เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1135

ขนาดนี้ยังเป็นแค่สภาพหลังตายของเซียนบู๊กระบี่คลั่ง ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ล่ะ ไม่รู้จริงๆ ว่าจะเป็นแบบไหน

ทันใดนั้น เซียนบู๊กระบี่คลั่งพูดว่า “ถือว่านายพูดเก่ง หน้าด้านพอ ไม่รู้ใครสอนนายมา ต่อไปถ้านายไม่เป็นผู้แข็งแกร่งค้ำฟ้าเหมือนฉัน ก็คงเป็นหายนะบนโลกแห่งนี้ ช่างเถอะ ฉันจะถ่ายทอดอะไรนิดหน่อยให้นาย ปกติเคล็ดวิชาบู๊ที่ฉันชำนาญที่สุดมีสองอย่าง อย่างแรกคือวิชากระบี่ของฉัน วิชากระบี่ตามเจตนา กระบี่เคลื่อนไหวตามเจตนา อาศัยเจตนาสะเทือนใต้หล้า มองออกอย่างรวดเร็ว และรู้ว่าศัตรูคิดอย่างไร ฆ่าด้วยกระบี่เดียว และรู้ว่าโลกจะเป็นไปตามความประสงค์ของฉัน นายจะเรียนไหม”

ลู่ฝานฟังแล้วขมวดคิ้ว จากนั้นพูดว่า “ผู้อาวุโสอาศัยสิ่งนี้ มองความคิดในใจฉันออกอย่างนั้นเหรอ”

เซียนบู๊กระบี่คลั่งพูดว่า “ใช่ ทุกสิ่งที่คนคิดในใจ ล้วนเป็นเจตนา อย่าคิดว่าความคิดในใจนายไม่ส่งผลกระทบกับโลกนี้ ทุกคำที่นายพูดในใจ พลังฟ้าดินรอบตัวจะเคลื่อนไหวตามมันเล็กน้อย คนทั่วไปมองไม่ออก สัมผัสไม่ได้ ยิ่งตีความไม่ออก แต่แค่ฝึกวิชากระบี่ตามเจตนาของฉัน จะสามารถมองความคิดคนอื่นได้อย่างชัดเจน ราบรื่นไปทุกอย่าง คนบนโลกหัวเราะเยาะว่าฉันบ้า แต่ฉันกลับหัวเราะเยาะคนบนโลก ที่มองสรรพสิ่งบนโลกไม่ทะลุปรุโปร่ง!”

ในใจลู่ฝานเหมือนเข้าใจอะไรนิดหน่อย แต่เขารีบระงับความคิดตัวเองอย่างรวดเร็ว เซียนบู๊กระบี่คลั่งที่อยู่ตรงหน้าสามารถอ่านความคิดคนอื่นได้ ตอนนี้ไม่ใช่จังหวะที่เขาจะคิดเรื่องอื่น เขายังไม่อยากให้เซียนบู๊กระบี่คลั่งรู้ความลับของเขา

โยนความคิดฟุ้งซ่านทิ้งไป ลู่ฝานพูดต่อ “แล้วอีกกระบวนท่าล่ะ”

เซียนบู๊กระบี่คลั่งพูดเสียงดัง “อีกกระบวนท่าคือการกลายร่างฟ้าดินของฉัน เมื่อศึกษาเบื้องต้นได้แล้ว จะสามารถกลายเป็นยักษ์ตัวสูงใหญ่ ระยะรู้ความสามารถยกภูเขาสูงด้วยมือเดียวได้ ถ้าฝึกถึงขั้นสมบูรณ์ คนเดียวสามารถทำลายประเทศได้ ไม่ได้โม้นะ รอนายเข้าสู่แดนหยินหยาง เปิดเขตวิถี กลายเป็นเซียนบู๊ แล้วค่อยเอาเขตวิถีรวมเข้ากับร่างกาย ก็จะเป็นเหมือนฉัน ตัวฉันก็คือฟ้าดิน!”

ลู่ฝานสูดหายใจลึก วิชานี้ สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่าทรงพลังเท่านั้น

เซียนบู๊กระบี่คลั่งหัวเราะลั่นแล้วพูดว่า “ดี มีความทะเยอทะยาน จากความห้าวหาญของนาย เดาว่าฝึกวิชาวิชากระบี่ตามเจตนา ก็คงประสบความสำเร็จเหมือนกัน แต่น่าเสียดาย ในมือนายมีกระบี่ของไอ้หมอนั่น ฉันไม่กล้าแย่งผู้สืบทอดจากเขาหรอก ไอ้หนุ่ม เอาวิชาไป!”

ทันใดนั้น ตรงหน้าลู่ฝานมืดลง เหมือนโลกทั้งใบดันลงมา

ลู่ฝานรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว พลังอันแข็งแกร่งพุ่งเข้ามาในทุกส่วนของร่างกายเขา รวมถึงเส้นลมปราณและกระดูก