เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1205

จวนไท่จื่อ เต็มไปด้วยเสียงร้องรำทำเพลง

ท่ามกลางโสเภณีมากมาย ฉินอวิ่นไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย มีสีหน้าเคลิบเคลิ้ม

เสื้อผ้าหลุดลุ่ยไปนานแล้ว มือลูบไล้เข้าไปข้างในเสื้อผ้าของสาวงามทั้งสองข้าง จากนั้นบีบเบาๆ

ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างเขาส่งเสียงโหยหวนออกมาอย่างสะใจ ผู้หญิงที่บิดตัวไปมาอยู่บนตัวเขาค่อยๆ หยุดลง

หลังจากนั้น ผู้หญิงสองสามคนในชุดผ้าทอที่อยู่ข้างๆ เอาผ้าขนหนู กะละมังน้ำมาช่วยทำความสะอาดทุกอย่างให้เขาอย่างเบามือ

ผู้ชายหัวเราะเบาๆ แล้วโอบสาวงามที่มารับใช้เขาทั้งสองข้าง จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย เกรงใจกันเกินไปแล้ว!”

ฉินอวิ่นลืมตาทั้งสองข้างช้าๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อู่จุน สบายใช่ไหมล่ะ สาวงามของฉันที่นี่ล้วนคัดสรรมาอย่างดี หน้าตา รูปร่าง ฝีมือแต่ละคนเป็นที่หนึ่ง ถ้านายพอใจ ตอนกลับก็พาไปสักสองคนสิ”

อู่จุนยิ้มลามกแล้วพูดว่า “จะปฏิเสธก็ดูเสียมารยาท ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ยรับรองฉันดีขนาดนี้ ฉันรู้สึกซาบซึ้งมากจริงๆ!”

ฉินอวิ่นยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ถ้าซาบซึ้งก็ไม่ต้องพูดแล้ว อู่จุน ฉันจะถามนายอีกรอบ เรื่องจัดการลู่ฝาน นายมั่นใจจริงเหรอ”

อู่จุนยื่นนิ้วออกมาหนึ่งนิ้ว จู่ๆ เขาชี้ไปด้านหน้า พื้นที่ด้านหน้าปรากฏเป็นเงาสลัว

เมื่อเขากวักมือ มีเงาดำนับไม่ถ้วนเดินออกมาจากเงาสลัว

เงาดำแต่ละเงาเหมือนมาจากนรก มีกลิ่นอายความตายรุนแรงแผ่ซ่านออกมาทั้งตัว

ข้างๆ ฉินอวิ่นไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย มีองครักษ์เกราะทองเพิ่มขึ้นทันที

“บังอาจ คิดไม่ถึงว่าจะลอบสังหารไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย!”

องครักษ์เกราะทองคนหนึ่งชี้หน้าอู่จุนแล้วตำหนิเสียงดัง

ฉินอวิ่นโบกมือไปมาเบาๆ บอกให้องครักษ์เกราะทองถอยไป