เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1290

ทันใดนั้น ลู่ฝานรีบเดินออกไปข้างนอก

หลู่เฉิงเซี่ยงตะโกนพูดว่า “ลู่ฝาน นายจะไปไหน”

ลู่ฝานตอบเสียงดังว่า “จะไปสอบถามคนหน่อย”

ประกายแวบขึ้นนัยน์ตาหลู่เฉิงเซี่ยง มองด้านหลังลู่ฝานแล้วกวักมือเรียกคนมา “ตามไปดูว่าเขาไปหาใคร!”

ลู่ฝานรีบเดินออกจากตระกูลหลู่ เขากัดฟันมุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมที่ฆ่ากลืนจิตในตอนนั้น

ลู่ฝานมาถึงโรงเตี๊ยมอย่างรวดเร็ว

เพิ่งเข้ามา ลู่ฝานเห็นอู่คงหลิงดื่มชาอยู่หน้าประตู โถงใหญ่ทั้งโรงเตี๊ยมมีแค่เธอเพียงคนเดียว

เอ้อระเหยลอยชาย นิ่งสงบ ลู่ฝานรีบเดินไปตรงหน้าอู่คงหลิง

นั่งลงตรงข้ามอู่คงหลิง ลู่ฝานพูดเสียงต่ำว่า “อู่คงหลิง ฉันมีเรื่องถามเธอ”

จู่ๆ อู่คงหลิงยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ไม่ต้องถามฉัน ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “ฉันยังไม่ได้ถามอะไรเลย”

แววตาอู่คงหลิงมีความขบขัน เธอรินชาให้ลู่ฝานแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “สิ่งที่นายจะถามฉัน ต้องเป็นเรื่องที่ฉันตอบไม่ได้แน่ๆ ในเมื่อตอบไม่ได้ งั้นก็ไม่ต้องถามดีกว่า นายกลับไปเถอะลู่ฝาน ช่วงนี้ฉันมีประจำเดือน ไม่อยากเจอหน้านาย”

ลู่ฝานมองตาอู่คงหลิงแล้วพูดว่า “เธอต้องรู้อะไรแน่ๆ อู่คงหลิงถ้าเธอรู้จริงๆ ครั้งนี้เธอต้องช่วยฉัน”

อู่คงหลิงส่ายหน้าพูดว่า “ขอโทษด้วย ฉันช่วยนายไม่ได้ ลู่ฝาน คิดว่านายคงจะรู้ว่าตัวเองล่วงเกินใคร และใครกำลังหาเรื่องนายอยู่ นายคิดว่าคนอย่างฉันจะต่อต้านเขาได้เหรอ ฉันจะทำอะไรได้”

ลู่ฝานพูดว่า “ง่ายมาก สอบถามข้อมูลให้ฉันก็พอแล้ว ที่เหลือฉันจัดการเอง”

อู่คงหลิงส่ายหน้าพูดว่า “ลู่ฝาน นายคงยังไม่เข้าใจ บางครั้งข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว หมายถึงชีวิตนับไม่ถ้วน แม้ความสัมพันธ์ของฉันกับนายจะไม่เลว แต่ยังไม่ถึงขั้นที่จะให้ฉันใช้ชีวิตตัวเองและชีวิตคนอีกมากมายมาช่วยนาย”

ลู่ฝานตบโต๊ะ แล้วพูดเสียงดัง “อู่คงหลิง เธอรู้อะไรกันแน่”

อู่คงหลิงค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน นายไปได้แล้ว ต่อไปไม่ต้องมาหาฉันที่นี่อีก ฉันจะเปลี่ยนที่อยู่แล้ว ใช่สิ นายต่อสู้ได้ไม่เลวเลยนะ พยายามเอาที่หนึ่งมาให้ได้ล่ะ!”

พูดจบ อู่คงหลิงเดินออกไปช้าๆ