เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1178

ทันใดนั้น วัยรุ่นพวกนี้พูดอย่างตกใจกลัว “พี่ลู่หมิง”

ลู่หมิงมองลู่ฝานที่อยู่บนพื้นแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า “พวกนายทำร้ายเขาทำไม ลูกหลานตระกูลลู่ไม่ฆ่าฟันกันเอง พวกนายอยากโดนไล่ออกจากตระกูลลู่ใช่ไหม สวะแบบนี้ ปล่อยเขาไปตามยถากรรมเถอะ!”

ลู่ฝานกัดฟันพูดออกมาว่า “ฉันไม่ใช่สวะ!”

ลู่หมิงส่งเสียงหึออกมาอย่างเย็นชา แล้วพาคนออกไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงเลือดนองเต็มพื้น

ภาพเปลี่ยนไปอีกครั้ง ในลานกว้าง ลู่ฝานมองหินศิลาดำข้างหน้าด้วยใบหน้าสิ้นหวัง แดนฝึกร่างชั้นสาม ระดับต่ำ!

ในซอยเล็กๆ จางเยว่หานพูดเสียงเบาว่า “ลู่ฝาน ยอมรับความจริงหน่อย นายก็รู้ว่าระหว่างเราสองคนมันเป็นไปไม่ได้ ลาก่อน”

ลู่ฝานกำหมัดแน่น ยืนอยู่ในซอย ปล่อยให้หิมะร่วงใส่จนเต็มตัว

ผู้อาวุโสทุกคน ลูกหลานตระกูลหานทุกคนมองภาพนี้ โดยเฉพาะหานหยวนหนิง เขาอ้าปากค้าง ช็อกไปแล้ว

จู่ๆ เสียงดังขึ้นมา

“พอแล้ว!”

ในม่านแสง ภาพกลับมาเป็นลู่ฝานที่แบกภูเขาหนักอยู่บนตัว

ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายเหมือนฟ้าแลบ ร่างกายเหมือนขุนเขา ลู่ฝานแผดเสียงดังออกมาว่า “จะใช้ความทรงจำมาปั่นป่วนความตั้งใจของฉัน นายประเมินคนอย่างลู่ฝานง่ายไปแล้ว! ถ้าภูเขาทับฉัน ฉันก็จะย้ายภูเขา ถ้าฟ้าทับฉัน ฉันก็จะทำลายฟ้า! ปรากฏ!”

เงาด้านหลังลู่ฝานใหญ่ขึ้นอีก

เงยหน้าขึ้นฟ้าแล้วคำรามออกมา ตัวลู่ฝานมีแสงสว่างจ้า

ลู่ฝานที่หลับตาอยู่ด้านนอก มีกระบี่หนักไร้คมปรากฏขึ้นด้านหลัง ส่วนลู่ฝานที่อยู่ในมุกซานไห่มีกระบี่หนักไร้คมปรากฏขึ้นในมือ

เปลวไฟลุกโชนบนกระบี่หนัก ปราณชี่พลุ่งพล่าน

ครั้งที่สาม เปลี่ยนเทพมาร!

เมื่อโจมตีด้วยกระบี่ ยอดเขาระเบิดออกทันที

น้ำทะเลมากมายกลายเป็นควันขาว ตอนนี้ทั้งมุกซานไห่เกิดการเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

และตอนนี้เอง ลู่ฝานที่อยู่ในแสงหายตัวไป