เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1074

หิมะฤดูหนาวค่อยๆ ละลาย อรุณสีชาด ลมโชยเบาๆ

เพียงพริบตาก็ผ่านไปแล้วหนึ่งเดียว

น้ำที่ละลายจากหิมะไหลเข้าไปในดิน มอบความชุ่มชื้นให้แก่ผืนดิน ต้นหญ้าเล็กๆ สีเขียวขจี งอกขึ้นจากดิน ต้อนรับฤดูใบไม้ผลิแห่งการเริ่มต้นปีใหม่

สรรพสิ่งฟื้นคืน ไม่มีความหนาวเหน็บจนเข้ากระดูกของหิมะ บนถนนของเมืองหลวง มีผู้คนขวักไขว่ไปมาอย่างคับคั่งอีกครั้ง

ในซอยเก่าบนถนนลึก

ในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ลู่ฝานดื่มเหล้าดีอย่างเต็มที่

เถ้าแก่อ้วนที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยรอยยิ้ม “ไอ้หนุ่ม ดื่มเก่งจริงๆ ผ่านมาหนึ่งเดือน คอแข็งขึ้นนะเนี่ย”

ลู่ฝานเช็ดคราบเหล้ามุมปาก แล้วพูดเสียงดังว่า “เอาเหล้ามาๆ เพราะดื่มฟรี เลยจะไม่ให้คนดื่มเยอะๆ เหรอ”

เถ้าแก่อ้วนลูบพุงตัวเอง แล้วพูดว่า “วิธีการดื่มของนาย ฉันมีของสต๊อกเท่าไร นายก็คงดื่มจนหมด ให้นายดื่มอีกไห ดื่มหมดแล้วก็ไสหัวไปซะ”

เถ้าแก่อ้วนเหวี่ยงไหเหล้ามาหนึ่งไห ลู่ฝานยื่นมือมารับ

สิบสามที่อยู่ข้างๆ ก็จิบเหล้าทีละนิด ดื่มไปพลาง นิ้วมือก็เคลื่อนไหวเหมือนอาการชัก

นี่เป็นวิชาที่เขาเรียนมาใหม่ ชื่อว่าอะไร ลู่ฝานจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่เป็นวิชาผู้ฝึกชั่วร้ายของแท้ที่ได้มาจากอู่คงหลิง

สิบสามดื่มยาเปลี่ยนโลหิตเข้าไปแล้ว จึงทำได้แค่ฝึกวิชาของผู้ฝึกชั่วร้าย แต่ยังดีที่เขาเกิดมาจากผู้ฝึกชั่วร้าย การฝึกวิชาของผู้ฝึกชั่วร้าย จึงไม่มีปัญหาอะไรเลย สิ่งเดียวที่ต้องกังวลคือจะระงับกลิ่นเลือดกับออร่าปีศาจบนตัวเขายังไง ดังนั้นช่วงนี้ลู่ฝานจึงใช้เวลามาก ในการกลั่นยากลั้นลมหายใจให้สิบสามสองสามหม้อ ตอนนี้ดูเหมือนประสิทธิภาพใช้ได้เลย

เจ้าดำหมอบกอดชามเหล้าอยู่บนโต๊ะ มันดื่มจนเมาไปเรียบร้อยแล้ว

เถ้าแก่อ้วนมองลู่ฝานด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า “ไอ้หนุ่ม ที่พูดแนะนำยอดฝีมือผู้สูงส่งกับนายครั้งก่อน นายคิดได้หรือยัง”