เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1121

ดวงจันทร์หายไปพระอาทิตย์ลอยขึ้นมา มีทั้งเมฆที่เกาะกลุ่มและกระจายตัว เพียงพริบตาก็ผ่านไปห้าวันแล้ว

ห้าวันนี้ เป็นห้าวันที่ลู่ฝานรู้สึกว่าเวลาผ่านไปช้ามาก โลกเงียบสงบเป็นอย่างมาก นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ยินเสียงการเจริญเติบโตของต้นไม้ใบหญ้า และเสียงของสายลมระหว่างฟ้าดิน

ตัวแข็งทื่อ ปราณชี่ไม่เคลื่อนไหว ตัวเหมือนก้อนหิน นี่คือสภาพของลู่ฝานในตอนนี้

ห้าวันมานี้พลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊ไม่ลดและไม่เพิ่มสักนิด คงที่เป็นอย่างมาก

ร่างกายของลู่ฝานเริ่มจากอาการชาจนอ่อนล้า และเจ็บปวด สุดท้ายกลายเป็นแข็งทื่อ ผ่านมาสี่ขั้นเต็มๆ

ตอนนี้เขาใกล้จะไม่รู้สึกถึงร่างกายตัวเองแล้ว พลังกดดันนั้น ถึงขนาดที่ทำให้เขาลืมความเจ็บปวด หลงเหลือเพียงความคิดที่ยังวนเวียนอยู่ในสมอง

ลู่ฝานไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน

เขารู้เพียงว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เขาต้องตายแน่นอน!

ดังนั้นเขาใช้วิธีต่างๆ นานา มาทำให้เคลื่อนไหวได้ แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

สุดท้ายลู่ฝานพบวิชาลมหายใจประเภทหนึ่ง เหมาะสมกับสภาพของเขาในตอนนี้มาก

วิชาลมหายใจนี้ มาจากหนึ่งในสามเคล็ดวิชาบู๊ที่เพิ่มเข้ามาในหัวลู่ฝาน

สรรพสิ่งไร้รูปร่าง!

ตอนนี้ลู่ฝานนึกเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเหล้าตอนนั้นออกแล้ว

และรู้อย่างชัดเจนว่าเคล็ดวิชาบู๊ทั้งสาม เป็นสุดยอดอภินิหารเคล็ดวิชาบู๊ที่ถึงระดับฟ้า ดังนั้นช่วงนี้เขาจึงศึกษาและดูอย่างละเอียดมาโดยตลอด โชคดีที่เป็นเช่นนี้ ไม่งั้นตอนนี้เขาคงจบเห่ไปแล้ว

ตอนนี้ความหวังเดียวของลู่ฝาน ก็คือเคล็ดวิชาบู๊สรรพสิ่งไร้รูปร่างที่ผู้อาวุโสหลิวถ่ายทอดให้เขา

ลู่ฝานกำลังพยายามฝึกฝน เขาไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ง่ายๆ ถ้าพูดให้ถูกก็คือตั้งแต่เด็กเขาเป็นคนที่ดื้อดึงดันหัวชนฝา ขอแค่ไม่ตาย จะต้องผ่านมันไปให้ได้

ยิ่งยากลำบากมากเท่าไร ยิ่งปลุกความฮึกเหิมของเขา

ตอนนี้สิ่งที่ลู่ฝานคิดอยู่ในใจคือยังไงก็ทนมาได้ตั้งห้าวันแล้ว ทนอีกสักห้าสิบวันจะเป็นไรไป

เขาไม่เชื่อหรอกว่าพลังกดดันนี้จะฆ่าเขาได้จริงๆ!

จู่ๆ ลู่ฝานสูดหายใจเข้าอย่างแรง หลังจากนั้นเริ่มกลั้นหายใจ อาศัยหายใจทางรูขุมขนเล็กๆ ของร่างกาย

ทุกอย่างรอบตัวเริ่มเงียบลง ต้นไม้ใบหญ้าสิ่งมีชีวิต หนอนเกาะบนใบไม้ แต่ละอย่างผ่านหน้าไป

สภาวะเงียบสงบเช่นนี้ ทำให้ลู่ฝานเห็นพลังฟ้าดินรอบตัวได้ชัดเจนยิ่งขึ้น