เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1127

พลั่ก! พลั่ก!

คนสองคนโดนลู่ฝานโยนมาข้างหน้าเฉิงชิง

สายตาสิ้นหวังและหวาดผวาของทั้งสองคน อยู่ในสายตาของเฉิงชิงทั้งหมด

ลู่ฝานมองเฉิงชิงอย่างเรียบเฉย ใบหน้าไม่มีความสะทกสะท้าน ประกายนัยน์ตานิ่งเหมือนบ่อน้ำที่ลึกจนไม่สามารถคาดเดาได้

“ฉันจะถามแค่ครั้งเดียว ใครให้พวกนายมา”

เฉิงชิงกัดฟัน ไม่ตอบอะไร

ลู่ฝานรออยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นซัดหมัดใส่จงหงที่อยู่ข้างขวา

เดิมทีจงหงบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว โดนหมัดนี้ของลู่ฝานเข้าไป ทำให้พลังชีวิตของเขามลายหายไปทันที

ดวงตาที่เบิกโตตอนใกล้ตาย จ้องเฉิงชิงอยู่อย่างนั้น

ทันใดนั้นเฉิงชิงสั่นไปทั้งตัว

ลู่ฝานมองเฉิงชิงแล้วพูดว่า “จะบอกไหม!”

ฟันของเฉิงชิงเริ่มสั่นกึกกัก ลู่ฝานรออีกครู่หนึ่ง จากนั้นยกหมัดขึ้นอีกครั้ง

ตอนนี้อิ้งหยวนตะโกนเสียงดังขึ้นมา

“ฉันรู้ ฉันรู้หมดทุกอย่าง นายอย่าฆ่าฉันนะ!”

ลู่ฝานไม่ฟังเขาสักนิด ซัดหมัดลงบนหัวอิ้งหยวน

พลังหมัดระเบิดซีกหน้าครึ่งหนึ่งของอิ้งหยวนจนกระจุย หลังจากนั้นอิ้งหยวนชักกระตุกอย่างแรง แล้วก็ตายคาที่

เฉิงชิงหลับตาลงทั้งสองข้าง ความหวาดผวาสุดขีดครอบงำจิตใจและร่างกายของเขาหมดแล้ว

ลู่ฝานพูดอย่างเรียบเฉย “โอกาสครั้งสุดท้าย!”

หยวนเลี่ยมองเฉิงชิงด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก แล้วพูดว่า “ไอ้หมอนี่กรีดลงบนตัวผม 30 กว่าแผล ผมต้องคืนให้เขาอย่างสาสม!”

เมื่อเฉิงชิงได้ยิน เขาสั่นไปทั้งตัว

หยวนเลี่ยเดินกะโผลกกะเผลกไปทางเฉิงชิง แต่ทันใดนั้นเอง คิดไม่ถึงว่าเฉิงชิงจะลุกขึ้นวิ่งหนี วิ่งพลางพยายามเอาอะไรบางอย่างออกมาจากอก

ไม่รู้หยวนเลี่ยไปเอาแรงมาจากไหน จู่ๆ เขาใช้มือหนึ่งหยิบกระบี่ยาวที่ตกอยู่ข้างๆ ขึ้นมา โยนเข้าไปหาเฉิงชิงอย่างรวดเร็ว

สวบ! กระบี่ยาวปักลงบนคอเฉิงชิงทันที แม่นยำเป็นอย่างมาก!

“วิชากระบี่ดี!”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยขึ้น

หยวนเลี่ยทรุดนั่งลงบนพื้น แล้วพูดว่า “สามสิบกว่าแผลแลกกับหนึ่งกระบี่ ดูจะเสียเปรียบเขาแล้ว!”

พูดพลางหยวนเลี่ยเริ่มค้นหาของบนตัวจงหง ไม่นานเขาคลำป้ายประจำตัวออกมาสองสามอัน