เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1163

ท่าทางเดินที่งดงามและสูงส่ง ผ้าบางปิดบังใบหน้า

เดินอย่างช้าๆ ร่างอ่อนช้อยงดงามปรากฏขึ้นบนเรือ

วินาทีที่คนคนนี้ปรากฏตัว คนที่อยู่ในนี้ ไม่มีใครที่ไม่โดนรูปร่างสมบูรณ์แบบของเธอดึงดูดสายตา

วันนี้อู่คงหลิงสวมชุดแพรยาวสีชมพูอ่อนปกคลุมร่างกาย ด้านนอกคลุมด้วยเสื้อบางสีขาว เผยให้เห็นช่วงคอที่เพรียวบางและเห็นไหปลาร้าอย่างชัดเจน กระโปรงเป็นจีบราวกับแสงจันทร์เคลื่อนไหวเบาๆ บนพื้น ลากยาวประมาณเมตรกว่า เห็นรูปร่างงดงามสุดยอดอย่างชัดเจน

ผิวขาวใสเนียนละเอียด มีกลิ่นหอมโชยมาจากไกลๆ อู่คงหลิงเดินอย่างสุภาพและงดงามอ่อนโยน ผมหนาถูกคาดด้วยผ้าคาดศีรษะ ปักปิ่นผีเสื้อไว้บนศีรษะ ปอยผมดำปรกอยู่ตรงหน้าอก ไข่มุกเม็ดกลมหลายเม็ดประดับประดาอยู่บนผมตามใจชอบ ทำให้ผมสวยดำขลับดูอ่อนนุ่มเงางามขึ้นไปอีก

ดวงตาสวยมองไปรอบๆ ราวกับกระชากวิญญาณ ทุกที่ที่มองไป เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ อย่างเรียบง่าย

แม้ไม่เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง ก็ทำให้คุณชายนับไม่ถ้วนในนี้เคลิบเคลิ้มไปกับเธอ

หลิ่วเจินที่กำลังดื่มเหล้าอยู่ วินาทีที่เขาเห็นอู่คงหลิง ก็สติหลุดไปทันที เหล้าหกใส่ตัวก็ยังไม่รู้สึก

เทียนชิงหยางก็อึ้งไปครู่หนึ่ง เขายังไม่เคยเห็นท่าทางงดงามขนาดนี้ของอู่คงหลิงมาก่อน

ตามคาดสินะ ยังไงผู้หญิงก็ต้องแต่งตัว

เมื่อผู้หญิงไม่สวยแต่งตัว สามารถทำให้ดูดีได้ เมื่อผู้หญิงสวยแต่งตัว ยิ่งทำให้สวยขึ้นอีก และผู้หญิงที่สวยสุดยอดอยู่แล้วแต่งตัวอีก ผู้หญิงคนนี้ก็จะมีแค่บนสวรรค์เท่านั้น ยากที่จะหาเจอบนโลกมนุษย์

อู่คงหลิงมองเทียนชิงหยางแล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้พบคุณชายเทียน!”

เทียนชิงหยางกับหลิ่วเจินเพิ่งตั้งสติได้ หลิ่วเจินรีบวางแก้วเหล้าลง ส่วนเทียนชิงหยางลุกขึ้นพูดว่า “มานั่งทางนี้สิคงหลิง”

นักบู๊ที่นั่งโต๊ะเดียวกับเทียนชิงหยาง พากันลุกขึ้นหลีกทางให้อย่างรู้งาน หลิ่วเจินก็ลุกขึ้นตามด้วย แต่เมื่อเห็นรูปร่างงดงามสุดยอดของอู่คงหลิง เขาก็ไม่อยากไปจริงๆ เขาอยากมองอู่คงหลิงใกล้ๆ

อู่คงหลิงนั่งลงช้าๆ รักษาระยะห่างที่เหมาะสมกับทั้งสองคน

เทียนชิงหยางดึงหลิ่วเจินเอาไว้แล้วพูดว่า “หลิ่วเจิน นายนั่งลงสิ คงหลิง ฉันแนะนำให้เธอรู้จักสักหน่อย นี่คือคุณชายหลิ่วเจินแห่งตระกูลหลิ่ว”