูลี่คุน ทั้งสี่คนตั้งโต๊ะหม้อไฟ

เนื้อแกะต้มสมุนไพรต้นตำรับ เสริมพลังชี่บำรุงร่างกายอีกทั้งยังอร่อยด้วย เป็นฝีมือของเซียวเฮ่า จากที่เขาพูด เขาเลือกเนื้อแต่ละชิ้นด้วยความตั้งใจ กลิ่นหอมเป็นอย่างมาก

ด้านนอกมีของขวัญต่างๆ กองเต็มพื้นไปหมด

มีเด็กรับใช้ตะโกนเสียงดังเป็นระยะ

“คุณชายลู่ คุณท่านหลู่ส่งของขวัญล้ำค่ามาให้ เชิญคุณชายลู่ไปชมจันทร์วันพรุ่งนี้ครับ”

“คุณชายลู่ ท่านซือถูส่งของขวัญมาให้ อีกสามวันเชิญคุณชายลู่ไปล่องเรือและพูดคุยกันเรื่องสุรา” ......

เสียงตะโกนต่างๆ มาพร้อมกับเสียงของขวัญวางลงบนพื้น

ลู่ฝานขี้เกียจไปนับ ของขวัญเยอะเกินไป ตอนนี้ไปเก็บของทั้งหมดขึ้นมา เป็นเรื่องที่วุ่นวาย เลยตัดสินใจวางไว้ตรงนั้นก่อน

เซียวเฮ่าพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “พี่ลู่ฝาน ตอนนี้ชื่อเสียงของพี่ดังกระฉ่อนแล้ว ตอนนี้บรรดาผู้สูงศักดิ์ที่มีอำนาจในเมืองหลวง ล้วนอยากทำความรู้จักกับพี่”

อูลี่คุนใส่เนื้อเป็นกองลงไปในหม้อ แล้วพูดว่า “พี่ลู่ฝานคงไม่คิดพึ่งพาอาศัยอำนาจใหญ่หรอก คนพวกนี้ก็เหมือนกัน ส่งของขวัญอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ ไม่กลัวไท่จื่อจัดการพวกเขาเหรอ”

เซียวเฮ่าหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เธอคงไม่รู้สินะ เธอมองของขวัญกองใหญ่ที่หน้าประตูนั่นสิ นั่นเป็นของที่ไท่จื่อส่งมา องค์ชายรองก็ส่งของขวัญมาด้วย แม้ไม่ได้ทิ้งชื่อไว้ แต่อักษรยันต์เครื่องบรรณาการของราชวงศ์ด้านบน ก็ไม่สามารถหลอกลวงได้”

อูลี่คุนพูดอย่างตกใจว่า “จริงเหรอ เตี้ยนเซี่ยทั้งสองพระองค์ส่งของขวัญมาแล้วเหรอ ไม่ใช่สิ พี่ลู่ฝานล่วงเกินพวกเขาไม่ใช่เหรอ”

ลู่ฝานพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ล่วงเกิน แต่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรฉันได้ชั่วคราว จึงตัดสินใจส่งของขวัญเล็กน้อยมาให้ฉัน เพื่อบอกว่าเรื่องนี้ผ่านไปแล้ว ไม่พูดอีก”

เซียวเฮ่ายิ้มแล้วพูดว่า “พี่ลู่ฝาน รอปีหน้าหิมะละลายหมด ตอนฤดูใบไม้ผลิ พี่ต้องโดดเด่นในการคัดเลือกแน่นอน”

ลู่ฝานพูดว่า “หวังว่าจะเป็นอย่างที่นายพูด ฉันก็หวังว่าจะได้อันดับดีๆ เหมือนกัน”

อูลี่คุนส่ายหัวไปมาอย่างมีความสุข แล้วพูดว่า “พี่ลู่ฝาน ฉันว่าคนที่เป็นภัยกับพี่ในการคัดเลือก ก็คือพวกลูกหลานหัวกะทิของสิบตระกูลใหญ่”