เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1113

ลู่ฝานจำเขาได้ พูดขึ้นมาพวกเขาก็มาด้วยกันตลอดทาง

“หยวนเลี่ย ไม่ได้เจอกันนานเลย”

ลู่ฝานเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม องครักษ์เกราะทองทั้งสองคนจึงหลีกทางให้ หยวนเลี่ยรีบเดินเข้าไปในลานบ้าน

“คุณชายลู่ ไม่มีเวลาพูดเรื่อยเปื่อยแล้ว ผมมีเรื่องจะคุยกับนาย”

หยวนเลี่ยพูดด้วยใบหน้ากังวล

ลู่ฝานยิ้มให้หยวนเลี่ยแล้วพูดว่า “เรื่องอะไร อย่าบอกนะว่านายโดนคนไล่ฆ่า ศัตรูอยู่ไหนล่ะ ฉันช่วยกำจัดทิ้งเอง!”

หยวนเลี่ยเดินเข้ามาพูดเสียงเบาว่า “คุณชายลู่ ผมไม่ได้โดนไล่ฆ่า แต่นายโดนคนเพ่งเล็ง นายไม่รู้หรอก ตอนนี้ทุกคนคิดจะจัดการนาย พวกเขาจะร่วมมือกันจัดการนายตอนรอบที่สอง ถึงกระทั่งที่จะฆ่านายบนเขาวิถีบู๊ด้วย!”

รอยยิ้มบนใบหน้าลู่ฝานไม่จางหายไปเลย เขาพูดว่า “งั้นเหรอ นี่เป็นความคิดใครเหรอ เขามีความสามารถจริงๆ ทำให้ทุกคนรวมตัวกันฆ่าฉันได้”

หยวนเลี่ยพูดว่า “จะใครอีกล่ะ ใครก็ดูออกว่าเทียนชิงหยางจงใจทำ คุณชายลู่ฝาน ผมว่าคุณชายรีบถอยเพื่อเอาชีวิตรอดดีกว่า ยังไงแล้วนายก็ได้ที่หนึ่งในรอบแรกแล้ว ตอนนี้แสร้งทำเป็นป่วย แล้วออกจากการคัดเลือก รักษาชีวิตเอาไว้ได้ อีกทั้งยังไม่เสียหน้าด้วย”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่มีทาง ฉันไม่ถอยหรอก สหายหยวนเลี่ย เข้ามานั่งสิ เฝิงอิ่งกับเซี่ยงจู้ล่ะ พวกเขาเข้าร่วมการคัดเลือกหรือยัง”

หยวนเลี่ยเห็นลู่ฝานไม่ตกใจสักนิด ถึงขั้นที่หนังตาไม่กระตุกเลย จึงอดพูดอย่างประหลาดใจไม่ได้ “คุณชายลู่ฝาน อย่าบอกนะว่านายไม่กังวลเลย”